Volgens mij zijn we ergens in 2006 begonnen met het schrijven van nummers. Doordat de meeste bandleden in andere steden in Zweden wonen, en ik zelfs in Londen, is het niet altijd even praktisch geweest. Daarnaast hebben we wat persoonlijke problemen gehad en zijn we op tournee geweest. Het is nu drie jaar geleden dat ons vorige album uitkwam en dat vind ik eigenlijk te lang. Het is niet anders.
Hoe belangrijk zijn de teksten voor jou als zanger?
Heel belangrijk. Dat is mijn passie. Nightmare (Emil Ndtveidt, red) verzorgt de muziek en dat is een reflectie van zijn leven. De teksten zijn een reflectie van mijn leven. Zo gaat het al sinds we een jaar of vijftien waren.
Waar beginnen jullie met een nummer?
Ik schrijf constant teksten. Nightmare begint meestal op de piano. Later komen daar de gitaren en de rest van de instrumenten bij. Als dat klaar is stuurt Emil mij de demos en zing ik mijn stukken in. Zo deden we dat al toen we nog death- en black metal maakten in 1992. Toen gebruikten we nog tapes, nu gaat alles met de computer.
Imago is heel belangrijk voor Deathstars. Kiss speelde daar een belangrijke rol in, nietwaar?
Kiss is de reden dat we muziek spelen! Kiss is belangrijker dan onze ouders. Bijna toch. De impact die die band op ons heeft gehad is heel groot. We stonden van de zomer op een aantal festivals waar Kiss ook speelde, maar we hebben niet de kans gehad om ze te zien. Dat was wel balen. Ook al zijn ze niet meer zo goed als vroeger, ze zijn en blijven beter dan alle andere bands ter wereld.
Verven jullie je gezichten al sinds jullie Deathstars begonnen?
Dat deden we al in onze vorige bands, Dissection en Swordmaster. Sterker nog, dat deden we al toen we vijf of zes jaar oud waren. Dan liepen we met schmink op onze gezichten door de speeltuin.
Is het niet vreselijk om elke avond die troep van je gezicht af te halen?
Ik heb iemand die het erop smeert en er weer af haalt, dus dat valt wel mee. Ik denk dat zij het erger vindt.
Jullie hebben veel vrouwelijke fans. Wat vind je daarvan?
Dat vind ik geweldig. Ze geven blijk van hun waardering door zich uit te kleden en daar zijn wij ze dan weer heel dankbaar voor.
Wat betekent de relatie met jullie fans voor je?
Dat is waarschijnlijk het belangrijkste wat er is. Deathstars en de fans horen n familie te zijn. Iedereen is welkom op ons feest. We hebben veel contact met onze fans via internet en we proberen ze ook zoveel mogelijk te spreken bij concerten. We zijn dankbaar voor de fans die we hebben.
Night Electric Night is jullie derde album. Wat vind je van de teksten op jullie vorige albums?
Hoewel ze misschien niet allemaal even goed zijn sta ik er nog steeds volledig achter. Elke tekst geeft aan hoe ik me in die periode voelde. Ik weet dat mijn teksten altijd eerlijk zijn, dus ik kijk met een goed gevoel terug op alles wat ik geschreven heb.
Zijn de bands die je noemde ook van invloed geweest op het geluid van Deathstars?
Het ligt er misschien niet heel dik bovenop, maar ergens denk ik van wel. Deathstars is benvloed door heel veel bands. Denk aan Kiss, New York Dolls, Mtley Cre, maar ook aan poprockbands als The Sisters Of Mercy en Depeche Mode. We praten er nooit over en we weten ook niet welke nieuwe bands nu in de hitlijsten staan. We hebben genoeg aan de oude platen van onze helden. Soms worden we vergeleken met bands waar we nog nooit van gehoord hebben. Veel Duitse bands of gothic bands. Daar luisteren we niet eens naar.
Worden jullie nog vaak met Marilyn Manson vergeleken?
Een stuk minder dan vroeg. Als we met hem vergeleken worden is dat vooral vanwege ons imago, wat we toch echt al sinds begin jaren negentig hebben. Hij werd er echter beroemd mee, dus ergens is het wel logisch.
Vind je het nog steeds leuk om naast Deathstars black metal te maken?
Dat vind ik fantastisch. Ik ben nog steeds betrokken bij een black metalband en dat wil ik ook altijd blijven doen. Het beetje vrije tijd dat ik heb benut ik om black metal te maken. Ik zit nu in een band met Magnus Olsfelt van The Crown. We zijn bezig met een album waar alleen de vocalen nog voor moet worden opgenomen. We zitten in de eerste fase. Hopelijk kan ik ook een keer met die band op tournee, maar dat moeten we afwachten.
Jullie populariteit groeit per plaat. Kun je eens aangeven in welke landen de band het erg goed doet?
In het Verenigd Koninkrijk doen we het erg goed. Zij hebben ook wel een verleden met de muziek die wij maken, als je kijkt naar bands als The Sisters Of Mercy en Fields Of The Nephilim. Voor de fans daar is het makkelijker om zich te interesseren voor Deathstars dan bijvoorbeeld in Denemarken. Het is interessant om te zien hoe we door steeds meer fans worden omarmd.