Pitfest
Enquête

Het is steeds gebruikelijker dat de verkoop van concerten en festivals minstens een jaar van tevoren reeds begint, waarbij je er soms snel bij moet zijn om een ticket te scoren. Vind jij dat een probleem?

ja, want er komen meer kosten bij kijken dan 1 ticket, bv. vervoer of hotel
ja, want ik weet zo lang van tevoren niet of ik die dag(en) moet werken
ja, want ik moet eerst sparen voor ik een kaartje kan kopen
ja, want ik wil eerst weten wat er in die periode nog meer te doen zal zijn
ja, om een andere reden
nee, dan heb ik meer tijd om bv. vrije dagen, vervoer of oppas te regelen
nee, het maakt mij echt niet uit wanneer de voorverkoop begint
nee, ik vind het juist fijn om zo lang voorpret te hebben
nee, want ik beslis later wel en koop dan een tweedehands ticket
nee, zolang ik gekochte tickets maar mag doorverkopen via bv. ticketswap
nee, om een andere reden
bij sommige concerten vind ik het wel een probleem, bij andere juist niet
anders, namelijk:

[ Uitslag | Enquêtes ]

    27 november:
  • Benighted, Baest en Coffin Feeder
  • Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
  • Gorgoroth, Mortiis, Hats Barn en Aran Angmar
  • Sirenia en Xandria
  • 28 november:
  • Benighted, Baest en Coffin Feeder
  • Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
  • Orphaned Land, Azteca, Royal Rage, Ring Of Gyges en Strale
  • Sirenia en Xandria
  • Vola, Charlotte Wessels en The Intersphere
  • While She Sleeps, Malevolence, Thrown en Resolve
  • 29 november:
  • Amarok, Colin Bass & Eddie Mulder en Retrospective
  • Mayhem
  • Mystic Prophecy, Iron Savior en Mad Max
  • Smash Into Pieces
  • While She Sleeps, Malevolence, Thrown en Resolve
  • 30 november:
  • Fit for An Autopsy, Sylosis, Darkest Hour en Heriot
  • Herrie Festival
  • Metal Before Christmas
  • Mystic Prophecy, Iron Savior en Mad Max
  • Peter Pan Speedrock en Skroetbalg
  • SiM
  • Sirenia en Xandria
  • 1 december:
  • Dying Fetus, Chelsea Grin, Despised Icon en Vitriol
  • Fit for An Autopsy, Sylosis, Darkest Hour en Heriot
  • Jag Panzer en Ruthless
    27 december:
  • Lugubrum, Botulistum en Triste Saison
  • Pestilence en MagnaCult
Kalender
Vandaag jarig:
  • Alberto Agulló (Hapax) - 45
  • Charlie Benante (Anthrax) - 62
  • Danyell Stampe (Slymenstra Hymen) (Gwar) - 57
  • Frank Schilperoort (Devious) - 42
  • Georg "Sir G." Lenhardt (Die Apokalyptischen Reiter) - 44
  • Gilles Moinet (The Old Dead Tree) - 48
  • Jimi Hendrix (The Jimi Hendrix Experience)† - 82
  • João Rodrigues (Oratory) - 46
  • Kjetil Manheim (Mayhem) - 56
  • Manni Schmidt (Grave Digger) - 60
  • Mike Bordin (Faith No More) - 62
  • Shane Embury (Napalm Death) - 57
  • Tim Yeung (Hate Eternal) - 46
Overzicht

Jaarlijstjes 2016

december 2016

We vroegen je om jouw Top 10 in te sturen, om zo de enige echte Metalfan.nl Top 10 Van 2016 samen te stellen. Hieronder plaatsen we echter de lijstjes van onze eigen redacteuren.

