Dutch killing machine Izegrim is back. De vraag is dan natuurlijk of ze Congress Of The Insane hebben weten te overtreffen. Het antwoord is ja, op alle fronten. Wat je vooral hoort op The Ferryman�s End is de ervaring die deze vier muzikanten met elkaar hebben opgebouwd. Ook de Soundlodge Studio heeft hier een belangrijk aandeel in. Tel daarbij op een groot talent voor het componeren van nummers die goed in elkaar zitten, een uitstekende instrumentbeheersing van dit viertal en de vocale kwaliteiten van Marloes, die toevallig een vrouw is en kan grunten op een manier die niet veel mannen haar na doen en die haar stemgeluid weer verder heeft ontwikkeld.

The Ferryman�s End is een conceptalbum, met als thema de ziekelijke gedachtekronkels van een moordenaar in een dodencel. Het schitterende artwork van Eliran Kantor (Testament, Hatebreed, Soulfly) en de albumtitel verraden al dat in een laatste terreurdaad de veerman wordt omgebracht. Iedereen die hierna sterft, zal voor eeuwig dolen en nooit het hiernamaals bereiken. Muzikaal gezien is The Ferryman�s End een logisch vervolg op Congress Of The Insane, maar hoewel de typerende stijl heel herkenbaar blijft, is er toch een significante verandering in de sound. De thrash is veel minder aanwezig. Less-is-more lijkt het motto te zijn geweest, wat heeft geresulteerd in sterke songstructuren en een uiterst krachtige sound.

Iedere track heeft wel iets bijzonders, maar het zou te ver gaan om dat onder de aandacht te brengen. Izegrim blijft voor mij een band die je live moet zien, hoe goed een nieuwe plaat ook is. Waar ik me nu al op verheug, is de opbouw van de stem van Marloes van redelijk kalm naar steeds bruter en agressiever na de break in Reclaim My Identity. Het moment daarna, wanneer de band onder leiding van drummer Ivo overgaat in een alles verpletterende groove, is een van de momenten dat je bijna letterlijk bij de strot gegrepen wordt. De meest opvallende track is Insanity Is Freedom, een nummer dat je wellicht niet van Izegrim zou verwachten, maar dat daardoor des te sterker is. Het blinkt uit door de eenvoud van de riffs, maar er zit een vocaal hoogstandje in het refrein. Er lijkt een gastvocalist te horen als tweede grunter, maar dit is een diepere stem van Marloes, zonder enig effect! Die tweede stem is gemixt met haar bekende stemgeluid en dat is wat je hoort. Dit is waanzinnig goed.

Mijn verwachtingen voor The Ferryman�s End waren hoog, maar zijn op alle fronten overtroffen. We zijn bij Metalfan.nl niet scheutig met heel hoge scores, maar het harde werken moet beloond worden, zeker als het resultaat zo enorm goed is. Dat je na twee succesvolle platen nog zo durft te vernieuwen en tegelijkertijd zo herkenbaar blijft, is een voorbeeld voor veel andere bands.

Tracklist:
1. White Walls
2. Time To Run
3. Endless Desire
4. The Evil Within
5. Absolute Necessity
6. Reclaim My Identity
7. Insanity Is Freedom
8. Reflection Of Redemption
9. Through A Glass Darkly
10. Lost In Tranquility
11. The Ferryman�s End