Black metal valt in het geval van Zeal & Ardor zeer letterlijk te nemen. Dit is een eenmansband van de Amerikaanse Manuel Gagneux en op dit debuutalbum Devil Is Fine laat hij een mix horen tussen (black) metal, delta blues en negro spirituals. Een zeer ongebruikelijke crossover, maar samen met de occulte thematiek valt alles als een puzzel in elkaar.

Ik begon enigszins argwanend aan deze schijf, maar opener en tevens titeltrack Devil Is Fine raakt je direct. De schitterende, zwarte stem klinkt vol melancholie, terwijl op de achtergrond een typische blackmetalriff uit het deltamoeras komt zetten. Alles heeft een occulte horrorvibe die uniek aanvoelt. Come On Down en Blood In The River zijn tevens absolute parels waarin alle samengevoegde genres recht wordt aangedaan. Maar zelden drukt de New Yorker de genres te ver door. Het ene dient altijd het ander.

Manuel Gagneux heeft een prachtig stemgeluid en ook de spaarzame, maar doeltreffende screams zijn bijzonder effectief. Wel is het jammer dat de geprogrammeerde drums afbreuk doen aan de power van de prachtige tracks. Echte drums hadden het geheel namelijk �cht tot leven gebracht. Daarnaast zijn de tracks Sacrilegium I tot en met Sacrilegium III nietszeggende elektronische tracks die geen enkel doel dienen op deze schijf.

Ondanks de rare combinatie van genres is dit absoluut een match gebleken. Dit album is niet voor iedereen weggelegd, maar toch raad ik de eenkennige metalfan aan dit schijfje een kans te geven. Hopelijk horen we spoedig meer van Zeal & Ardor, want dit werkt echt.

Tracklist:
1. Devil Is Fine
2. In Ashes
3. Sacrilegium I
4. Come On Down
5. Children's Summon
6. Sacrilegium II
7. Blood In The River
8. What Is A Killer Like You Gonna Do Here?
9. Sacrilegium III