Jaarlijstjes 2016

Hugo:

  1. Mountain Dust - Nine Years
    Deze debuutplaat kwam uit het niets, maar verdient de eerste plek zeker. Zeer overtuigend en boeiend van begin tot eind. Duistere heavy psych en bluesrock, met een flinke dosis The Doors.
  2. Blood Ceremony - Lord Of Misrule
    Wat toegankelijker dan de vorige drie platen, maar de individuele songs klinken sterker en beter dan ooit. Alleen Loreley is de aankoop van dit album al waard.
  3. Blaak Heat - Shifting Mirrors
    Ok, Blaak Heat heeft wat gespiekt bij wat andere bands. Liefhebbers van songs met Midden-Oosterse elementen en een experimentele insteek kunnen echter niet om deze plaat heen.
  4. New Keepers Of The Water Towers - Infernal Machine
    Zeker geen hapklare maaltijd. De aanhouder wint hier, want Infernal Machine haalt de beste elementen uit bands als King Crimson, Secret Chiefs 3, The Beatles en Pink Floyd en maakt er een mooi en duister geheel van.
  5. King Buffalo - Orion
    Nog zo'n nieuwkomer. Orion bestaat uit dromerige heavy psych-nummers, die erg makkelijk wegluisteren. Zeer constante plaat.
Beste concert: Truckfighters, Metropool

Jeffrey:

  1. If These Trees Could Talk – Bones Of A Dying World
    Nagenoeg perfecte mix van post-rock en metal. Staat vol met memorabele, instrumentale ideeën. Interessant drumwerk bovendien. Rustiger en organischer dan zijn voorgangers die bij deze getipt zijn.
  2. Harakiri For The Sky – III: Trauma
    Prachtige post-black metal met fantastisch gelaagd gitaarwerk. Zowel fel middels screams en blasts als melodieus en afwisselend.
  3. Insomnium – Winter's Gate
    Vertrouwde Finse melancholische metal en tevens vernieuwend. Conceptalbum over Vikingen die ondanks de naderende winter een Iers eiland proberen te bereiken. Eb en vloed in een nummer van veertig minuten verdeeld in zeven secties. Veelzijdig middels black metal, Floydiaanse passages, elementen uit de prog.
  4. Trees Of Eternity – Hour Of The Nightingale
    De bijna fluisterende voordracht van de inmiddels overleden Aleah Liane Stanbridge gaat door merg en been. Zeer breekbare en tedere doom die veel losmaakt.
  5. Obscura – Akróasis
    Techdeath van de bovenste plank. Beheerste virtuositeit, catchy complexiteit.
Beste live-album: Leprous – Live At Rockefeller Music Hall.
Beste niet reguliere studio-album: Myrkur - Mausoleum.
Opmerkelijkste plaat: Virus – Memento Collider (hoe catchy kan avant garde zijn?).
Beste concerten: Lacuna Coil in Tilburg, Delain in Amsterdam, Korn in Utrecht, Ne Obliviscaris in Leeuwarden.
Beste concert op festival: Primordial in Dokkum.
Beste concertavond: pg.lost, Mono en Alcest in Tilburg.
Beste binnenlandse festival: ProgPower Europe.
Beste buitenlandse festival: Be Prog My Friend Barcelona.

Jeroen:

  1. Marillion - F.E.A.R.
    Magistraal en nagenoeg perfect. Ongelofelijk dat radiozenders deze band keihard links laten liggen en elke keer maar weer Kayleigh draaien. Een versie waar bovendien de angel is uitgehaald, omdat de gitaarsolo ontbreekt.
  2. Helstar - Vampiro
    Deze band gaat tekeer voor duizend man en voor tien man. Vechten tegen de bierkaai en toch zo'n wereldplaat afleveren. Deze plaat had Helstar na Nosferatu moeten maken. Het perfecte vervolg.
  3. Fates Warning - Theories Of Flight
    Beste cd van Fates Warning sinds vele jaren. Spetterend, geïnspireerd, progressief en bij vlagen vlammend. Het bewijs dat vooruitstrevende metal nog bestaat.
  4. Flotsam And Jetsam - Flotsam And Jetsam
    Een heerlijke metalplaat zonder poespas. Melodieus en toch heftig. Stukken beter dan het half geslaagde Ugly Noise.
  5. Anthrax - For All Kings
    Een weergaloze voortzetting van de koers die met het liedjesgerichte Worship Music is ingezet. Maar dan complexer, meer metal en coherenter. Top plaat.

