De aankomende releasedatum is echter natuurlijk ook bij uitstek een moment om nog eens terug te blikken op oudere albums van deze Amerikanen. Een van de albums die destijds niet onder de loep is genomen, is het uit 2005 stammende The Pale Haunt Departure. De sound van Novembers Doom was indertijd al opgeschoven van doom naar een wat agressievere mengeling van death en doom metal, die ook op albums als The Knowing en To Welcome The Fade al uitstekend uitpakte.
The Pale Haunt Departure is wat mij betreft een album dat zich kan meten met het beste werk van deze band. Het eerste dat opvalt, is de geweldige productie. De sound is lekker zwaar, maar tegelijkertijd transparant. Natuurlijk heeft zon productie weinig zin als de nummers onder de maat zijn, maar dat is bij Novembers Doom meestal geen probleem. Luister maar eens naar Swallowed By the Moon, een prachtig nummer waarin de interactie tussen death en doom uitstekend tot zijn recht komt door de combinatie van loodzwaar gitaarwerk en diepe grunts met subtiele keyboards en cleane zang. Ook nummers als Dark World Burden en het titelnummer klinken bijzonder smaakvol en overtuigend door hun knappe, sfeervolle composities.
Hoewel ook een wat meer ingetogen nummer als Autumn Reflection, met een grotere nadruk op cleane zang, weet te overtuigen, zijn het vooral de opzwepende songs die het meest beklijven. In The Absence Of Grace komt bijvoorbeeld heerlijk intens uit de speakers knallen, niet in de minste plaats vanwege de fantastische, loodzware maar toch verstaanbare grunts van Paul Kuhr. Zo weet ieder nummer wel wat fraais te bieden. Het (zelfs naar maatstaven van deze band) schitterende artwork maakt het product compleet. Stijlvol, sfeervol, krachtig en bovenal zeer goed!
Tracklist:
1. The Pale Haunt Departure
2. Swallowed By The Moon
3. Autumn Reflection
4. Dark World Burden
5. In The Absence Of Grace
6. The Dead Leaf Echo
7. Through A Child's Eyes
8. Collapse Of The Falling Throe
