Yeah, touren is iets waar we ontzettend van houden dus het was fantastisch om een Europese tour te kunnen doen, evenals door alle delen van Australie te touren. Hoewel we gedurende de tour natuurlijk wel bezig waren met nieuw materiaal schijven, zoals wij altijd doen. Maar touren was echt het voornaamste doel. We zijn absoluut een liveband en steken een hoop moeite en inspanning in onze liveshows. We hebben 6 volle maanden alleen maar getourd voordat we echt aan nieuwe nummers gingen werken. Maar we trappelen altijd van ongeduld als we weer eens uit mogen breken om te gaan spelen.

Sinds de release van "The Scepter Of The Ancients" is er veel veranderd binnen het Psycroptic-kamp. De voornaamste verandering is wel het vertrek van jullie oude vocalist Matthew Chalk en de komst van Jason Peppiatt wie hem nu vervangt. Wat kun je hier over kwijt?

Matthew kon zich niet vinden in de tours die de band natuurlijk ook wel eens moet doen. Hij hield niet van touren dus uiteindelijk hebben we hem moeten vragen te vetrekken. Zo'n afkeer van dit aspect leidde tot een hoop spanningen binnen de band wat natuurlijk geen prettige werkomgeving opleverde. Jason injecteerde nieuwe enthousamse in de band, en nieuwe energie. Nee, dit was een hele positieve verandering voor Psycroptic.

Vanaf de begindagen van Psycroptic waren de line-up wisselingen uitgebleven, tot vorig jaar, toen Matthew kon vertrekken. Was er aanvankelijk geen vrees voor het verdere voortbestaan van Psycroptic?

Tja, natuurlijk ben je ergens wel bang voor veranderingen, maar veranderingen zijn ook een positief iets. Het heeft ons aanvankelijk een beetje gedeprimeerd, maar toen Jason eenmaal goed en wel tot de band toetrad werd alles opeens zoveel beter. Hij is ontzettend toegewijd en werkt erg hard, samen met ons. Hij houdt van touren en op deze manier kunnen we allemaal prima opschieten met elkaar. Er was dus verder geen sprake van de vraag of Psycroptic wel of niet zou doorgaan, het was aanvankelijk slechts een onzekere tijd waarin we even de kat uit de boom keken.

Jason speelt samen met de voormalige Psycroptic-zanger Matthew in de grind band M.S.I. Maar geruchten gaan dat Jason deze band inmiddels heeft verlaten. Kun je dat bevestigen of ontkennen, en indien dat inderdaad waar is, wat heeft Jasons vetrek met zijn rol in Psycroptic te maken?

Jason heeft deze band inderdaad verlaten, maar eigenlijk vanwege tijdgebrek en wat persoonlijke zaken. Ik geloof wel dat Psycroptic daar iets mee te maken had, maar er speelden dus eveneens andere factoren mee. Maar Psycroptic krijgt van Jason prioriteit, evenals van ons allemaal.

De gitarist van Psycroptic, Joe, is jouw broer. Behalve Psycroptic delen jullie ook de band "The Amenta". Wat dus betekent dat je een hoop tijd samen met je broer doorbrengt. De broederband moet dus erg sterk zijn, muzikaal en privé. Is dat altijd al zo geweest?

Ja, ik geloof dat het al wel zo was ja. Het begon in ieder geval toen we een beetje into de muziek geraakten. We begonnen vrij vroeg met spelen. Toen we onze instrumenten begonnen te hanteren was ik 13 en hij 11. We hebben dezelfde interesses en zodoende zijn wij inderdaad erg close. We wonen trouwens in 1 huis en er zijn nooit problemen geweest. Het voelt meer als vriendschap. Overigens zijn alle leden van Psycroptic dikke maatjes. We kunnen uitstekend met elkaar overweg en hangen vaak samen een beetje rond enzo.

Met het vertrek van Matthew werd Psycroptic ook een tekstschrijver armer. Tegenwoordig schrijf jij alle teksten. Voor het nieuwe album heb jij je in ieder geval behoorlijk utigesloofd terwijl alle andere bandleden eigenlijk geen woord hebben bijgedragen. Waarom jij?

Het was geen kwestie van: "Oké, vanaf nu schrijf ik alle teksten". Het was meer van: "Oké, we moesten maar eens nieuwe nummers gaan schrijven dus laat ik maar alvast beginnen." De jongens vonden het fantastisch, wat ik daar allemaal neer zat te pennen en ze moedigden mij aan om vooral door te gan. Dus deed ik dat. Wat overigens niet wil zeggen dat de rest van de band per defenitie geen poot naar de toekomstige teksten gaat uitsteken. Het was gewoon even zo dat ik voor dit album alles schreef...