Lennert:

  1. Hammers Of Misfortune - Dead Revolution
    Een van de meest eigenzinnige bands van het moment, levert een album die twee stagnerende genres (heavy metal en progrock) op dermate frisse wijze combineert, dat ik alle hoop weer terug heb dat oldschool ook modern kan klinken.
  2. Marillion - F.E.A.R.
    Een relevant progrock album voor de duistere tijden waar we nu in leven. Met stip een van de beste albums die de band ooit heeft uitgebracht.
  3. Dark Forest - Beyond The Veil
    Een heerlijk romantische trip in de natuur en historie. Fantastische epische power/folkmetal die je doet verlangen naar andere tijden.
  4. Fates Warning - Theories Of Flight
    Het beste album dat de band sinds A Pleasant Shade Of Grey heeft uitgebracht. Hard en melodieus: Fates Warning heeft mijn aandacht nog verder naar zich getrokken dan het geval was met het erg goede Darkness In A Different Light.
  5. Artillery - Penalty Of Perception
    In een jaar waarin bijna alle grootheden der thrash een nieuw album uitbrachten, is het Artillery die met de hoofdprijs van beste thrashalbum naar huis gaat. Uitstekende zang, sterke teksten en riffs die je tot headbangen aanzetten.

Marc:

  1. Asphyx – Incoming Death
    De oorlogsmachine draait beter dan ooit, de plaat heeft geweldige sound en met The Grand Denial heeft Asphyx zichzelf overtroffen.
  2. Izegrim - The Ferryman's End
    Marloes heeft haar stemgeluid verder ontwikkeld en dit conceptalbum brengt de Dutch Killing Machine naar een hoger niveau.
  3. Meshiaak - Alliance Of Thieves
    Het voorbeeld voor hoe moderne thrash zou moeten klinken. Misschien niet vernieuwend, maar wel tot in perfectie uitgevoerd. Deze plaat wordt na iedere luisterbeurt beter.
  4. Denner/Shermann - Masters Of Evil
    De hoogtijdagen van Mercyful Fate herleven. Dit is heavy metal zoals de duivel het bedoeld heeft.
  5. Ctulu - Ctulu
    Door de oude stijl met andere extreme stijlen te vermengen heeft Ctulu een eigen, furieuzere stijl ontwikkeld, met onverwachte wendingen en veel aandacht voor melodie.
Beste concert: The Lucifer Principle op Tattoofest Indoor, Hedon Zwolle. De comeback van deze feestband, een onvergetelijke show voor een handjevol mensen. De old school death met een vleugje thrash is bruut, groovy, catchy en heeft een moderne twist. Frontman Earik Mortem heeft een tomeloze energie en weet die op onnavolgbare wijze over te brengen op het publiek.
Meest opmerkelijk: de ep Sovereign Heresy van Lucifer's Cold Embrace. De orkestrale blackened death, geinspireerd op Naglfar en Dissection doet qua vocalen en samples denken aan Carach Angren. Boeiende composities, uitstekende sound en goed verzorgd artwork.

