Extreem Eczeem is al lang geen onbekende meer in de death/grind underground, maar om eerlijk te zijn zie ik de reden daarvan niet helemaal in. Ja, de band heeft zeker humor, maar dat kan niet verhullen dat Extreem Eczeem gewoon saaie nummers schrijft en uit matige muzikanten bestaat. Het eentonigheidssyndroom steekt na 2 nummers al de kop op, en het slechte geluid werkt ook niet echt mee. Ik heb Extreem Eczeem al meerdere malen live gezien, maar dit optreden is zeker het minste wat ik tot nu toe van ze meegemaakt heb.
Gelukkig komt afsluiter Nasum de avond op indrukwekkend brute manier redden. Indrukwekkend, omdat de band de op zich al niet misselijke cd-versies van de songs live uitstekend weet te reproduceren en bruut omdat men er nog een schepje bovenop gooit ook. Het meeste materiaal is afkomstig van Helvete en natuurlijk de nieuwe plaat Shift, maar ook oudjes als Inhale/Exhale en zelfs Industrislaven worden niet vergeten. Visueel heeft Nasum ook een paar echte blikvangers. Niet alleen Mieszko, maar ook bassist Jon Lindqvist trekt de nodige aandacht naar zich toe. Hoewel mank loopt en regelmatig op een barkruk moet uitpuffen gaat hij in de nummers helemaal los. Spugend en briesend werkt hij zich als een wildeman door de set heen. Dit in schril contrast tot drummer Anders Jacobsson, die, terwijl hij de meest verschrikkelijke blastbeats en grindtempos afwerkt, kijkt alsof hij een boek zit te lezen. Ongelofelijk, wat een drummer. Nasum live is een belevenis die elke rechtgeaarde grindfan een keer meegemaakt moet hebben, en het is dus ook jammer dat het bezoekersaantal in de Goudvishal zo laag blijft (dezelfde avond is Bloodshed festival).
