De metal van het kwartet is namelijk bruut en tegelijkertijd veelzijdig. Denk onder andere aan Amon Amarth, Cattle Decapitation en het eerdere werk van Lamb Of God. Naast death metal komen ook ideeën uit de black en thrash metal om de hoek kijken. Brutal Queen hakt er direct in met zowel midtempo- als blastpassages, pakkende riffs en de brutale vocalen van Els. Als je niet zou weten dat zij aan het zingen is, zou je zweren dat er een kerel achter de microfoon staat. De frontvrouw wisselt bovendien goed af tussen lage grunts en screams. Een knappe prestatie, maar dat geldt ook voor de andere Metal Factory-studentes die onder andere Skinless Flesh strak uitvoeren en regelmatig van tempo wisselen.
Er is evenwel nog ruimte voor verbetering op technisch vlak. De (soms harmonieuze) riffs vormen de meest memorabele en interessante factor. De ritmesectie volgt op veel momenten de gitaarpartijen, waar het leggen van accenten en het variëren in ritmiek de muziek nog sterker zou maken. Desondanks luistert Brutal Queen lekker weg en de nummers zijn herkenbaar. De ijzersterke titeltrack en de twee laatste songs zijn gericht op agressie en melodie. Tales Of A Martyr en Fuck It bevatten daarnaast sfeerbevorderende elementen. Fuck It begint met een melancholische melodie en eerstgenoemde met een creepy intro. Die extra’s geven naast een switch in gemoedstoestand die songs een eigen identiteit mee.
Brutal Queen is derhalve een veelzijdige release, die riffs bevat die blijven hangen. Het titelnummer is wat dat betreft een uitschieter, maar ook de andere nummers bevatten karakteristieke ideeën. Deze door Martin Furia geproduceerde ep is een aangename kennismaking met Sisters Of Suffocation, dat vooral is opgericht om plezier te hebben, maar waarvan we hopelijk meer goeds te horen gaan krijgen.
Tracklist:
1. Brutal Queen
2. Tales Of A Martyr
3. Fuck It
4. Skinless Flesh
5. Host Of A Dead Fetus
.jpeg){kind=small}