Marcel:

  1. Gojira - Magma
    Gojira weet verrassend voor de dag te komen met een lichte koerswijziging. De bruutheid is misschien wat gezakt, de intensiteit niet. Thematisch is er veel terug te vinden over het overlijden van de moeder van de broers Duplantier. Na een zelfde situatie meegemaakt te hebben is het natuurlijk makkelijk om jezelf te verliezen in de rouwende teksten met de daarbij heerlijk hypnotiserende tonen die afgewisseld worden met zwaar groovende passages.
  2. Megadeth - Dystopia
    Dave Mustaine heeft gewoon om de zoveel tijd een line-up verandering nodig, want met vers bloed in de gelederen komt Megadeth altijd met het beste materiaal voor de dag. Dystopia geeft dat perfect weer en zet Megadeth momenteel aan de top van de 'Big Four' qua huidig studiomateriaal.
  3. Metal Church - XI
    Er is maar een kerk heilig en dat is uiteraard Metal Church en als dan ook nog eens Mike Howe terugkeert op het nest, dan weet je dat het wel goed zit. Van begin tot aan het eind is XI een sterke plaat vol met fantastisch gitaarwerk en de scherpe zang van Howe. Met daarbij uiterst genietbare songs als No Tomorrow, Signal Path en Sky Falls In kun je niet om een top 5 notering heen.
  4. Caliban - Gravity
    Caliban is één van mijn favoriete metalcore bands en weet als geen ander hoe het melodie en hardheid met elkaar moeten combineren. Waar het vorige album iets te ver uit balans was, wordt dat met Gravity prima rechtgetrokken. De band schuwt experimenten niet en weet te overtuigen met prima pakkende songs.
  5. Death Angel - The Evil Divide
    Thrash liefhebbers van de oude garde beleven een goed jaar. Death Angel stelt niet vaak teleur en ditmaal weten ze een ook weer een bijzonder goed album af te leveren. Waar voorganger The Dream Calls For Blood al een heerlijk werkje was, blijkt The Evil Divide nog een stuk beter te zijn.
Beste concert: Gojira op Graspop heeft een onuitwisbare indruk achter gelaten. Alles klopte aan het optreden en de sfeerzetting van een donkere met rook gevulde ruimte zorgde alleen maar voor een nog intensere beleving. Gojira's roem stijgt, maar het liefst blijf je deze band zien in een kleinere en intiemere setting. Tevens nog een eervolle vermelding voor het afscheidsoptreden van Twisted Sister op Graspop. Wat is die Dee Snider toch een ongelooflijk podiumbeest. Zonde dat dit hoofdstuk nu gesloten is.

Matthijs:

  1. Heaven Shall Burn - Wanderer
    Monsterlijk intens album waarop melodie en brute kracht een samenkomen tot één meeslepend geheel. Na enkele mindere beurten heeft Heaven Shall Burn in ieder geval het heilige vuur weer te pakken en is het terug op het niveau van Deaf To Our Prayers.
  2. Korn - The Serenity Of Suffering
    Wanneer een band pakweg twintig jaar bestaat, dan kan je er donder op zeggen dat ze bij hun zoveelste album een keertje "terugkeren naar hun roots". Bij Korn is er echter geen woord aan gelogen. The Serenity Of Suffering brengt sublieme nostalgie, zonder schaamteloos te kopiëren uit eerder werk.
  3. Testament - Brotherhood Of The Snake
    Dit jaar hebben veel oudgedienden van de thrashmetal nieuw materiaal uitgebracht. Hoewel Megadeth begin dit jaar de lat al erg hoog wist te leggen, gaat wat mij betreft de thrashwisselbokaal voor 2016 naar Testament. Brotherhood Of The Snake is een fantastische energieke plaat, waar de kwaliteit van de eerste tot de laatste seconde gewaarborgd blijft.
  4. Myrath - Legacy
    Toegegeven, ik heb een zwak voor oriëntaalse invloeden in muziek. Maar de langverwachte opvolger van Tales Of The Sand van deze Tunesische band is ook gewoon heel erg goed. Spannende composities met schitterende melodieën en dito zanglijnen. De muziek is door mystiek omgeven en dat maakt Myrath tot een hele goede en speciale band.
  5. Walls Of Jericho - No One Can Save You From Yourself
    Comebackplaat van het jaar. Denk je dat de band rondom frontvrouw Candice Kusculain in de vergetelheid is geraakt, komen ze dit jaar terug met een ongekend felle plaat. In één klap is Walls Of Jericho weer terug op het strijdtoneel.
Beste concert: Dropkick Murphys in de Oosterpoort, Groningen. De Oosterpoort is niet bepaald de grootste zaal in Nederland, maar juist door deze intieme setting vloog het dak er werkelijk af. De Ierse EK-hype was ook nog eens op haar hoogtepunt, waardoor het feest alleen maar groter werd. Een fantastische sfeer bij een zeer goed optreden. Eervolle vermelding is voor Exodus op Into The Grave. Het festival ging al anderhalve dag lekker, maar met Exodus op de planken brak werkelijk de pleuris uit.
Meest opmerkelijk: Dit jaar ontzettend vermaakt met de hype rondom Fleddy Melculy en het album Helgië. Humor en zelfspot is een groot goed en gaat prima samen met metal.