De nieuwe nummers van Psycroptic zijn allemaal op 1 of andere manier gerelateerd aan science-fiction. Was dat je eigen initiatief of gingen hier gezamelijke onderhandelingen aan vooraf?

Het was mijn eigen initiatief maar de jongens waren er helemaal weg van. Ze vonden die gekke scienece-fiction zooi waar ik mee aan kwam zetten helemaal gaaf. We hebben allemaal wel affiniteit met dat soort zaken dus ze zagen er niet bepaald een probleem in. Eveneens wilden we ons distantieren van wat we voorheen al hadden gedaan. We wilden een nieuwe benadering, een frisse start.

Over frisse start gesproken, nog een andere verandering valt op. Nadat "The Scepter Of The Ancients" via Unique Records was uitgekomen heeft de band bij onze eigen Neurotic Records getekend. Wat kun je ons vertellen over deze overstap naar Neurotic?

Het had deels te maken met de line-up veranderingen, dat we ook maar van label besloten te veranderen. We waren aan het rondkijken voor een hele nieuw begin met een nieuw album. Geen slecht woord over Unique Records, we hadden alleen heel erg de behoefte aan een verandering. En we kenden Ruud ( de Neurotic manager) al een tijdje en we wisten dat hij de muziek van Psycroptic te gek vindt. Zo kwam de deal met Neurotic eigenlijk tot stand. Ruud deed ons een goed aanbod dus wij accepteerden deze. Ja, over het samenwrking met dit label hebben we een heel goed gevoel.

Trouwens, “Symbols Of Failure” zal pas 27 februari in Autralie uitgebracht worden, en dat terwijl de plaat in de rest van de wereld al even verkrijgbaar is. Hoe komt dat zo?

Daar steekt niets geheimzinnigs achter. Het was de beslissing van de distributeur om het album dan op de markt lost te laten. Australie is voor ons namelijk een belangrijke en grote markt dus men wou er zeker van zijn dat het album eerst goed gepromoot werd.

“The Scepter Of The Ancients” en “The Isle Of Disenchantment” zijn opgenomen door Stew Long. Voor “Symbols Of Failure” heft Joe zijn handen uit de mouwen gestoken. Waren jullie niet langer content met het geluid van de 2 voorgaande albums? Of is Joe zo`n een controlefreak dat hij alles omtrent de band zo dicht mogelijk bij huis wil houden?

Nee, nee, nee! Niets van dat alles is van toepassing. Stew is een geweldige kerel en we werken heel graag samen met hem. Het was meer dat Joe het een keer zelf wilde proberen. Hij heeft alle benodigdheden dus het was al met al best het proberen waard. We zouden de drums alsnog met Stew opnemen als Joe niet de juiste microfonen zou hebben om deze taak te klaren, maar al met al heeft Joe alles voor elkaar gekregen. Stew heeft ons alleen maar aangemoedigd om het eens zo aan te pakken aangezien het ons tijd en geld zou schelen. Stew is echt een goede vriend van de band.

Hoe is het opneemproces al met al verlopen? Was er sprake van enige druk, gezien het feit dat de band met een nieuw lid aan het werk ging en bezig was met de opvolger van de zeer succesvolle “The Scepter Of The Ancients” ?

Nee, we werkten totaal niet onder druk, daar we de dingen zo aanpakten als dat we wilden. Eigenlijk was dit onze meest stressloze opname tot dusver, wellicht iets te stressloos! We deden alles op onze eigen manier en haalden op deze wijde het onderste uit de kan. We moesten eerst zeker weten dat het allemaal naar ons zin was, voordat we naar de volgende fase overgingen. Het was een prettige en gemakkelijke manier van werken en zo gaan we het in de toekomst maar eens vaker aanpakken.

De artwork van “Symbols Of Failure” is wederom anders dan bij de andere albums. Par Olofson is deze keer de man achter de plaatjes en het resultaat liegt er niet om. Waarom hij?

Nou, wederom om maar eens een keer wat anders te doen. We zagen wat werk van hem en waren er meteen weg van. Vervolgens stuurden we hem een half album aan teksten op en hij kwam met een werkelijk fantastisch eindresultaat over de brug. We zullen Par zijn kunsten zeker blijven gebruiken in de toekomst. Het is schitterend.

