Hoe zou je jullie muziek omschrijven aan iemand die Sylosis nog niet eerder gehoord heeft?

Ik zou ons omschrijven als progressieve thrash metal. De klassieke thrash metal uit de jaren tachtig vormt de fundatie van onze muziek. Metallica, Forbidden en Vio-lence zijn favorieten. De groove van Pantera is ook belangrijk, evenals de meer atmosferische geluiden van een band als Cult Of Luna. Noem ons vooral geen metalcore! In tegenstelling tot veel bands die als zodanig gelabeld worden, hebben wij een eigen geluid. Ook in de death metal kunnen we ons niet vinden, daar heeft onze muziek naar mijn menig weinig van weg.

Hoe verhoudt jullie nieuwe werkstuk, Dormant Heart, zich tot jullie voorgaande verrichtingen?

Op vorige albums waren we nog meer zoekende naar een eigen geluid en lagen de thrashinvloeden er dikker bovenop. Onze composities waren voornamelijk snel. Die snelheid zal altijd een onderdeel van onze muziek blijven, maar dat houdt niet in dat we ons geluid niet uitbouwen. Dormant Heart heeft meer van alles: meer doom-invloeden, meer sfeer, meer groove. Het is gevarieerder dan ons vorige werk, maar heeft ook meer een eigen gezicht. We zeggen echter niet dat dit ook het vaste vertrekpunt voor onze toekomstige koers zal zijn. Wij schrijven niet met een vooropgezet plan. Wel wordt mijn eigen smaak sterk gereflecteerd in mijn muzikale uitingen. Zo vind ik dat er momenteel weinig inspirerende metal is. Ik richt me de laatste jaren vooral op de meer doomy klanken van een band als Pallbearer. Niet echt metal, maar zeer creatief en van grote invloed geweest op Dormant Heart.

Hoe is de muziek tot stand gekomen?

We werken aan meerdere nummers tegelijk, waarbij ik het leeuwendeel voor mijn rekening neem. We schrijven het hele jaar lang. Daardoor is onze muziek altijd in ontwikkeling. Op de vorige twee albums kwamen we al dichter in de buurt bij wat we wilden bereiken en daar is Dormant Heart de uitkomst van.

Is er een overkoepelend thema op Dormant Heart?

De titel slaat op mensen die op de automatische piloot leven: de dagelijkse sleur doorlopen, zonder iets inspirerends te doen of van het leven te genieten.

Welk nummer is het meest representatief, als je er een zou moeten kiezen?

De muziek komt het best tot zijn recht wanneer je het album in zijn geheel luistert, maar we zijn erg tevreden over de titeltrack. En voor het nummer Leech namen we een mooie video op, die al vaak bekeken is op Youtube.

Er zijn veel jonge metalbands die zwaar op de jaren tachtig leunen en die stijl klakkeloos kopi�ren. Wat vind je van dat slag bands?

Ik heb veel respect voor al die bands. Ze houden een mooie traditie in ere en er zitten goede muzikanten tussen. Wij willen echter iets anders doen. Ons doel met Sylosis is om met thrash te doen wat Opeth met death metal deed: een klassiek genre een vernieuwende en progressieve draai geven. We zijn daarmee zeker niet de origineelste band ter wereld, maar hebben wel een eigen geluid ontwikkeld.

Je zei al dat er momenteel weinig metal is waar je enthousiast van wordt. Waar luister je zelf dan naar? Kan je onze lezers nog iets aanraden?

Ik luister momenteel meer naar sludge en doom dan naar metal. Er is echter een uitzondering: Sentenced To Life van Black Breath gaat me maar niet vervelen. Een kruising tussen Slayer en Entombed met een hondsagressieve hardcore-vibe, geniale band.

Sylosis staat op 6 juni op Fortarock in het Goffertpark, Nijmegen.