Ruud:

  1. Blood Ceremony – Lord Of Misrule
    De Canadese occult rockers van Blood Ceremonie stellen nooit teleur. Ook dit album is weer een schot in de roos.
  2. 40 Watt Sun – Wider Than The Sky
    Patrick Walker keert na vijf jaar terug zonder distortion, maar met een dijk van een plaat. Emotioneler ga je doomrock niet krijgen.
  3. Eternal Champion – The Armor Of Ire
    Epic metal is misschien wel het meest stoffige subgenre, maar Eternal Champion steekt het eindelijk in een modern jasje. Een must voor fans van Manilla Road en Omen.
  4. Lethal Steel – Legion Of The Night
    Lethal Steel geeft een frisse draai aan donkere, traditionele heavy metal en dit debuut is om te smullen. Let vooral op de zanger.
  5. Eye – Vision And Ageless light
    Denk Genesis en Yes. Eye doet hetzelfde, levert dezelfde kwaliteit af, maar laat horen hoe progrock anno 2016 moet klinken.

Rik:

  1. Ignite - A War Against You
    Tien jaar na het klassieke Our Darkest Days keert de melodieuze hardcoreformatie Ignite terug met een knaller van formaat. Opzwepend, energiek en met een verrassende dosis positiviteit pakt deze plaat de luisteraar volledig in.
  2. Evergrey - The Storm Within
    Harder, progressiever en technischer dan ooit eerder, maar nog steeds ontzettend melodieus, catchy en melancholisch. Dit album doet denken aan Recreation Day, maar dan technischer, met een vettere productie en muzikanten die gegroeid zijn.
  3. The Neal Morse Band - The Similitude Of A Dream
    Een divers, fris en wederom buitengewoon knap in elkaar zittend meesterwerk verdeeld over twee schijven. Progressieve rock van een waanzinnig niveau. Dit album kan zich qua omvang, ambitie en creativiteit meten met het fantastische Testimony-tweeluik en het Question Mark-album.
  4. Mono - Requiem For Hell
    Een van de mooiste postrockalbums van de laatste jaren. Vol gevoelige tremoloriffs en glorieuze, luidruchtige hoogtepunten die weinig luisteraars onberoerd zullen laten. Requiem For Hell kan zich over de gehele linie meten met genreklassiekers als You Are There (2006) en Hymn To The Immortal Wind (2009).
  5. Harakiri For The Sky - III: Trauma
    Melancholische en melodieuze, maar toch zeer krachtige en diverse post-black metal. Fantastisch uitgewerkte nummers die als een mengelmoes van het oude werk van Lantlôs en een vleug Amesoeurs klinken. Op papier wellicht als depressive black metal te categoriseren, maar dan wel een ‘gevampte’ 2.0-versie met veel meer muzikaliteit en diepgang dan normaal in dit genre.

