Jawel, hoewel het opvallend is om te lezen dat de een het maar middelmatig vindt, maar de ander het juist fantastisch vindt. Zo was er bijvoorbeeld ook een Pools undergroundmagazine die het helemaal niets vond. Ik zit zelf vrij diep in de underground en heb een waslijst met adressen in die wereld. In Polen heb je heel veel van die underground-fanzines. Er was ook een blad dat ik een linkje had gestuurd met het verzoek te luisteren en een review te schrijven, maar ik kreeg al snel een reactie terug van �Natuurlijk niet, jullie klinken net als Children Of Bodom� (lacht). We klonken veel te gelikt voor hem. Volgens hem moest het trve en gruizig klinken en dat doen wij niet. Wij klinken catchy.

Dat viel me al op na de eerste luisterbeurt, vooral bij nummers als Conspiracy en Apotheosis.

Daar zijn ze ook voor geschreven. Daar zijn we ook op gefocust. Het moet niet te voor de hand liggend zijn, maar mensen moeten het live wel makkelijk mee kunnen pakken. Je moet eigenlijk constant de neiging hebben om erop te gaan headbangen of in ieder geval niet stil te blijven zitten. We willen het wel opgefokt houden zonder cheesy toestanden. Veel melodie is trouwens ook wel een bewuste keuze.

Met name het melodieuze gitaarwerk is een van de sterkste factoren en een nummer als Moribund blijft goed hangen, maar heeft dan ook nog wat extra�s.

Ja, dat nummer gebruiken we dan ook vaak als afsluiter. We zijn er heel bewust mee bezig om de nummers te laten blijven hangen. Onze gitarist Marten speelt die herkenbare, catchy solo en hij weet heel goed de juiste snaar te raken met zijn melodie�n. We merken wel dat mensen live heel erg te spreken zijn over ons, maar het is wel lastig dat ondanks het feit dat mensen enthousiast over je zijn, toch een beetje op te vallen tussen het grote aanbod van bands. We hebben geen groot label achter ons om ons te promoten. Ik zoek dus de kanalen om onze muziek te promoten bewust zoveel mogelijk op.

Het is wat dat betreft jaar in, jaar uit keihard werken, veel geld erin blijven steken, in jezelf geloven en aan je nummers blijven werken. Er gaat veel tijd overheen en je moet wat geluk hebben. Het is wel goed dat je nu een ep hebt om wat aan het publiek te laten horen buiten de shows om. Er staan trouwens wel veel oude nummers op. Sommigen komen uit 2011.

Ik zal het je nog sterker vertellen. We hadden nummers die nog ouder zijn, uit 2008, maar die hebben we afgekeurd. De band is namelijk in 2008 opgericht door Marten en onze voormalige zanger/bassist Sander Blok. Ze hadden een probleem om een vaste drummer te vinden. Ik speelde destijds in Enraged en ook nog in Existence Denied. Ze hadden me al eens benaderd, maar ik had het toen druk zat. Toen Existence Denied uit elkaar viel, benaderde ik hen alsnog. Ze hadden toen al vijf � zes nummers geschreven. Daar hebben we toen aan gesleuteld, maar ze zijn uiteindelijk allemaal gesneuveld en dus niet op Catatonic. Ik had ook een andere visie op het schrijven van nummers vanwege mijn ervaring in eerdere bands, dus we moesten in het begin nog wel de onderlinge muzikale chemie daarin vinden. Apotheosis is het eerste nummer dat we schreven met zijn drie�n. Daarna Armageddon en Moribund. Met die nieuwe nummers kreeg ik echt het idee dat de muziek meer een kant uitging die ik zelf ook helemaal zag zitten. Ik vond sommige van die nummers van voor mijn tijd namelijk hier en daar wel wat te fragmentarisch. Ook de rest van de band vond het nieuwe materiaal gelukkig sterker. Tegenwoordig komen onze gitaristen Marten en Armand met veel idee�n en die vormen de basis voor de tracks. Meestal ben ik dan degene die daar de eerste grove composities van probeert te maken. Dat schaven we later als groep dan wel weer bij. Herhaling binnen de nummers is daarbij altijd goed. Je moet je sterke punten uitmelken. Het moet echter wel spannend blijven en niet voor de hand liggen. Maar om op je vraag terug te komen: de oudste nummers op Catatonic dateren van 2010. We hebben vrij lang over de opnamen gedaan, ook omdat de eerste opnamesessies met de gitaar niet goed genoeg waren, dus dat moest allemaal opnieuw. Het nadeel ervan is dat de cd wat lang op zich liet wachten.

