Het Amerikaanse Novembers Doom staat al jarenlang op zeer grote hoogte als het aankomt op stijlvolle doom/death metal. De band rondom frontman Paul Kuhr heeft in zijn bijna twintigjarig bestaan nog nooit een slecht album afgeleverd. Vooral platen als The Pale Haunt Departure en The Novella Reservoir kunnen nog steeds op veel sympathie rekenen. Het knappe is dat deze band niet alleen uitblinkt in heftige nummers, maar ��k in de vaak schitterende ballads. Kuhr staat dan ook zowel qua cleane zang als qua grunts absoluut zijn mannetje.

Het eerder dit jaar verschenen Bled White is alweer het negende volledige album van dit gezelschap, drie jaar na het uitstekende Aphotic. En ook nu kunnen we al snel concluderen dat Novembers Doom nauwelijks aan kwaliteit heeft ingeboet, hoewel de voorganger net niet ge�venaard wordt. De smaakvol geserveerde cocktail van diepe grunts, logge riffs, eersteklas drumwerk en elegant akoestisch gitaarwerk weet ook nu direct te beklijven, hoewel de nummers ditmaal wel iets meer bezinkingstijd nodig hebben. Maar na een fors aantal luisterbeurten is het vrijwel onmogelijk om niet onder de indruk te raken van de finesse en fijnzinnigheid waarmee Novembers Doom wederom te werk gaat.

Een groot deel van het werk wordt al gedaan door de wederom sublieme productie, iets wat inmiddels ook meer regel dan uitzondering is bij deze band. Het geluid is log en zwaar, maar tegelijkertijd enorm transparant en ieder detail komt volledig tot zijn recht. Maar alleen een subliem geluid is natuurlijk niet alles: zonder het muzikale vakmanschap van de band zou Bled White slechts een omhulsel zijn. Dat vakmanschap wordt volop ge�taleerd in uitstekende nummers als het titelnummer, Unrest en Animus. Juist in dit soort nummers, waarin Kuhr zijn diepe, maar desondanks zeer verstaanbare grunts afwisselt met plechtig gezongen, cleane refreinen, is Novembers Doom op zijn sterkst.

Hoewel Bled White uiteindelijk niet het beste album is van Novembers Doom � die eer blijft toch voorbehouden aan het fantastische The Novella Reservoir � voegt de band wederom een zeer geslaagd hoofdstuk aan zijn discografie toe. Ik schaar deze band dan ook in het selecte rijtje van bands zoals Amorphis en Insomnium, die eveneens als geen ander in staat zijn om druilerige, sombere klanken te verpakken in een onweerstaanbare muzikale verpakking. Zoals al het werk van dit gezelschap straalt ook van Bled White de klasse af.

Tracklist:
1. Bled White
2. Heartfelt
3. Just Breathe
4. Scorpius
5. Unrest
6. The Memory Room
7. The Brave Pawn
8. Clear
9. The Grand Circle
10. Animus
11. The Silent Dark