In twaalf jaar hebben de heren niet stilgezeten en is er nooit sprake van stoppen geweest. Ze stonden regelmatig op de podia. Er is in die tijd slechts n wisseling in de line-up geweest. Harald de Haan heeft de plek achter het keyboard van Eduard Dresscher overgenomen. Verder was er veel ruimte voor privzaken en andere projecten. Vandaar dat het album dat al in 2011 aangekondigd is, werd uitgesteld.
Gelukkig kwam van uitstel geen afstel. Wat een prachtige, sfeervolle plaat is dit zeg. Dat The Wounded muziek maakt die je raakt, wisten we al lang, maar op Sunset staat een aantal songs om stil van te worden. Deze vierde full-length brengt je in een andere wereld. Wolves We Raised hypnotiseert met zijn oud-Katatonia-achtige beats en repetitieve akkoorden, het prachtige This Paradise voert je mee en de treurwilgleads in het doomy Mr. Faithful zijn van een donkere schoonheid.
De kracht van deze plaat zit vooral in het emotionele aspect, de diepte in het cleane geluid. Het meeslepende karakter is zeer fraai uitgewerkt. Fans van het oudere werk missen misschien de power en metal, maar de kracht van de nieuwe songs huist in de connectie met het gevoel dat de ingetogen muziek en teksten uitademen. Het geheel voelt vertrouwd aan, als de schoonheid van het donkere, de druilerigheid van de herfst. De organische mix van Frans Vollink verdient overigens een compliment, alsmede het artwork van Regina Broersma.
Met het rockende The Cold en het zeer beladen Kings staan er halverwege de plaat twee memorabele nummers op de plaat. Niet dat de andere tracks niet mooi zijn. Integendeel, ze sluiten prima op elkaar aan en versterken elkaar bovendien. Het geheel is meer dan de som der delen. Het is daarom moeilijk om een favoriet aan te wijzen. Het niveau blijft namelijk constant hoog. This Paradise is reeds genoemd, maar er zijn ongetwijfeld fans die het aan White Lies herinnerende Homeless of het trage Sunset met mooie harmonieuze melodien gaan noemen.
Wat erg knap gedaan is, is dat het technisch weliswaar totaal geen complexe muziek is, maar dat het met zoveel gevoel ingespeeld is, dat het je als luisteraar een uur lang niet loslaat. Er zit voldoende variatie tussen de tracks om het interessant te houden en ook al is het bereik van zanger Marco van der Velde beperkt, hij komt met aangrijpende teksten en fraaie zanglijnen. Zijn stem sluit perfect aan op de atmosferische gothic wave rock.
Het zeer verzorgde Sunset sluit je een uur lang op in je eigen wereld met aangrijpende, melancholische rock. Het is de ruimte tussen de noten en de prachtige samenkomst van zwaarmoedige melodien die intrigeert, het beheerste en ingetogen spel dat het gevoel bij deze plaat versterkt. Het is een album dat liefhebbers van reflectieve rock en metal beslist moeten horen. Fans van Katatonia, Anathema, White Lies, Marillion, The Cure, The Gathering en Autumn: sla jullie slag!
Tracklist:
1. Wolves We Raised
2. This Paradise
3. Mr. Faithful
4. The Cold
5. Kings
6. Homeless
7. Sunset
8. The Fallen
9. Ruins
