Het kwintet staat bekend om zijn pagan metal, die raakvlakken heeft met elementen uit de muziek van Moonsorrow, Enslaved, Darkthrone en Satyricon. De melodieuze factor (Opeth ten tijde van My Arms Your Hearse, Belakor en zelfs Iron Maiden, Accept en Judas Priest) heeft flink aan ruimte gewonnen ten opzichte van voorganger Grief For An Idol (2013), die veel steviger uitpakte. Op de nieuweling nemen de muzikanten vaker gas terug en is de klassieke muziek nadrukkelijker in het geheel verwerkt. Zeer divers dus en dat maakt het geheel interessant, maar de eerste luisterbeurten ook lastig te doorgronden. Er valt in ieder geval veel te genieten met dit creatieve werk. Een flow ontbreekt, maar pakkend is het zeker een connectie met het verhaal is er wel.
De teksten, geschreven door gitarist/cultureel antropoloog Honza Manek, zijn genspireerd door het boek The Night Battles: Witchcraft and Agrarian Cults In The Sixteenth And Seventeenth Centuries (1966), van de Italiaanse historicus Carlo Ginzburg over de Benandanti. Dat zijn leden van een agrarische visionaire traditie in Noord-Itali. De oude legendes van heksen hebben ook hun overeenkomsten met de moderne mythe van Wild Hunt en de folklore van Perchtenlaufen. De titels hebben een connectie met de verhaallijn.
Qua zang is het zeer uiteenlopend. Van screams, grunts, cleane zang, gefluister en gesproken gedeelten. In het ene nummer pakken de vocale experimenten wat beter uit dan het andere. Josafat (The Gathering is bijvoorbeeld een zeer fraaie track, maar het niet accentloos gesproken gedeelte is een beetje een misser. De zeer lage grunts in het verder sfeervolle, doom/death-achtige Hunting The Witches zijn ook niet echt op hun plaats. De spoken parts in Hunting The Witches en For I Dont Cause The Evil pakken wel goed uit.
Haereticalia The Night Battles is een zeer gevarieerd en fraai werkstuk dat ik graag nog eens opzet. Het ene moment zit je naar black metal te luisteren, het andere moment naar NWOBHM-twinleads. Ook zijn er sfeervolle cleane intermezzos, passages met klassieke muziek, maar bovenal zitten er veel pakkende melodien in de composities verwerkt. Soms herosch, dan weer melancholisch. Het gehalte aan agressie is een stuk lager dan op eerder werk. Dit vierde album, dat ook nog twee aardige, oude livenummers als bonus heeft, is zonder meer het beste wat de Tsjechen tot nu toe hebben voortgebracht. Beslist de moeite waard om meerdere luisterbeurten te gunnen.
Tracklist:
1. The Wild Hunt Assembly
2. Procession Of The Dead
3. The Night Consumes The Light
4. Josafat (The Gathering)
5. In Striacium
6. Hunting The Witches
7. ...For I Don't Cause The Evil
8. The Livonian Werewolf
9. Perchtenlaufen
10. Alatyrĭ (live) (bonustrack)
11. Three Pillars (live) (bonustrack)