Grind Finale is geen opsomming geworden van greatest hits of een bloemlezing van het werk, maar is een brute verzameling van snoeiharde grind: maar liefst 152 nummers lang. Echte diehard fans kenden natuurlijk het merendeel van deze nummers al, onder andere door de splits met Psycho, Agathocles, Abstain, Warhate, Asterisk en Skitsystem. Of door de verscheidene 12 en demos: Domedagen, Industrislaven, Cover en World in Turmoil. Verder zijn er de nummers aan toegevoegd die op de verzamelaar Grindworks en diverse andere grindcore-verzamelaars staan. Ook bevatten deze twee cds verscheidene nummers uit sessies van de standaard releases die daarvoor nooit eerder waren verschenen. Je zult hierop dus geen nummers terug vinden die ook op de standaard releases staan.
Nu zou de verwachting kunnen zijn dat, omdat het om demos en vroeg werk gaat, de geluidskwaliteit en productie te wensen over zouden laten, maar niets is minder waar. Van het eerste tot het laatste (152e) nummer is de kwaliteit hoog en uitermate goed te noemen. Na het volledig beluisteren van beide cd's van Grind Finale was ik letterlijk op. Het is een lange zit en vergt nogal wat van de luisteraar. Maar het is op en top genieten. Dit is grindcore van het hoogste niveau. Anders Jakobson heeft hiermee een fenomenaal testament gemaakt voor zowel Nasum als Mieszko. Dat deze uitgave een absolute must-have is voor alle fans van Nasum lijkt me buiten kijf staan, maar als je grindcore enigszins een warm hart toedraagt, dan mag deze grootse finale van Nasum zeker niet in je collectie ontbreken.
