-
27 november:
- Benighted, Baest en Coffin Feeder
- Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
- Gorgoroth, Mortiis, Hats Barn en Aran Angmar
- Sirenia en Xandria 28 november:
- Benighted, Baest en Coffin Feeder
- Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
- Orphaned Land, Azteca, Royal Rage, Ring Of Gyges en Strale
- Sirenia en Xandria
- Vola, Charlotte Wessels en The Intersphere
- While She Sleeps, Malevolence, Thrown en Resolve 29 november:
- Amarok, Colin Bass & Eddie Mulder en Retrospective
- Mayhem
- Mystic Prophecy, Iron Savior en Mad Max
- Smash Into Pieces
- While She Sleeps, Malevolence, Thrown en Resolve 30 november:
- Fit for An Autopsy, Sylosis, Darkest Hour en Heriot
- Herrie Festival
- Metal Before Christmas
- Mystic Prophecy, Iron Savior en Mad Max
- Peter Pan Speedrock en Skroetbalg
- SiM
- Sirenia en Xandria 1 december:
- Dying Fetus, Chelsea Grin, Despised Icon en Vitriol
- Fit for An Autopsy, Sylosis, Darkest Hour en Heriot
- Jag Panzer en Ruthless
-
27 december:
- Lugubrum, Botulistum en Triste Saison
- Pestilence en MagnaCult
- Alberto Agulló (Hapax) - 45
- Charlie Benante (Anthrax) - 62
- Danyell Stampe (Slymenstra Hymen) (Gwar) - 57
- Frank Schilperoort (Devious) - 42
- Georg "Sir G." Lenhardt (Die Apokalyptischen Reiter) - 44
- Gilles Moinet (The Old Dead Tree) - 48
- Jimi Hendrix (The Jimi Hendrix Experience)† - 82
- João Rodrigues (Oratory) - 46
- Kjetil Manheim (Mayhem) - 56
- Manni Schmidt (Grave Digger) - 60
- Mike Bordin (Faith No More) - 62
- Shane Embury (Napalm Death) - 57
- Tim Yeung (Hate Eternal) - 46
We vroegen je om jouw Top 10 in te sturen, om zo de enige echte Metalfan.nl Top 10 Van 2016 samen te stellen. Hieronder plaatsen we echter de lijstjes van onze eigen redacteuren.
Hugo:
- Mountain Dust - Nine Years
Deze debuutplaat kwam uit het niets, maar verdient de eerste plek zeker. Zeer overtuigend en boeiend van begin tot eind. Duistere heavy psych en bluesrock, met een flinke dosis The Doors. - Blood Ceremony - Lord Of Misrule
Wat toegankelijker dan de vorige drie platen, maar de individuele songs klinken sterker en beter dan ooit. Alleen Loreley is de aankoop van dit album al waard. - Blaak Heat - Shifting Mirrors
Ok, Blaak Heat heeft wat gespiekt bij wat andere bands. Liefhebbers van songs met Midden-Oosterse elementen en een experimentele insteek kunnen echter niet om deze plaat heen. - New Keepers Of The Water Towers - Infernal Machine
Zeker geen hapklare maaltijd. De aanhouder wint hier, want Infernal Machine haalt de beste elementen uit bands als King Crimson, Secret Chiefs 3, The Beatles en Pink Floyd en maakt er een mooi en duister geheel van. - King Buffalo - Orion
Nog zo'n nieuwkomer. Orion bestaat uit dromerige heavy psych-nummers, die erg makkelijk wegluisteren. Zeer constante plaat.
Jeffrey:
- If These Trees Could Talk – Bones Of A Dying World
Nagenoeg perfecte mix van post-rock en metal. Staat vol met memorabele, instrumentale ideeën. Interessant drumwerk bovendien. Rustiger en organischer dan zijn voorgangers die bij deze getipt zijn. - Harakiri For The Sky – III: Trauma
Prachtige post-black metal met fantastisch gelaagd gitaarwerk. Zowel fel middels screams en blasts als melodieus en afwisselend. - Insomnium – Winter's Gate
Vertrouwde Finse melancholische metal en tevens vernieuwend. Conceptalbum over Vikingen die ondanks de naderende winter een Iers eiland proberen te bereiken. Eb en vloed in een nummer van veertig minuten verdeeld in zeven secties. Veelzijdig middels black metal, Floydiaanse passages, elementen uit de prog. - Trees Of Eternity – Hour Of The Nightingale
De bijna fluisterende voordracht van de inmiddels overleden Aleah Liane Stanbridge gaat door merg en been. Zeer breekbare en tedere doom die veel losmaakt. - Obscura – Akróasis
Techdeath van de bovenste plank. Beheerste virtuositeit, catchy complexiteit.