Sander:

  1. Zeal And Ardor - Devil Is Fine
    Deze eenmansband combineert op fenomenale wijze blues, negro spirituals en black metal. Dit bizarre project ging als een lopend vuurtje de wereld rond. Dit heeft er voor gezorgd dat dit project op Roadburn 2017 te zien zal zijn.
  2. Mortichnia - Heir To Scoria And Ash
    Loodzware, dramatische en intense post-blackmetal gespeeld op zevensnarige gitaren. Dit album zit vol met Deathspell Omega-achtige tokkeltjes en wanhopige screams.
  3. Inquisition - Bloodshed Across The Empyrean Altar Beyond The Celestial Zenith
    Deze heren zijn er dit jaar weer in geslaagd om een dijk van een plaat neer te zetten. Virtuoze gitaarpartijen, prachtige melodieën en Abbath-achtig gekwaak. Wat wil een mens nog meer?
  4. Prosternatur - Abyssus Abyssum Invocat
    Mysterieuze en angstaanjagende black metal is alles wat de klok slaat op dit schijfje. Alles klinkt alsof deze (vooralsnog) onbekende musici willen laten horen hoe het écht moet.
  5. Naagauk - Naagauk
    Naagauk slaagt er op dit schijfje in om de romantiek die rond Filosofem van Burzum hangt op eigen wijze ten gehore te brengen. Prachtige korrelige black metal met melodieën die in je hoofd blijven doorzingen.
Mooiste concerten van 2016: Nihill en The Ruins Of Beverast op Into Darkness 2016 in Leeuwarden. Nihill gaf een memorabel afscheidsconcert. Het geluid was niet al te best, maar de sfeer was om in te verdrinken.

Tonnie:

In willekeurige volgorde:

  • Evergrey - The Storm Within
    Laat in de carrière levert Evergrey nog eens een van de beste albums af, inclusief mooie gastrol van Floor Jansen.
  • Epica - The Holographic Principle
    Een overweldigende, gelaagde plaat waarop de band geen concessies doet. Heeft enkele luisterbeurten nodig om alles te ontdekken maar het wordt elke keer mooier.
  • The Wounded - Sunset
    De Chinese Democracy van de Lage Landen maar het was het wachten meer dan waard. Een prachtige melancholische plaat.
  • Tid - Fix Idé
    Spookachtig goede mix van soundscapes en fantastische melodieën. Helaas wat aan de korte kant.
  • Meshiaak - Alliance Of Thieves
    Een frisse, moderne thrashplaat waarop te horen is dat de leden van deze band er nog wèl zin in hebben.
Beste concert: Alice Cooper in 013. Grootse show, gave nummers en een band die weet hoe het moet.

Walter:

  1. Ihsahn - Arktis
  2. Virus - Memento Collider
  3. In The Woods... - Pure
    Voor grote muzikale experimenten met harde muziek moet je in Noorwegen zijn. Dat blijkt wel uit de releases van Ihsahn, In The Woods... en Virus. Avant-garde, psychedelica, progressief; het zijn enkele termen die van toepassing zijn op mijn favoriete platen van het jaar.
  4. Epica - The Holographic Principle
    Er is al zoveel positiefs gezegd over Epica dit jaar. Deze plaat van eigen bodem mag je als metalfan niet missen.
  5. Burning Point - The Blaze
    Stevige heavy metal met een zangeres met een stem die door merg en been gaat. Inclusief te gek gave cover van Metal Queen (Aaron Lee).
Beste concert: Alice Cooper in 013 (20 juni). Alice Cooper heeft de pensioengerechtigde leeftijd reeds bereikt, maar daar is op toneel weinig van te merken. Hij geeft op deze avond dan ook een spetterend optreden waarbij de vele showelementen in dienst staan van zijn morbide liederen. A troubled man for troubled times.