Daar hebben jullie anderhalf jaar over gedaan zo ongeveer.

Ja, twee jaar zelfs. Het voordeel was dat we in de tussentijd wel zijn door blijven schrijven aan nieuwe nummers. Voor de komende full-length hebben we de helft al klaar.

Zijn dat allemaal nieuwe nummers of wil je ook nog weer wat oude nummers arrangeren en opnieuw opnemen?

Nee, die neiging hebben we niet. Vier nummers van de Catatonic-ep zijn geschreven door de oude line-up. Aan de nieuwe nummers heeft Pieter Oevering (vervanger van Sander Blok) wat meer zijn bijdrage kunnen leveren. We zijn zeer tevreden over het nieuwe materiaal en spelen daarvan al een tijdje een aantal nummers live. Op Eggbangers Ball hebben we onder andere twee nieuwe nummers gespeeld.

Verwacht je volgend jaar al met de full-length te komen?

Nou, ik heb er vijf jaar over gedaan om de Enraged-plaat uit te brengen en twee en een half jaar voor de Insurrection-cd, dus aan data noemen doe ik niet meer (lacht). Onze planning is wel dat als het een beetje meezit, dat we daar volgend jaar mee aan de slag te gaan, maar misschien gaat het toch weer anders. Het voordeel is dat er in de tussentijd aan nieuw materiaal gewerkt wordt en er nog steeds nieuwe idee�n komen.

Het zijn vooral de twee gitaristen die constant nieuwe idee�n inbrengen, toch?

Ja, vooral Armand schrijft aan de lopende band nieuwe nummers.

Dat is toch mooi meegenomen, zo�n creatief type?

Ja, die overspoelt ons met opzetjes voor nieuwe nummers.

En het is aan jou en de anderen om het kaf van het koren te scheiden.

Het lijkt er wel op dat ik vaak de structuur bewaak, ja. Zo van: �We gaan eerst even deze afmaken voordat we met de volgende aan de slag te gaan�, maar er liggen genoeg idee�n klaar om een full-length te maken en zelfs nog wel een flinke aanzet voor een tweede. Op dit moment hebben we vijf nummers klaar en die spelen we ook al een tijdje live.

Hoe staat het met de live-optredens? In het verleden hebben jullie behoorlijk vaak op de planken gestaan, onder andere met Destruction en Hypocrisy.

We spelen binnenkort op de afterparty van Into The Grave en op 26 september staan we in Het Podium in Hoogeveen met Sledgehammer Nosejob en nog een aan te kondigen band. Verder spelen we begin september ook weer in Duitsland. We hebben de afgelopen jaren een stuk of vijfenveertig shows gedaan en hebben ook best wat bandcontests gewonnen, onder andere die voor de W�ldrock-reunion. Zodoende hebben we daar met Destruction gestaan en later nog eens. Ook hebben we in het voorprogramma van Darkane (twee keer) en Hypocrisy gespeeld. In het verleden speelden we vaak in de Noordelijke provincies, met hier en daar een uitschieter naar het zuiden, maar het voordeel is dat we inmiddels ook iets van poot aan de grond hebben in Duitsland. We hebben drie shows daar gedaan en er staan er nog drie gepland de komende tijd en ook een in Sloveni�. Die toertjes zet ik altijd zelf op. Het kost wel veel tijd en energie om het te regelen, maar dan weet je wel een beetje waar je terecht komt. De bedoeling is dat we op de heen- en terugweg naar Sloveni� wat shows meepakken, zodat we niet alleen naar Sloveni� hoeven te reizen voor maar een show.

