Voordat Negura Bunget mocht aantreden, was het eerst de beurt aan de Enschedese black metalformatie Yawgmoth. En dan bleek toch maar weer eens het nadeel van een enkele gitarist. Hoewel deze jongen de juiste snaren best wel wist te vinden op zijn instrument, bleef het geluid toch wat aan de dunne kant. Bassist Ergaesz wist de gaten maar ten dele op te vullen, waardoor nummers als Fullblood Eclipse en Hellepoort toch niet helemaal overkwamen zoals ze bedoeld waren. Gelukkig bleek dat de band het lekkerste voor het einde van de set bewaard had, want met Collision With Hell en vooral het mystieke Nevelnacht wist de band wel te overtuigen. Misschien lag dit ook aan het gegeven dat het hier de beste composities betrof. De snijdende riffs kregen een enkeling in het publiek nu wel in beweging en ook de spaarzame tokkels vormden een welkome afwisseling in het rauwe totaalgeluid. Compimenten ook voor de snerpende strot van zanger Aegonem, al leek hij in echt extreme passages af en toe de controle te verliezen over zijn stemgeluid. Ondanks de matige start toch een vrij goed optreden van deze black metalband en dat terwijl de band volgens eigen zeggen al geruime tijd niet meer fatsoenlijk gerepeteerd had.
Een irritante fluittoon runeerde het openingsnummer van Negura Bunget. Een klein technisch probleem bij de bassist bleek de oorzaak en even later werd op overdonderende wijze het nodige progressieve materiaal van de laatste schijf Om het publiek ingeslingerd. De sound was vanaf het begin uitstekend en de nummers klonken live nog mysterieuzer dan op de platen. Het was genieten geblazen met zowel oud als nieuw materiaal. Een extra persoon zorgde voor de percussie (waaronder een xylofoon en een houten plank die hij met hamers bewerkte) en de zanger nam nog een enkele keer een opmerkelijk lange houten hoorn (een zogenaamde bucium, enigszins vergelijkbaar met een midwinterhoorn) ter hand, om de mystieke sfeer nog maar eens te onderstrepen. De band speelde een mooie mix van oud en nieuw materiaal, waarbij zelfs ondergetekende af en toe zijn objectiviteit liet varen om mee te zweven in de prachtige muziek. Van ijzig koude riffs tot aan heerlijke melodien, Negura Bunget heeft alles in huis om tot n van de toppers uit te groeien in het black metalgenre (voor zover dat al niet het geval is). Met recht een progressieve band, zonder te vervallen in oeverloos geneuzel en nietszeggende instrumentale passages. Elke noot is functioneel en ook live houdt deze stelling zeker stand. Met een set louter bestaande uit hoogtepunten trakteerde band het weinige publiek op tonnen sfeer. Als de laatste tonen wegsterven keert men dan ook voldaan huiswaarts.