Beste niet reguliere studio-album: Myrkur - Mausoleum.
Opmerkelijkste plaat: Virus – Memento Collider (hoe catchy kan avant garde zijn?).
Beste concerten: Lacuna Coil in Tilburg, Delain in Amsterdam, Korn in Utrecht, Ne Obliviscaris in Leeuwarden.
Beste concert op festival: Primordial in Dokkum.
Beste concertavond: pg.lost, Mono en Alcest in Tilburg.
Beste binnenlandse festival: ProgPower Europe.
Beste buitenlandse festival: Be Prog My Friend Barcelona.
Jeroen:
- Marillion - F.E.A.R.
Magistraal en nagenoeg perfect. Ongelofelijk dat radiozenders deze band keihard links laten liggen en elke keer maar weer Kayleigh draaien. Een versie waar bovendien de angel is uitgehaald, omdat de gitaarsolo ontbreekt. - Helstar - Vampiro
Deze band gaat tekeer voor duizend man en voor tien man. Vechten tegen de bierkaai en toch zo'n wereldplaat afleveren. Deze plaat had Helstar na Nosferatu moeten maken. Het perfecte vervolg. - Fates Warning - Theories Of Flight
Beste cd van Fates Warning sinds vele jaren. Spetterend, geïnspireerd, progressief en bij vlagen vlammend. Het bewijs dat vooruitstrevende metal nog bestaat. - Flotsam And Jetsam - Flotsam And Jetsam
Een heerlijke metalplaat zonder poespas. Melodieus en toch heftig. Stukken beter dan het half geslaagde Ugly Noise. - Anthrax - For All Kings
Een weergaloze voortzetting van de koers die met het liedjesgerichte Worship Music is ingezet. Maar dan complexer, meer metal en coherenter. Top plaat.
Lennert:
- Hammers Of Misfortune - Dead Revolution
Een van de meest eigenzinnige bands van het moment, levert een album die twee stagnerende genres (heavy metal en progrock) op dermate frisse wijze combineert, dat ik alle hoop weer terug heb dat oldschool ook modern kan klinken. - Marillion - F.E.A.R.
Een relevant progrock album voor de duistere tijden waar we nu in leven. Met stip een van de beste albums die de band ooit heeft uitgebracht. - Dark Forest - Beyond The Veil
Een heerlijk romantische trip in de natuur en historie. Fantastische epische power/folkmetal die je doet verlangen naar andere tijden. - Fates Warning - Theories Of Flight
Het beste album dat de band sinds A Pleasant Shade Of Grey heeft uitgebracht. Hard en melodieus: Fates Warning heeft mijn aandacht nog verder naar zich getrokken dan het geval was met het erg goede Darkness In A Different Light. - Artillery - Penalty Of Perception
In een jaar waarin bijna alle grootheden der thrash een nieuw album uitbrachten, is het Artillery die met de hoofdprijs van beste thrashalbum naar huis gaat. Uitstekende zang, sterke teksten en riffs die je tot headbangen aanzetten.
Marc:
- Asphyx – Incoming Death
De oorlogsmachine draait beter dan ooit, de plaat heeft geweldige sound en met The Grand Denial heeft Asphyx zichzelf overtroffen. - Izegrim - The Ferryman's End
Marloes heeft haar stemgeluid verder ontwikkeld en dit conceptalbum brengt de Dutch Killing Machine naar een hoger niveau. - Meshiaak - Alliance Of Thieves
Het voorbeeld voor hoe moderne thrash zou moeten klinken. Misschien niet vernieuwend, maar wel tot in perfectie uitgevoerd. Deze plaat wordt na iedere luisterbeurt beter. - Denner/Shermann - Masters Of Evil
De hoogtijdagen van Mercyful Fate herleven. Dit is heavy metal zoals de duivel het bedoeld heeft. - Ctulu - Ctulu
Door de oude stijl met andere extreme stijlen te vermengen heeft Ctulu een eigen, furieuzere stijl ontwikkeld, met onverwachte wendingen en veel aandacht voor melodie.