Hoe is het om in Duitsland te spelen?

In Duitsland spelen is een fantastische ervaring. Daar is het publiek enthousiaster. Toen we daar hadden gespeeld, dachten we: �Waarom zullen we nog in Nederland gaan spelen?�

Waar ligt dat aan? Zijn wij een verwend volk?

Dat idee krijg ik soms wel. Je zou haast zeggen dat het aanbod daar qua bands en concerten even groot is als hier, maar misschien is metal daar net wat meer mainstream zodat er meer mensen op afkomen. Zo hadden we een showtje in een klein bergstadje. Half tien zou het beginnen, maar om kwart over negen was er nog niemand. Het was in een soort wijnkelder en ik dacht al: �Wat dit nou moet zijn?�. Maar om vijf voor half tien deden ze de deuren open en er komen zo honderd man naar binnen. Het publiek ging uit z�n dak en dan verkoop je ook nog eens een hele stapel cd�s. We speelden begin mei in het zuiden van Duitsland en we hebben toen een hele doos cd�s leegverkocht. Je hoort hier in Nederland ook wel genoeg goede reacties, maar het is daar de overtreffende trap dus we komen er graag terug.

Als je in zo�n voorprogramma speelt van Destruction, let je dan ook nog op hoe zij dingen organiseren?

Als ik de kans krijg, babbel ik in ieder geval wel graag even met die mensen, puur ook omdat ik het leuk vind om met zo�n iemand gesproken te hebben. Je leest over ze, je hoort hun muziek dus dan wil je ook wel eens kennismaken, maar het is niet zo dat ik veel van hun leer. Hooguit van hoe ze hun show opbouwen en hun show doen. Wij zitten als band natuurlijk in een heel ander stadium dan zij en moeten mensen nog kennis laten maken met onze muziek. Destruction speelt negen van de tien keer spelen voor een publiek dat bekend is met hun nummers. Zij doen het al jaren en wij komen net aanwaaien. Wij moeten dus minimaal twee keer zo hard werken om hetzelfde eruit te kunnen halen. Maar zeker qua professionaliteit, ook met betrekking tot geluid en licht is het natuurlijk wel inspirerend om naar te kijken.

In de loop van de tijd moet je dat zien op te bouwen. Kijken of je daar vanuit cd-verkoop wat financi�le middelen voor vrij kunt krijgen.

Zeker, maar het staat of valt in eerste instantie echt met de muziek. Daar zijn we wel kritisch op. We zijn misschien niet de snelste schrijvers, dus het duurt wel even voordat we tevreden zijn over een nummer. We spelen een nummer nog niet live voordat we er zelf honderd procent tevreden over zijn.

Heb je dan niet wat andere bands wel doen dat je een nieuw nummer live speelt om het daarna nog te bewerken?

Ja, maar dan praat je over nuances. Ik kan soms niet wachten om een nieuw nummer live te spelen, helemaal als ik heb het gevoel heb dat we een kraker te pakken hebben. Zo zijn we nu bijvoorbeeld bezig met een nieuw, vet nummer waar de zanglijnen nog niet definitief voor zijn en we willen er nog wat backing vocals voor Marten bijdoen. Dus dat is nog niet helemaal af en moet dus nog even on hold voordat we het live kunnen spelen. Het is voor ons wel een uitdaging hoe het publiek op een nieuwe track gaat reageren. Als het publiek mat reageert, dan doe je iets niet goed. Ik speel lang genoeg in metalbands om te weten wat live wel en niet goed werkt, maar als je in de repetitieruimte met zijn allen staat te headbangen, dan is dat vaak wel een goed teken (lacht). Dat je zelf al moeite hebt om je in te houden. De live-situatie is echter waarop we onze nummers schrijven.

