Net als The Wounded komt Sunburn uit Drenthe, uit Nieuw-Amsterdam om precies te zijn. Dat is een dorp dat tegen Emmen aanligt. De voertaal is dus Drents vanavond, een vertrouwd gevoel voor de meesten. Er zijn echter ook mensen uit het buitenland, waaronder Duitsland. Sunburn richt zich op die markt, is in 2014 opgericht en heeft vandaag voor het eerst zijn debuutalbum Down With The Sun bij zich. "Dus koop'n", roept de goedgehumeurde Erik 'The Beard' Vinke de goedgevulde zaal in. De formatie bestaat naast deze bassende zanger uit gitarist/vocalist Marco 'The Riff' Ekkelkamp en drummer Jan 'The Skull' Rossing. Het trio brengt een mix van stoner, doom en sludge ten gehore en doet dat aardig. Met name als het tempo erop gaat, klinkt de groovy muur van heavy geluid lekker.

De overgangen verlopen echter niet altijd even soepel, soms duren de songs iets te lang (Succubus), de drum'solo' van Jan maakt nauwelijks indruk en hier en daar zijn er wat foutjes te bespeuren. Dat is nogal wat kritiek, maar er staan wel positieve punten tegenover. Jan ramt er flink op los en Marco komt regelmatig met gave riffs op de proppen. Hij en Erik verdelen de zangpartijen en verrassen met een afwisseling van screams (Pantera, Nirvana), in mindere mate grunts en sporadisch bluesy zang. Verder is het muzikaal gesneden koek van Black Sabbath, Kyuss, Cathedral met wah-wah-solo's wat de klok slaat. Er zitten zowel instrumentaal als vocaal goede ideeën bij, maar het is nog niet consistent genoeg om over de hele linie indruk te maken. De podiumpresentatie scoort wel een dikke voldoende. Het drietal maakt een gedreven indruk en straalt veel speelplezier uit. Het levert een waarderend applaus op, maar er is nog veel werk aan de winkel.

Een optreden van The Wounded dat uitverkocht is; dat had niemand verwacht. Zeker frontman Marco niet. Hij is er beduusd van. Toch is de grote belangstelling meer dan verdiend, want zowel de songs van Sunset als de oudere melancholische nummers zijn prachtig, sfeervol en memorabel. Fans, familie, vrienden en belangstellenden zijn vanavond dan ook aanwezig om getuige te zijn van de cd-presentatie. Ze hebben lang uitgekeken naar het optreden. Sunset is namelijk al weer drie maanden uit. Het voordeel daarvan is dat de nummers bekend voor komen. Sommigen zingen dan ook mee. Anderen verkeren in hun eigen wereld en bewegen mee op de hypnotiserende ritmiek.

Bovenaan de setlist staan uiteraard de nieuwe nummers. Wolves We Raised zet de toon voor het optreden. Het is nog even zoeken naar de juiste geluidsafstelling, maar die wordt al snel gevonden tijdens deze opener en verder geperfectioneerd met Kings. Opvallend is hoe dicht de sound bij het geluid op de cd komt en daar qua kracht nog een schep bovenop doet. Indrukwekkend. Derhalve zit de sfeer er al snel in bij de bezoekers. Ze swingen mee, zingen mee en laten zich meevoeren op de sferische muziek en emotionele zang van Marco. Met name in bijvoorbeeld Kings komt de emotionele factor goed aan het licht.

Het is dus reeds snel genieten, maar het niveau stijgt verder met een prachtige uitvoering van This Paradise en even later komt in de vorm van Fallen (Katatonia meets Anathema and White Lies) nog een hoogtepunt langs. Het verzoek om mee te klappen vindt dan ook veel gevolg. Dat verzoek is een van de weinige momenten waarop er contact is met het publiek tijdens het spelen. De muziek doet eigenlijk alles. Deze heeft reeds voor verbinding gezorgd en de introspectieve songs lenen zich ook niet voor veel uitbundigheid. De heren staan er verzorgd bij en blijven op hun eigen positie. Vooraan van links naar rechts Marco, bassist Andy Haandrikman en leadgitarist Sander Wessels, achterin toetsenist Harald de Haan, drummer Alwin Schnoing en de enigszins verstopte sessiegitarist Erwin de Jong, die van 2000-2002 tot de vaste line-up behoorde en sindsdien als technicus meereist.

Na vijf tracks van Sunset komt een aantal oldies aan bod. Allereerst Running On Empty van Atlantic (2004) en daarna Billet Doux, dat zowel op het debuutalbum The Art Of Grief (2000) als de opvolger Monument (2002) staat. Zo komt elk album vanavond aan bod. Waar er tot dan toe weinig show was, komt zangeres Marieke Gels daar verandering in brengen met haar expressieve moves. Een zeer welkome verrassing en afwisseling. Afwisseling is er daarna ook tussen oude en nieuwe tracks. Marieke verschijnt ook weer ten tonele voor The Art Of Grief, het enige nummer waar Marco even de leadpartijen speelt. De zangeres, die opgaat in de muziek, zet het publiek aan het meeklappen op de maat. Opvallend is dat het nummer, overigens een van de highlights van de reguliere set, mede vanwege de prima geluidsmix beter dan op cd uit de verf komt. Het is evenwel het enige moment dat er in het begin in de onderlinge afstemming wat misgaat. Na wat vragende blikken en een ontspannen lach pakt het zevental de draad echter al weer snel en professioneel op. Ruins sluit de set krachtig af en er vormt zich zelfs nog kortstondig een minipit.

Na afloop volgt veel applaus en gejuich. De hoop dat er een toegift volgt, wordt al snel positief beantwoord door de heren musici. Na enkele minuten betreden ze het podium weer, waar ze in 2012 voor het laatst stonden. De toegift bestaat uit The Cold en Monument. Daarmee sluit The Wounded een fantastisch optreden in stijl af. Het geluid was krachtig en helder, de lichtshow sfeerbevorderend, de bandleden in topvorm, de gastbijdrage van toegevoegde waarde, de uitvoering beheerst en professioneel. Het geheel werd met beleving en bezieling gebracht. Zeer tevreden verlaten de toeschouwers dan ook met een cd of t-shirt van deze toppers de grote zaal van Vera. En nu maar ervanuit gaan dat Marco zich aan zijn woord houdt toen hij zij dat de komende dertien jaar er drie nieuwe platen van The Wounded verschijnen. We kijken ernaar uit en tot die tijd hebben we gelukkig de andere full-lengths nog plus een mooie herinnering aan het optreden in Groningen van vanavond.

Setlist The Wounded:
1. Intro 'Dawn'
2. Wolves We Raised
3. This Paradise
4. Kings
5. Mr. Faithful
6. The Fallen
7. Running On Empty
8. Billet Doux
9. Northern Lights
10. Sunset
11. The Art Of Grief
12. Ruins

Toegift:
13. The Cold
14. Monument

Sunburn

Met dank aan Marielle Hensums van Hensums Fotografie voor de foto's.