Meest opmerkelijk: de ep Sovereign Heresy van Lucifer's Cold Embrace. De orkestrale blackened death, geinspireerd op Naglfar en Dissection doet qua vocalen en samples denken aan Carach Angren. Boeiende composities, uitstekende sound en goed verzorgd artwork.
Marcel:
- Gojira - Magma
Gojira weet verrassend voor de dag te komen met een lichte koerswijziging. De bruutheid is misschien wat gezakt, de intensiteit niet. Thematisch is er veel terug te vinden over het overlijden van de moeder van de broers Duplantier. Na een zelfde situatie meegemaakt te hebben is het natuurlijk makkelijk om jezelf te verliezen in de rouwende teksten met de daarbij heerlijk hypnotiserende tonen die afgewisseld worden met zwaar groovende passages. - Megadeth - Dystopia
Dave Mustaine heeft gewoon om de zoveel tijd een line-up verandering nodig, want met vers bloed in de gelederen komt Megadeth altijd met het beste materiaal voor de dag. Dystopia geeft dat perfect weer en zet Megadeth momenteel aan de top van de 'Big Four' qua huidig studiomateriaal. - Metal Church - XI
Er is maar een kerk heilig en dat is uiteraard Metal Church en als dan ook nog eens Mike Howe terugkeert op het nest, dan weet je dat het wel goed zit. Van begin tot aan het eind is XI een sterke plaat vol met fantastisch gitaarwerk en de scherpe zang van Howe. Met daarbij uiterst genietbare songs als No Tomorrow, Signal Path en Sky Falls In kun je niet om een top 5 notering heen. - Caliban - Gravity
Caliban is één van mijn favoriete metalcore bands en weet als geen ander hoe het melodie en hardheid met elkaar moeten combineren. Waar het vorige album iets te ver uit balans was, wordt dat met Gravity prima rechtgetrokken. De band schuwt experimenten niet en weet te overtuigen met prima pakkende songs. - Death Angel - The Evil Divide
Thrash liefhebbers van de oude garde beleven een goed jaar. Death Angel stelt niet vaak teleur en ditmaal weten ze een ook weer een bijzonder goed album af te leveren. Waar voorganger The Dream Calls For Blood al een heerlijk werkje was, blijkt The Evil Divide nog een stuk beter te zijn.
Matthijs:
- Heaven Shall Burn - Wanderer
Monsterlijk intens album waarop melodie en brute kracht een samenkomen tot één meeslepend geheel. Na enkele mindere beurten heeft Heaven Shall Burn in ieder geval het heilige vuur weer te pakken en is het terug op het niveau van Deaf To Our Prayers. - Korn - The Serenity Of Suffering
Wanneer een band pakweg twintig jaar bestaat, dan kan je er donder op zeggen dat ze bij hun zoveelste album een keertje "terugkeren naar hun roots". Bij Korn is er echter geen woord aan gelogen. The Serenity Of Suffering brengt sublieme nostalgie, zonder schaamteloos te kopiëren uit eerder werk. - Testament - Brotherhood Of The Snake
Dit jaar hebben veel oudgedienden van de thrashmetal nieuw materiaal uitgebracht. Hoewel Megadeth begin dit jaar de lat al erg hoog wist te leggen, gaat wat mij betreft de thrashwisselbokaal voor 2016 naar Testament. Brotherhood Of The Snake is een fantastische energieke plaat, waar de kwaliteit van de eerste tot de laatste seconde gewaarborgd blijft. - Myrath - Legacy
Toegegeven, ik heb een zwak voor oriëntaalse invloeden in muziek. Maar de langverwachte opvolger van Tales Of The Sand van deze Tunesische band is ook gewoon heel erg goed. Spannende composities met schitterende melodieën en dito zanglijnen. De muziek is door mystiek omgeven en dat maakt Myrath tot een hele goede en speciale band. - Walls Of Jericho - No One Can Save You From Yourself
Comebackplaat van het jaar. Denk je dat de band rondom frontvrouw Candice Kusculain in de vergetelheid is geraakt, komen ze dit jaar terug met een ongekend felle plaat. In één klap is Walls Of Jericho weer terug op het strijdtoneel.
Meest opmerkelijk: Dit jaar ontzettend vermaakt met de hype rondom Fleddy Melculy en het album Helgië. Humor en zelfspot is een groot goed en gaat prima samen met metal.