Is het dan heel verschillend hoe men op een nummer als het relatief toegankelijke Apotheosis (waarvan een clip is gemaakt) reageert, in vergelijking met het complexere Exile?

Het is wel grappig, want dat verschilt per show. We vinden Exile zelf een te gek nummer, maar we spelen het niet zo vaak meer omdat het voor de mensen misschien te fragmentarisch of te snel is.

Het is het meest uitdagende en progressieve nummer op de ep. Conspiracy ligt wat dat betreft makkelijker in het gehoor, heeft binnen de song hetzelfde ritme en valt daardoor makkelijker bij het publiek.

Op die criteria bepalen we dan ook vaak onze setlist. We hebben nu bijvoorbeeld bewust een midtemponummer geschreven voor de nieuwe plaat. Want snellere nummers hakken er nog sterker in als je een wat rustiger nummer daaraan voorafgaand hebt gehad. We zijn ook altijd bezig om binnen nummers met dynamiek en contrasten te werken. Als alles namelijk maar op een tempo doorgaat, word ik daar vaak een beetje metaalmoe van. We houden ze kort maar krachtig. Dat is ook de reden dat onze nummers zo rond de vier minuten liggen. Dat doen we wel bewust, alsmede de uitdaging om het niet te voor de hand liggend te maken.

Jullie doen veel zelf, maar je werkt ook samen met Big Bad Wolf Records. Wat kunnen zij voor jullie betekenen?

Big Bad Wolf Records is ooit begonnen als een platenzaak in Leeuwarden. Tamme, de eigenaar daarvan, heeft samen met een paar Friese metalmuzikanten (o.a. Ferdinand van Dimeaon en Jelle van o.a. Alice Day) de stichting Metalization opgericht. Die organisatie promoot Friese bands, maar tegenwoordig ook bands van buiten de provinciegrenzen. Big Bad Wolf Records brengt zo nu en dan zelf ook cd�s uit en door dat te combineren met het netwerk en de hulp van Metalization is er nog meer mogelijk. Ik ken die jongens al jaren en ze hebben een eigen netwerk en promotiemogelijkheden. Ik maakte zelf altijd al veel promotie voor Enraged, maar voor Catatonic wilde ik graag al die krachten bundelen om maximaal rendement uit de cd te halen. Wat Big Bad Wolf Records en Metalization vooral kunnen bieden, is hulp bij promotie en zij helpen bij de dingen die ik normaal gesproken anders allemaal zelf deed. In plaats van vijfentwintig undergroundadressen, hebben we er nu bijvoorbeeld honderdvijftig. Toch blijft de kern van het verhaal dat je er als band zelf wel bovenop moet blijven zitten, want ondanks de welkome hulp, moet je het grootste gedeelte nog steeds zelf doen. Dat vind ik ook niet erg, want dat ben ik dus wel gewend.

Je moet zelf steeds het initiatief nemen en hard blijven werken. Jullie oefenen een keer per week?

Dat is wel het streven, maar we zitten momenteel met de vakantie. Normaal gesproken doen we een wekelijkse oefensessie en we hebben nu en dan een schrijfsessie. Daarbij is het gemak dat we geen oefenruimte hoeven te huren. We schrijven dan gewoon nieuwe nummers bij iemand thuis.

Meerdere van jullie zitten in verschillende bands. Valt dat goed op elkaar af te stemmen?

