Nu moet ik ook eerlijk bekennen dat dit album absoluut niet op kan tegen de laatste albums van Vader en Behemoth, maar toch is Morphosis een verrassend en overtuigend album geworden, dat tegelijkertijd typisch Pools, maar toch ook fris klinkt. Het typisch Poolse ligt vooral in de zang, die regelmatig aan Behemoth doet denken, maar door subtiele ambient / industrial-invloeden in de muziek te verwerken n door regelmatig wat gas terug te nemen, klinkt Hate tegelijkertijd tamelijk vernieuwend in een overvolle scne.
De grootste complimenten verdienen de gitarist en drummer, die ervoor zorgen dat Morphosis als een Zwitsers uurwerk klinkt. Ook de strakke productie draagt bij aan de intensiteit van dit album. De intelligente composities verhinderen echter dat Morphosis slechts uit hersenloos geram bestaat. Zo klinkt een nummer als Resurrection Machine tegelijkertijd bruut, intens, dreigend en mechanisch. Het is een nummer dat uitstekend laat horen waar Hate, gerijpt door jaren ervaring, inmiddels toe in staat is. Hoewel het niveau van Impressions In Blood en The Apostasy dus nog niet gehaald wordt, heeft Hate met Morphosis gewoon een goed, afwisselend en tamelijk origineel death metal-album afgeleverd, dat in ieder geval niet zomaar in de grijze massa zal ondergaan.
Tracklist:
1. Metamorphosis
2. Thredony
3. Immum Coeli (Everlasting World)
4. Catharsis
5. Resurrection Machine
6. The Evangelistic Pain
7. Omega
8. Erased