Ruud:
- Blood Ceremony – Lord Of Misrule
De Canadese occult rockers van Blood Ceremonie stellen nooit teleur. Ook dit album is weer een schot in de roos. - 40 Watt Sun – Wider Than The Sky
Patrick Walker keert na vijf jaar terug zonder distortion, maar met een dijk van een plaat. Emotioneler ga je doomrock niet krijgen. - Eternal Champion – The Armor Of Ire
Epic metal is misschien wel het meest stoffige subgenre, maar Eternal Champion steekt het eindelijk in een modern jasje. Een must voor fans van Manilla Road en Omen. - Lethal Steel – Legion Of The Night
Lethal Steel geeft een frisse draai aan donkere, traditionele heavy metal en dit debuut is om te smullen. Let vooral op de zanger. - Eye – Vision And Ageless light
Denk Genesis en Yes. Eye doet hetzelfde, levert dezelfde kwaliteit af, maar laat horen hoe progrock anno 2016 moet klinken.
Rik:
- Ignite - A War Against You
Tien jaar na het klassieke Our Darkest Days keert de melodieuze hardcoreformatie Ignite terug met een knaller van formaat. Opzwepend, energiek en met een verrassende dosis positiviteit pakt deze plaat de luisteraar volledig in. - Evergrey - The Storm Within
Harder, progressiever en technischer dan ooit eerder, maar nog steeds ontzettend melodieus, catchy en melancholisch. Dit album doet denken aan Recreation Day, maar dan technischer, met een vettere productie en muzikanten die gegroeid zijn. - The Neal Morse Band - The Similitude Of A Dream
Een divers, fris en wederom buitengewoon knap in elkaar zittend meesterwerk verdeeld over twee schijven. Progressieve rock van een waanzinnig niveau. Dit album kan zich qua omvang, ambitie en creativiteit meten met het fantastische Testimony-tweeluik en het Question Mark-album. - Mono - Requiem For Hell
Een van de mooiste postrockalbums van de laatste jaren. Vol gevoelige tremoloriffs en glorieuze, luidruchtige hoogtepunten die weinig luisteraars onberoerd zullen laten. Requiem For Hell kan zich over de gehele linie meten met genreklassiekers als You Are There (2006) en Hymn To The Immortal Wind (2009). - Harakiri For The Sky - III: Trauma
Melancholische en melodieuze, maar toch zeer krachtige en diverse post-black metal. Fantastisch uitgewerkte nummers die als een mengelmoes van het oude werk van Lantlôs en een vleug Amesoeurs klinken. Op papier wellicht als depressive black metal te categoriseren, maar dan wel een ‘gevampte’ 2.0-versie met veel meer muzikaliteit en diepgang dan normaal in dit genre.
Sander:
- Zeal And Ardor - Devil Is Fine
Deze eenmansband combineert op fenomenale wijze blues, negro spirituals en black metal. Dit bizarre project ging als een lopend vuurtje de wereld rond. Dit heeft er voor gezorgd dat dit project op Roadburn 2017 te zien zal zijn. - Mortichnia - Heir To Scoria And Ash
Loodzware, dramatische en intense post-blackmetal gespeeld op zevensnarige gitaren. Dit album zit vol met Deathspell Omega-achtige tokkeltjes en wanhopige screams. - Inquisition - Bloodshed Across The Empyrean Altar Beyond The Celestial Zenith
Deze heren zijn er dit jaar weer in geslaagd om een dijk van een plaat neer te zetten. Virtuoze gitaarpartijen, prachtige melodieën en Abbath-achtig gekwaak. Wat wil een mens nog meer? - Prosternatur - Abyssus Abyssum Invocat
Mysterieuze en angstaanjagende black metal is alles wat de klok slaat op dit schijfje. Alles klinkt alsof deze (vooralsnog) onbekende musici willen laten horen hoe het écht moet. - Naagauk - Naagauk
Naagauk slaagt er op dit schijfje in om de romantiek die rond Filosofem van Burzum hangt op eigen wijze ten gehore te brengen. Prachtige korrelige black metal met melodieën die in je hoofd blijven doorzingen.