Wessel:

  1. Vektor - Terminal Redux
    Het album dat een van de meest stilstaande metalgenres, namelijk thrash metal, weet te revitaliseren.
  2. Abbath – Abbath
    Abbath neemt op overtuigende wijze revanche voor het erg matige laatste album van Immortal. Benieuwd of zijn oude bandmaatjes Demonaz en Horgh hier in 2017 aan kunnen tippen!
  3. Blood Incantation – Starspawn
    Originele en totaal overweldigende death metal. Een combinatie van Morbid Angel, Demilich, Immolation en Death ten tijde van Human. Zowel smerig als intelligent en episch. Als deathmetalband je debuutplaat beginnen met een nummer van 13 minuten, je moet het maar durfen!
  4. Dark Funeral - Where Shadows Forever Reign
    Onverwacht goed! Het beste orthodoxe blackmetalalbum van het jaar en een van de beste uit de carrière van de band.
  5. Deströyer 666 – Wildfire
    Frontman KK Warslut kwam dit jaar in het metalnieuws vanwege enkele incorrecte en onbeschofte gedragingen en uitlatingen. Het nieuwe album van zijn Deströyer 666 knalt er gelukkig even onbeschoft hard in: een nagenoeg perfect huwelijk tussen black en thrash metal, extreem maar met een pakkende oldschool-drive. Wildifre schaart zich wat mij betreft naast Phoenix Rising en Terror Abraxas als het betere werk van deze favoriete band!
Beste concert: Iron Maiden – Waldbühne, Berlijn. Toen ik eerder dit jaar een stedentripje naar Berlijn boekte en erachter kwam dat Iron Maiden daar zou spelen terwijl ik in de stad was kon ik dat natuurlijk niet aan me voorbij laten gaan, ook al zou ik Maiden al gaan zien in het Gelredome en op Graspop. Aldus geschiedde! Een geweldig concert van de band waar elke metalhead wel mee opgegroeid is, die in topvorm verkeerde en een mooie mix van uitmuntend nieuw werk van het vorig jaar verschenen The Book Of Souls geëikte klassiekers en onverwachter keuzes speelde. Dit alles in de bijzonder sfeervolle setting van de Waldbühne, een voormalig nazi-propagandapodium. Als Bruce Dickinson zegt "magic is happening Berlin, this is going to be a classic!" weet je dat je een mooie avond bijgewoond hebt!

Wouter:

  1. Wardruna - Ragnarok
    Torent ver boven de toch al niet lage verwachtingen uit. Wat een spanning, wat een opbouw. Een waar meesterwerk.
  2. Meshuggah - The Violent Sleep Of Reason
    Deze Zweden staan altijd garant voor topkwaliteit, maar met The Violent Sleep Of Reason torenen ze boven zichzelf uit. Misschien wel het beste album uit hun discografie.
  3. Animals As Leaders - The Madness Of Many
    Daar waar het vorige album me ietwat skeptisch maakte ten aanzien van de ingeslagen weg, is dit de perfecte combinatie van de eerste en de tweede plaat. Hard maar melodieus, complex maar volgbaar. Go Tosin!
  4. Textures - Phenotype
    We hebben er even op moeten wachten, maar Textures heeft mede door de nieuwe gitarist Joe Tal en het introduceren van meerstemmige vocalen een pracht van een plaat de wereld ingestuurd.
  5. Plini - Handmade Cities
    Daar is ie dan, de eerste full length van meestergitarist Plini. En wat voor een release. Onbeschrijvelijk mooi, onbeschrijvelijk sterk, onbeschrijvelijk goed.
Beste optreden buitenland: Agent Fresco (Dingwalls, Londen)
Beste optreden binnenland: Textures (Bibelot, Dordrecht)
Beste concertavond: Animals As Leaders, Plini en Intervals (Patronaat, Haarlem)
Beste concert: Ne Obliviscaris (Euroblast, Keulen)
Beste festival buitenland: Euroblast (Essigfabrik, Keulen)
Beste festival binnenland: Complexity Fest (Patronaat, Haarlem)

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.