Op zich gaat dat wel aardig goed. Bij Insurrection is het live-gebeuren heel belangrijk. Die band heeft dus momenteel iets meer mijn prioriteit, zeker omdat we net een nieuwe cd uit hebben. Met Enraged gaan we binnenkort een videoclip opnemen, waar Jens van der Valk (Autumn, ex-God Dethroned) overigens ook aan meedoet. Ik ken hem van zijn werk bij Cantara en God Dethroned, dus we waren zeer bij dat hij mee wilde doen op de It�s Your Fear That Feeds Their Power-cd van Enraged (naast de gastsolo�s van o.a. James Murphy (Death, Testament, Obituary), Andy Larocque (King Diamond, Death), Jos Hindriks (Disintegrate) en Christoffer Malmstr�m van Darkane). Jens vond het gelukkig zelf ook erg leuk om te doen en heeft uiteindelijk negen solo�s ingespeeld. Zijn muzikale bijdrage is door zijn herkenbare speelstijl wat dat betreft zeker het noemen waard. De plaat krijgt overal goede recensies en verdiend het om beluisterd te worden. De thematiek en het artwork is ook belangrijk trouwens en massamanipulatie door media door angst te zaaien. Het is dus wel een plaat met een boodschap.

Wat zijn de verschillen tussen de twee bands, Enraged en Insurrection?

We willen met Enraged zowel technisch uitdagende als melodieuze death metal maken en de nummers moeten wel echt liedjes zijn. Het moet dus niet te complex of van de hak op de tak klinken. Confusion en Tribulation Climax zijn voorbeelden van nummers met een duidelijke songstructuur, maar dan wel met een twist erin. Met Insurrection was het voor mij een doelbewuste keuze om het nog wat catchier te laten klinken. Ik vroeg me af of we dat ook konden middels de songwriting. Dat was wel de strekking van die band. Er zitten hier en daar nog wel wat technische dingetjes en tempowisselingen in de muziek, maar veel minder dan bij Enraged het geval is. Ik merk dat je wel heel veel details in een nummer kunt gaan stoppen, maar live verzandt dat toch vaak in een brei door bijvoorbeeld slecht geluid. We zijn er doelbewust mee bezig dat Insurrection wel uitdagend blijft klinken, dat het niet te voor de hand liggend is, maar dat het publiek het ook makkelijk kan oppikken. Het moet live goed uit de verf kunnen komen, dus niet dat het publiek continue vingers als een malloot over de gitaarhalzen ziet schuiven, maar daar door het slechte geluid toch niets van terughoort.

Jullie hebben zeker nog niet een eigen geluidsman?

Nee, op dat niveau spelen we nog niet. Je mag als metalband vaak blij zijn dat je net een dekkende onkostenvergoeding krijgt, laat staan dat we een geluidsman in kunnen huren.

De cd van Enraged is trouwens wel goed geproduceerd.

Ja, daar is Jochem Jacobs van Textures verantwoordelijk voor.

Waarom heb je niet met hem samengewerkt voor de Insurrection-ep?

De beste man is niet de goedkoopste, maar dat hoor je er aan de andere kant natuurlijk wel weer vanaf in de vorm van een supergeluid. We wilden het deze keer echter wat dichter bij huis houden.

Met betrekking tot Catatonic hebben jullie met meerdere mensen samengewerkt in verschillende studio�s.

Ja, bij Enraged hebben we ook in verschillende studio�s opgenomen (gitaren bij Tjaard Walstra en drums in Harderwijk en de solo�s zijn thuis ingespeeld). Jochem heeft het in Amsterdam gemixt. Dat heeft met praktische dingen te maken. Dat is ook het geval bij Insurrection. Voor de drums heb je een goede ruimte nodig. Dat kan niet bij iemand in de huiskamer of in een huisstudiootje. Het is verder praktisch om de gitaar- en baspartijen thuis op te nemen, want een studio huren kost gewoon veel geld. Een cd opnemen is vaak duurder dan een cd uitbrengen. Als je alles in de studio van Jochem gaat opnemen, is dat natuurlijk een stuk duurder dan thuis opnemen.

Weet je al hoe je dat wilt doen voor de eerste full-length van Insurrection?