Tonnie:
In willekeurige volgorde:
- Evergrey - The Storm Within
Laat in de carrière levert Evergrey nog eens een van de beste albums af, inclusief mooie gastrol van Floor Jansen. - Epica - The Holographic Principle
Een overweldigende, gelaagde plaat waarop de band geen concessies doet. Heeft enkele luisterbeurten nodig om alles te ontdekken maar het wordt elke keer mooier. - The Wounded - Sunset
De Chinese Democracy van de Lage Landen maar het was het wachten meer dan waard. Een prachtige melancholische plaat. - Tid - Fix Idé
Spookachtig goede mix van soundscapes en fantastische melodieën. Helaas wat aan de korte kant. - Meshiaak - Alliance Of Thieves
Een frisse, moderne thrashplaat waarop te horen is dat de leden van deze band er nog wèl zin in hebben.
Walter:
- Ihsahn - Arktis
- Virus - Memento Collider
- In The Woods... - Pure
Voor grote muzikale experimenten met harde muziek moet je in Noorwegen zijn. Dat blijkt wel uit de releases van Ihsahn, In The Woods... en Virus. Avant-garde, psychedelica, progressief; het zijn enkele termen die van toepassing zijn op mijn favoriete platen van het jaar. - Epica - The Holographic Principle
Er is al zoveel positiefs gezegd over Epica dit jaar. Deze plaat van eigen bodem mag je als metalfan niet missen. - Burning Point - The Blaze
Stevige heavy metal met een zangeres met een stem die door merg en been gaat. Inclusief te gek gave cover van Metal Queen (Aaron Lee).
Wessel:
- Vektor - Terminal Redux
Het album dat een van de meest stilstaande metalgenres, namelijk thrash metal, weet te revitaliseren. - Abbath – Abbath
Abbath neemt op overtuigende wijze revanche voor het erg matige laatste album van Immortal. Benieuwd of zijn oude bandmaatjes Demonaz en Horgh hier in 2017 aan kunnen tippen! - Blood Incantation – Starspawn
Originele en totaal overweldigende death metal. Een combinatie van Morbid Angel, Demilich, Immolation en Death ten tijde van Human. Zowel smerig als intelligent en episch. Als deathmetalband je debuutplaat beginnen met een nummer van 13 minuten, je moet het maar durfen! - Dark Funeral - Where Shadows Forever Reign
Onverwacht goed! Het beste orthodoxe blackmetalalbum van het jaar en een van de beste uit de carrière van de band. - Deströyer 666 – Wildfire
Frontman KK Warslut kwam dit jaar in het metalnieuws vanwege enkele incorrecte en onbeschofte gedragingen en uitlatingen. Het nieuwe album van zijn Deströyer 666 knalt er gelukkig even onbeschoft hard in: een nagenoeg perfect huwelijk tussen black en thrash metal, extreem maar met een pakkende oldschool-drive. Wildifre schaart zich wat mij betreft naast Phoenix Rising en Terror Abraxas als het betere werk van deze favoriete band!
Wouter:
- Wardruna - Ragnarok
Torent ver boven de toch al niet lage verwachtingen uit. Wat een spanning, wat een opbouw. Een waar meesterwerk. - Meshuggah - The Violent Sleep Of Reason
Deze Zweden staan altijd garant voor topkwaliteit, maar met The Violent Sleep Of Reason torenen ze boven zichzelf uit. Misschien wel het beste album uit hun discografie. - Animals As Leaders - The Madness Of Many Daar waar het vorige album me ietwat skeptisch maakte ten aanzien van de ingeslagen weg, is dit de perfecte combinatie van de eerste en de tweede plaat. Hard maar melodieus, complex maar volgbaar. Go Tosin!
- Textures - Phenotype We hebben er even op moeten wachten, maar Textures heeft mede door de nieuwe gitarist Joe Tal en het introduceren van meerstemmige vocalen een pracht van een plaat de wereld ingestuurd.
- Plini - Handmade Cities Daar is ie dan, de eerste full length van meestergitarist Plini. En wat voor een release. Onbeschrijvelijk mooi, onbeschrijvelijk sterk, onbeschrijvelijk goed.
Beste optreden binnenland: Textures (Bibelot, Dordrecht)
Beste concertavond: Animals As Leaders, Plini en Intervals (Patronaat, Haarlem)
Beste concert: Ne Obliviscaris (Euroblast, Keulen)
Beste festival buitenland: Euroblast (Essigfabrik, Keulen)
Beste festival binnenland: Complexity Fest (Patronaat, Haarlem)
-
29 november:
- Aoidos - Oizys
- Demon Bitch - Masters Of The Games
- Project: Ultimate Satan - The Opus Satanas
Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.