“Symbols Of Failure” is al met al een killerplaat geworden. Alles klopt, de sound is zo duister als wat en heavy as hell. De technische aspecten komen uitstekend uit de verf en Jasons stem is uitermate geschikt voor dit soort technische death metal. Maar in hoeverre zijn jullie zelf tevreden met de nieuwbakken telg?

Bedankt voor het commentaar. Ja, we zijn zelf erg blij met het eindresultaat. Uiteraard zijn er altijd wel dingen die je achteraf anders zou willen hebben, maar dat blijft altijd wel zo. We zijn inmiddels alweer begonnen met het schrijven van nieuwe dingen dus we zijn alweer vorderingen aan het maken, hahaha! Ondanks dat het nieuwe album pas is uitgekomen.

Tja, ijzer moet je smeden als het heet is. Maar hoe zijn de reacties op het nieuwe album tot dusver?

Tot dusver zijn de reacties echt fantastisch. Heel positief. Bijna iedereen zegt volmondig dat dit het beste is wat we tot dusver hebben uitgebracht. Dat is natuurlijk geweldig. We kijken ontzettend uit naar de tours. We kunnen niet wachten om de nieuwe nummers live te spelen.

Ja, de aankomende maanden staan alweer in het teken van touren en promoten. Kan de band het leven “on the road” een beetje waarderen?

Natuurlijk! Daar doen we het allemaal voor. Niemand kan ons verplichten om te touren, we doen het omdat we het zelf zo gaaf vinden. We willen heel graag eens wat plekken aandoen waar we nog nooit eerder geweest zijn. Ook daar willen we ons nieuwe album promoten. We moeten deze keer echt naar de USA!

De eerste keer dat de band naar Europa kwam was in 2004 met Dismember. Hoe hebben jullie Europa en de Europese fans ervaren?

Het was geweldig – we hebben het ontzettend naar ons zin gehad. De jongens van Dismember waren eveneens heel cool, aardig en behulpzaam, ze zorgden ervoor dat we overal bij geholpen werden, waar nodig was. Het was al met al een groot succes. De reacties waren grotendeels ook erg uitbundig. We kunnen echt niet wachten tot we weer in Europa zijn voor een nieuwe ronde optredens…

In Europa zal Psycroptic samen met Belphegor, Hate Eternal en Prejudice (inmiddels is deze tour gecancelled en is Psycroptic aan de Cannibal Corpse-tour toegevoegd, red) op de planken staan. In Australie leidt Psycroptic een eigen promotietour. Dat zat er voor Europa zeker niet in…?

We zijn niet groot genoeg om een eigen tour op touw te zetten. Zo simpel ligt het. Dus werd het de opzet om met wat gevestigde namen te gaan touren. Dat levert dan ook een kennismaking met een ander, wellicht breder publiek op. In Australie zijn we populair genoeg en zijn dus in de gelegenheid om te headlinen. Maar weet je, eigenlijk maakt het ons allemaal niet zo veel uit. Zolang we maar kunnen spelen zijn wij blij.

Binnenkort speelt Psycroptic op het No Mercy festival, een vrij grote gelegenheid met verscheidene bands op de bill. Daar kan de band haar ei vast wel kwijt…

Mja, de tourdata zijn pas geleden veranderd, dus ik heb even geen idee waar we allemaal wel en niet spelen. (en even voor de duidelijkheid, Psycroptic speelt dus gewoon wél op No Mercy, red) Maar we hebben het overal naar ons zin, hoewel mijn persoonlijke voorkeur toch bij kleine zaaltjes ligt. De energiegolf op kleine locaties is altijd erg intens. Maar groot en klein spelen heeft beide zowel voor- als nadelen.

En in mei zien we jullie weer, want de band staat dan op het Neurotic Deathfest. Genadeloos beukwerk staat er centraal. Zijn er nog bands die je er zelf gaat bezichtigen?

Ja, wat ik gehoord heb moet dit echt een cool, underground deathmetalfestival zijn. Als alles volgens plan loopt zou ik graag Disavowed willen gaan kijken. Dat is nou een band die ik al een hele tijd wil zien. En het schijnt dat onze labelmates van Arsebreed live heel aangenaam zijn…

Een vraagje nog. Geen verrassende weliswaar, maar voor de fans een brandende. Wat kunnen we in de nabije toekomst van de band verwachten, behalve de killiershows?

Nou, we werken dus alweer aan nieuw materiaal, maar we hopen eveneens ook wat “speciale dingen” te kunnen doen. Maar niets is nog zeker dus voorlopig ga ik daar niet over uitweiden. Want dan zul je net zien dat het de zaken een vloek oplegt, hahaha!

Nouja, we houden onze ogen en oren open.