De fans zijn er altijd als de kippen bij als er een nieuw Marillion-album verschijnt, zodoende verwacht ik dan ook niet dat er veel mensen verbaasd zullen zijn bij het verschijnen van deze recensie. Voor hen die alsnog nieuwsgierig zijn, kan ik verheugd twee duimen omhoog steken en hen toeschreeuwen: "F.E.A.R. is het beste album dat de band sinds Marbles en misschien zelfs wel Brave heeft uitgebracht!"
De titel is een afkorting voor 'Fuck Everyone And Run' en moet vooral gezien worden als een cynische blik op een hardvochtige wereld waar de 'ieder voor zich'-mentaliteit regeert. Waar de band op het vorige album Sounds That Can't Be Made een duidelijk, specifiek, politiek statement met Gaza neerzette, beslaat F.E.A.R. een algemene angst die gefundeerd is in toenemende individualisering, maatschappelijke verharding en menselijke oppervlakkigheid. Als Hogarth op The New Kings voor het eerst "fuck everyone and run" zingt, klinkt het dan ook niet als een gebod, maar als een treurige constatering van de staat waar onze wereld zich op het moment in bevindt. Ook al zijn de teksten (met uitzondering van de 9/11 verwijzing in A Scary Sky) niet heel expliciet, in de verwijzingen is het niet moeilijk om de vluchtelingencrisis, Amerikaans kapitalisme en de bloei van politiek populisme terug te horen.
Muzikaal gezien is F.E.A.R. het beste te omschrijven als een combinatie van Brave en het ietwat rockerige karakter van Anoraknophabia. Het album klinkt muzikaal niet stevig, maar heeft wel een constant zwaarmoedig en duister karakter waarbij Rothery's gitaarwerk vooral een wat ingetogen rol speelt. Verwacht geen minutenlange solo's, maar stuwende partijen die bij vlagen worden afgewisseld met sterke melodielijnen. Waar ik had verwacht dat het gemis aan solo's me zou ergeren, viel echter vrij snel op dat de songs dermate sterk zijn, dat het geheel prima overeind blijft. De absolute smaakmaker is op dit album echter bassist Peter Trewavas, die werkelijk ieder moment opvult met prachtige, subtiele baslijnen. Hogarth blijft daarnaast nog steeds een van de mooiste en meest expressieve stemmen uit het progrockgenre hebben. Hij blinkt nog steeds uit met zijn wonderschone en breekbare zang.
Het album is opgedeeld in een drietal uit meerdere tracks samengestelde songs (El Dorado, The Leavers en The New Kings), een tweetal 'echte' tracks en een kort outro. Zet de cd zodoende niet op shuffle en laat het geheel je overkomen, want vooral The New Kings is een uitzonderlijk sterke compositie die subliem eindigt in Why Is Nothing Ever True? Openingszin "Remember a time when you thought that you mattered" wekt kippenvel op en zet de toon voor een melancholische track waarin de thematiek van verslagenheid de luisteraar bij de strot grijpt. Ware klasse. Ook in een opgewekter klinkende track als Living In F E A R sijpelt de zwartgalligheid door, evenals dat het kinderkoor in Russia's Locked Doors met de zin "greed is good" een weinig optimistische blik op onze wereld weergeeft.
Deze cd zal niet voor iedere luisteraar een hit zijn. Waar Marillion steevast uit heeft geblonken in sterke losse nummers, is het op dit album lastiger om een kraker als Ocean Cloud of Invisible Man tegen te komen. Wat echter onmogelijk is te ontkennen, is het feit dat de band met dit album een echt progressief stuk muziek heeft neergezet dat zich onderscheidt van zowel het andere eigen materiaal, als dat van de concurrenten. F.E.A.R. is zodoende een plaat die in een doorlopend geheel een van de mooiste stukken progressieve rock oplevert die de band in haar hele loopbaan heeft gemaakt.
Tracklist:
1. El Dorado (I): Long-Shadowed Sun
2. El Dorado (II): The Gold
3. El Dorado (III): Demolished Lives
4. El Dorado (IV): F E A R
5. El Dorado (V): The Grandchildren of Apes
6. Living in F E A R
7. The Leavers (I): Wake Up in Music
8. The Leavers (II): The Remainers
9. The Leavers (III): Vapour Trails in the Sky
10.The Leavers (IV): The Jumble of Days
11. The Leavers (V): One Tonight
12. White Paper
13. The New Kings (I): Fuck Everyone and Run
14. The New Kings (II): Russias Locked Doors
15. The New Kings (III): A Scary Sky
16. The New Kings (IV): Why Is Nothing Ever True?
17. Tomorrows New Country