We hebben besloten dat we met Tjaard gaan samenwerken, dat we daar in ieder geval de cd gaan opnemen. Ik ken hem al heel lang en we hebben veel samengewerkt, maar pas in vast verband toen hij bij Enraged kwam. Hij is wel eens ingevallen als sessiebassist of �gitarist bij Insurrection, dus het is een soort van vriendendienst. Hij heeft een eigen studio, heeft een voorliefde voor metal en heeft al voor verscheidene metalbands releases geproduceerd. Waar we de cd uiteindelijk laten mixen, weten we nog niet. De bedoeling is dat met die volgende cd natuurlijk zoveel mogelijk mensen Insurrection leren kennen. Daar willen we wel een volgende sprong mee maken.

Waar zit bij jou de uitdaging in Insurrection? Want bij Enraged kun je enorm veel technische dingen kwijt. Zit het met name in de songwriting waarin je je uitdaging zoekt?

Dat denk ik wel. Je hebt zo�n Engelse uitspraak �Less is more� en dat heb ik doelbewust voor ogen gehad met Insurrection. Je muziek moet gewoon knallen tot en met, het moet extreem en opgefokt blijven en er moet tempo in zitten, maar in dit geval dan met iets minder details.

Toch hoor ik ook wel overeenkomsten tussen Enraged en Insurrection. Volgens mij zijn Carcass en Death bij beide van invloed geweest.

Dat zijn voor mij zeker wel belangrijke invloeden en dat vind ik te gekke muziek, dus dat is dan ook wel logisch dat je dat bij ons terughoort. De voormalig gitarist van Enraged is een ontzettende Carcass-fan, dus dat hoor je ook wel terug in de muziek die hij schreef en we hebben in Insurrection gitarist Armand Venema, die een ontzettende Death-fan is. Zowel Carcass als Death waren erg bedreven in het schrijven van goede nummers. Catchy, to the point, extreem, dynamisch, maar ook melodieus.

Dat is dan ook misschien waar mensen over vallen bij bands van tegenwoordig. Ze vinden dat het niet origineel is en dat het al eerder is gemaakt.

Metal is nou niet zo zeer een genre dat extreeem vernieuwend is. Dat vind ik ook niet zo erg, zolang het maar goede nummers oplevert. Om binnen die afgebakende grenzen iets te maken waar je achter staat en waarmee je je publiek iets geeft om zich mee te vermaken, dat is voor mij de uitdaging. Als je het dan hebt over het drumspel, dan denk ik dat Insurrection voor mij een meer straightforward benadering heeft. Ik denk dat Enraged hier en daar wel wat moeilijkdoenerij is (lacht).

Het verhaal achter een plaat en de thematiek zijn wel interessant. Waar staat Catatonic voor?

Catatonic betekent dat je opgesloten zit in je eigen lichaam. Daar slaat de cover ook op. Een meid die knettergek wordt en half uit haar lichaam treedt. Het artwork en de foto�s hebben we zelf gemaakt. Ook de foto aan de binnenkant van het booklet, waarin diezelfde meid in een psychiatrische inrichting te zien is. Het punt met de Catatonic-teksten is wel dat de ene helft nog geschreven is door ex-zanger Sander en die gaan meer over macht, machtsmisbruik en manipulatie. Pieter heeft de andere drie teksten geschreven en die zijn meer vanuit de ik-vorm, maar ook meer over dingen die hem dwars zitten en nachtmerrie-achtige teksten, dus er zijn eigenlijk twee tekstuele thema�s op de ep. We hebben uiteindelijk gekozen voor het Catatonic-thema, mede omdat dat onderwerp zich goed leende voor het artwork.

Volgens mij is die meid op de cover een van de vriendinnen van jullie, toch?

