Niet dus hè. Shift is helemaal geen sombere of trage plaat geworden, maar knalt zoals verwacht je huiskamer uit. En wil je als Nasum-fan eigenlijk wel anders? Natuurlijk niet. Dat heeft de band gelukkig begrepen en wordt er dus nauwelijks afgeweken van het geluid wat men op Helvete ook al liet horen. Shift klinkt wel een stuk grimmiger en gruiziger, een stuk minder klinisch en berekend dan Helvete. Dat is deels te danken aan de rauwere productie, maar ook deels aan de toevoeging van bassist Jon Lindkvist aan de line-up. Hij heeft niet alleen een belangrijk aandeel gekregen in de Nasum-gitaarmuur, maar draagt ook compositorisch zijn steentje bij. Zijn songs verraden duidelijk een grote invloed van bands als Entombed en Dismember, en hebben een hoger rockgehalte dan die van Anders Jakobsson en Mieszko, voorheen de enige componisten van Nasum. Verder is Nasum niet veel veranderd. De ultrasnelle blasts worden afgewisseld met typische snelle polkabeats en brute midtempo stukken. Nasum in het kwadraat zogezegd.
Valt er nog iets te zeggen over deze plaat? Nee, behalve dan dat iedereen die zichzelf grindfan noemt deze plaat moet aanschaffen. Nasum vindt het wiel niet opnieuw uit, maar levert wel hét definitieve grindcoregeluid voor de komende jaren af. Ik ben benieuwd wat Napalm Death hier tegenover kan stellen.
Tracklist:
1. Particles
2. The Engine Of Death
3. Twinkle Twinkle Little Scar
4. No Paradise For The Damned
5. Wrath
6. Fear Is Your Weapon
7. The Deepest Hole
8. High On Hate
9. Pathetic
10. Circle Of Defeat
11. Like Cattle
12. Ros
13. The Smallest Man
14. Cornered
15. Strife
16. The Clash
17. Hets
18. Closer To The End
19. Fury
20. Fight Terror With Terror
21. Et Inflammerat Sår
22. Deleted Scenes
23. Creature
24. Darkness Falls
.jpeg){kind=small}
