De instrumentale opener van Domain. Dit bombastische nummer van ruim 2 minuten is een proloog die langzaam aanzwelt tot een groovende climax. Er is gekozen om dit nummer te voorzien van wat strijkpartijen en een paar verrassende synth details. De oplettende luisteraar zal bij het luisteren naar Domain op meerdere nummers enkele synth partijen waarnemen, ingespeeld door special guest Carsten Altena. Deze partijen liggen als een tapijtje onder de nummers, waardoor Domain naar een hoger niveau wordt getild.
2. Room 302
Het schrijfproces van dit nummer werd pas in de studio voltooid. Ik beschouw dit nummer als het kroonwerk van Domain. Hij bevat alle elementen die Devious anno 2007 kenmerkt: slepende gitaarlijnen, groove en intensiteit. Hierdoor werd Room 302 een logische keuze om een clip voor op te nemen. En deze clip, die in een inmiddels gesloopte fabriek werd opgenomen, staat ook op het album.
De tekst van Room 302 vertelt het verhaal van een man die opgesloten zit in zijn hotelkamer en alleen de kamer kan verlaten via een poort naar een parallelle dimensie. Een seriemoordenaar leeft nog steeds in die dimensie en komt elke 20 jaar door die poort om een bloedbad in het hotel aan te richten.
3. Incantation of the Earthbound
Incantation kwam het eerst van mijn schrijftafel na de release van het vorige album Acts of Rage. Het nummer geeft onze kenmerkende stijl uit die tijd deels weer. Doordat we toen naar persoonlijke smaak veel en gevarieerde riffs in een nummer stopten, waren de nummers voor de band interessanter om te spelen. En de CD-koper had meer luisterplezier doordat na 10 keer afspelen er nog steeds nieuwe verassingen naar voren kwamen. Incantation of the Earthbound is een lang nummer met veel variatie. Toch bevat het nummer voldoende structuur om de kleine 6 minuten als een muur overeind te blijven. Een nummer dat we live graag ten gehore brengen.
Tekstueel behandelt Incantation of the Earthbound het thema van heersende onvrede. Men probeert die onvrede te verhelpen door alles over de kop te gooien, om terug te keren naar zoals het was, maar in plaats daarvan gaat het alleen van kwaad tot erger. In diepere zin gaat het nummer over machteloosheid, niks aan je situatie kunnen veranderen, hoe onplezierig die situatie ook is.
4. Boundless Domain
In de tijd van Acts Of Rage voerden agressiviteit, diversiteit en misschien wel techniek de hoofdmoot binnen Devious. Domain is ook een gevarieerd album, maar er is bewust gekozen voor meer melodie en meer structuur in de songs, echter zonder aan agressiviteit in te boeten. Door meer structuur aan te leggen krijgen nummers meer een eigen smoel. Boundless Domain is hier een goed voorbeeld van. Echt een top40-nummer zou ik zeggen. Hahaha. Binnenkort komt een nieuwe clip van dit nummer on line, ondersteund met livebeelden.
De lyrics gaan over een duistere heerser die zijn volk onder de duim houdt door een besmettelijk virus te verspreiden die hun gevoelloos en gehoorzaam maakt. Hierdoor wordt de gehele wereldpopulatie tot onderdaan gemaakt en heerst hij over zijn oneindige rijk.
5. Misanthropic Entities
Na het mid-tempo nummer Boundless Domain wordt het tijd voor een paar ultieme blastbeats. Meer death metal dan de intro van Misanthropic Entities wordt het niet! Onze drummer Frank kon zich lekker uitleven. En hoor je bassist Sven tekeer gaan op zijn 6 string fretless in die bassolo? Halverwege passeren een paar goede stereo grooves de revue met aan het eind een melodramatische plotwending. En weer terug naar die brute beginbeat. Vet!
In Misanthropic Entities duiken we in het hoofd van een mensenhater, die niet in de laatste plaats zichzelf haat. Er zit geen specifieke boodschap in het nummer, het is een uiteenzetting van gedachten en gevoelens van een gekweld en miserabel persoon.
