De pijnlijke en public uitgevochten breuk tussen Sol Faur, Hupogrammos en Negru (het drietal dat lange tijd samen opereerde in Negură Bunget) leek lange tijd alleen winnaars op te leveren. Zo wisten Sol Faur en Hupogrammos met Dordeduh een prachtig debuutalbum te cre�ren dat bol staat van de sfeer en mystiek, terwijl Negru ondanks alle problemen een uitstekend nieuw album onder de naam Negură Bunget afleverde. Nu de stofwolken rondom het drietal alweer enige jaren zijn opgetrokken, is het lange tijd echter behoorlijk stil geworden.

Gelukkig is daar in 2015 verandering in gekomen. Zo verschijnt in juni nieuw werk van het duo Hupogrammos en Sol Faur, hoewel niet onder de naam Dordeduh. Het materiaal zal verschijnen onder de naam Sunset In The 12th House en zal naar verluidt psychedelische postrock bevatten. Ook Negru is weer actief. Hij leverde eerder dit jaar met Negură Bunget het nieuwe album Tău af, dat de eerste plaat zou moeten worden binnen een ambitieuze trilogie over Transilvani�. Vijf jaar heeft de band over het album gedaan, dus het is niet zo gek dat de verwachtingen bijzonder hooggespannen zijn bij veel fans, zeker nadat Negru met V�rstele Păm�ntului bewees op eigen benen te kunnen staan.

Helaas is de realiteit anno 2015 toch wat anders. Hoe vaak ik Tău ook luister, het blijft een buitengewoon makke en daarom toch wel teleurstellende plaat ten opzichte van de rest van de discografie. Hoewel er bij een oppervlakkige luisterbeurt weinig veranderd lijkt, schiet het album ernstig tekort in termen van �flow�. In plaats van de luisteraar mee te nemen en te verheffen, lijken de nummers nu vooral maar wat fragmentarisch voort te kabbelen zonder duidelijk idee. Openingstrack Nămetenie, met tien minuten direct een klein epos, weet nog wel redelijk te overtuigen. De panfluiten voelen vertrouwd en ook de rustige opbouw werkt fraai, totdat ineens een soort rare, psychedelische effectjes opduiken die echt totaal niet passen bij de sfeer die de band wil uitstralen.

Met La Hotaru Cu Cinci Culmi en Curgerea Muntelui ligt de nadruk weer wat meer op ritualistische folk. Hoewel deze nummers wat monotoon zijn, werkt dat nog redelijk goed. Met Tăr�m V�lhovnicesc laat Negură Bunget zelfs iets van zijn oude klasse doorschemeren. Het is dan ook pijnlijk dat het hierop volgende �mpodobeala Timpului de sfeer weer volledig laat inkakken. Het nummer begint als een soort ontspoorde feestfolktrack en dat voelt aan als een koude douche. De dromerige vrouwelijke vocalen zijn erg fraai, maar in combinatie met de feesttoeters slaat de band de plank mis.

Zo is Tău een moeilijk album om te beoordelen. Bij vlagen horen we sporen van de mystieke pracht en praal van Negură Bunget, maar tegelijkertijd is dit een alles behalve coherent album geworden. En dat is me eerlijk gezegd nog steeds een raadsel, want op V�rstele Păm�ntului lukte het Negru w�l. Tău legt uiteindelijk echter zowel de ambitie als de mate van zelfoverschatting van Negru bloot. De plaat luistert aardig weg, maar komt niet in de buurt van de magie van albums als 'N Crugu Bradului en OM. Een krappe 7, dat is eigenlijk te laag voor een band van dit kaliber.

Tracklist:
1. Nămetenie
2. Izbucul Galbenei
3. La Hotaru Cu Cinci Culmi
4. Curgerea Muntelui
5. Tăr�m V�lhovnicesc
6. �mpodobeala Timpului
7. Picur Viu Foc
8. Schimnicește