Ja, inderdaad (lacht). Pieter zit ook nog in een andere band en de meid op de voorkant van de cd is de zangeres daarvan. Ze is fotomodel. De foto�s zijn gemaakt door het zusje van Pieter. Zij is fotografe en een andere foto is weer door de moeder van Armand gemaakt, ook een fotografe. Zo doen we dus alles zelf. We hebben eigenlijk dus een heel team om ons heen verzameld. Zo deed ik het ook bij de Enraged-cd. Als je zo lang meedraait in de metalscene en in verschillende bandjes gezeten hebt, is het eigenlijk een grote familie. Je weet precies wie welke kwaliteiten heeft en je kunt snel iemand vinden die je met iets verder kan helpen

Het is een grote familie in een klein wereldje. Hoe is het met de scene in Friesland? Jullie hebben in vergelijking met Groningen en Drenthe wat dat betreft nog een naam, leeft het wel. Jullie hebben Into The Grave, Eggbangers Ball, Dokk�em Open Air.

Inderdaad, alhoewel ik afgelopen weekend op Dokk�em Open Air was en het gerucht daar gonste dat dit de laatste editie was, maar dat gerucht hoorde ik vorig jaar ook al. Het schijnt al jaren lastig te zijn om zo�n festival financieel rond te krijgen en dat is eigenlijk best jammer. Want het is natuurlijk fantastisch dat mensen als Jort van Dokk�em Open Air elk jaar weer zo�n festival uit de grond stampt in Friesland.

En ze hadden dit jaar het nadeel dat Graspop in hetzelfde weekend viel.

Ze hebben ieder jaar wel pech en het aanbod van bands is misschien wel groot, maar ook het aantal optredens en festivals ook, dus je moet als bezoeker tegenwoordig echt kiezen waar je je zuurverdiende geld aan uit wil uitgeven. Maar om op je vraag terug te komen, de Friese metalscene vergrijst wel. Het is overigens niet alleen in Friesland zo. Weinig tieners in vergelijking met twintig jaar geleden. Er is ook maar een beperkte aanwas van nieuwe bands, maar dat zal overal wel zo zijn. Toch hebben we hier wel een aantal goede metalbands, zoals Black No. 1, Disintegrate, My Minds Mine, Stonehawk, SadoTank, Baldrs Draumar, Dimaeon, Braincasket en Cold Blooded, om er maar een paar te noemen (lacht).

Wat moet er volgens jou dan gebeuren om weer vers bloed de scene in te krijgen?

In het Noorden wordt metal wel gesteund doordat er nog wel mogelijkheden zijn om te spelen. Als er iets moet gebeuren, dan is dat niet zozeer op provinciaal, maar op landelijk niveau, denk ik. Metal wordt al jarenlang doodgezwegen in de reguliere media en dat is best wel unfair, want er is haast geen muziekstroming die zo structureel genegeerd wordt als de metal. Dat is een heel ander verhaal in bijvoorbeeld Duitsland en Finland, waar metal gewoon in de charts staat.

Hoogste tijd dat we die posities bij die radiostations gaan innemen en de boel aan het draaien krijgen dus.

Ik denk dat dat een heel stuk zou schelen. Vooral jongeren zijn er vatbaar voor. Wat ze regelmatig op de radio horen, is iets wat makkelijker bij hun beklijft. Er zullen best veel mensen zijn die naar die radio luisteren en openstaan voor metal, maar wat de boer niet kent, dat eet hij niet. Die jongeren hebben de toekomst dus wat dat betreft is het wel belangrijk. Aan de andere kant zie je dat metalcore wel weer heel populair is bij een grote groep jongeren. Zo las ik net een recensie over Fortarock dat er veel jong volk stond bij die bands. Wellicht is dat dan de toekomst. Misschien gaan ze door die muziek dan ook weer andere metalstijlen waarderen, want metal heeft zeker wel wat te bieden. Ik ben in ieder geval al lang geleden gestopt met me te verdedigen tegen mensen die denken dat metal alleen maar domme herrie is van langharig tuig met zwarte kleren en duivelvererende toestanden, al die stigma�s die eraan verbonden zijn. Ik vind het mooie muziek en leuk om te spelen en naar te luisteren. Ik doe lekker wat ik zelf wil (lacht).