6. Suoived II
Persoonlijk ben ik van mening dat een instrumentaal nummer ergens op het midden van een plaat, mits goed gearrangeerd, een meerwaarde oplevert. Even een adempauze, ook letterlijk, om vervolgens weer met een bikkelhard nummer terug te komen. Zo ook hier: Suoived II is een semi-akoestisch intermezzo dat moeiteloos Misanthropic en het volgende nummer The Repentance samensmelt.
7. The Repentance
Bij uitstek een livenummer. Ik kan me geen concert voorstellen zonder dat dit nummer voorbij komt. De intro riff is ‘groovy as hell’ en de slotpassages klinken als een tiet. Dit nummer is geïnspireerd door grootheden als Immolation, Death en Ennio Morricone. En horen we daar een fragment DnB?
Het verhaal gaat over 2 zusjes, een tweeling, waarvan er 1 de ander moet doden om zo een offer te brengen die een eeuwenoude vloek over een oud dorp opheft. Door het uiteindelijke falen van de offerceremonie wordt de vloek niet opgeheven en vinden de doden geen rust.
8. Third World Suicide
Third World Suicide is een nummer dat onze thrash roots op dit album het beste weergeeft. Het is een terugblik in de tijd. Als je Human en Individual Thought Patterns van Death toffe albums vindt, dan valt Third World Suicide ongetwijfeld in de smaak; een nummer dat wellicht een beetje bij deze meesterwerken in de buurt komt. Binnen het melodieuze repertoire van Devious kiest de band voor een gering aantal solo’s; hier vindt je er één van de vier. Zie dit nummer als een eerbetoon aan Chuck. De tekst gaat over macht en hebzucht in toekomstloze derde wereldlanden.
9. Days of Disorder
Een nummer dat verrassend anders klinkt dan het gebruikelijke Devious werk. Mede doordat gitarist Wouter hier flink wat energie in gestoken heeft. Je hoort overduidelijk zijn door Göteborg death metal geïnspireerde riffs die doen denken aan het oudere werk van At the Gates, A Canorous Quintet en Eucharist. Daardoor een fris nummer die je bij onze liveshows nog wel eens tegen zult komen.
Nog een diepzinnige tekst over hoe de mens en de klimaatverandering de wereld zullen vernietigen. Detail: zanger Coen is op Domain verantwoordelijk voor 80% van de teksten. Drummer Frank zorgt voor de rest. Ongeveer 40% van de teksten is gebaseerd op hun persoonlijke opvattingen. Ze geven bijvoorbeeld een kritische kijk op de hedendaagse maatschappij, vaak met achterliggende gedachten. Ongeveer 60% is fictief, vaak vergezeld van een ironische ondertoon. Sommige teksten zijn cynisch bedoeld ‘true death metal’.
10. Dead Cannibal Civilization
Dit is voor Devious ook een wat opmerkelijke song. Dit nummer wordt veelvuldig gedraaid op Amerikaanse radiostations. Wellicht heeft dat te maken met het soort riffs dat in dit nummer te vinden zijn. Agressief, recht voor zijn raap, doorbeukend. Oftewel Sven-style (bassist), danwel Svennibal Corpse haha. Geen nummer dat je op je verjaardagsfeestje draait met je familie erbij. Een aanrader voor in de auto, minder goed voor je bankrekening. De tekst handelt over zombies die de wereld hebben overgenomen en vrij hebben gemaakt van mensen. Nu moeten ze op hun eigen soort jagen om te overleven.
11. Shibito
Göteborg meets Devious. Deels geïnspireerd op eerdergenoemde bands uit Noord-Europa. Maar dan anders – en hoe! Frank kan op dit album nog 1 keer laten horen wat snelheid is. Live een uitstekend nummer om helemaal uit je plaat te gaan, voor zowel band als publiek.
De tekst van Shibito is geïnspireerd op de Japanse horrorgame Forbidden Siren. Vervloekte zielen, niet levend of dood, rijzen uit een met bloeddoordrenkte zee om wraak te nemen op alles wat ze tegenkomen. Hun slachtoffers worden zoals zij ‘Shibito's’.
12. Lowest in the Foodchain
Begint met een over-the-top extreme, Morbid Angel aandoende intro. Daarna pakken we weer terug op onze thrash-invloeden om vervolgens weer snoeihard met onze kenmerkende “Devious-metal-riffs” dit album af te ronden. Een fantastische solo sluit dit nummer en tevens het album af.