Allereerst de zang. Asylum Cave bevat een mooi scala aan vocalen: diepe grunts, hoge screams en pig squeals. Ik ben normaal gesproken geen fan van pig squeals, maar op deze plaat is er een uitermate goede balans gevonden tussen alle vocalen. De twee gastzangers Sven de Caluw (Aborted) en Mike Majewski (Devourment) vormen uiteraard een briljante aanvulling hierin. Ook zijn er verschillende talen gebruikt voor de teksten en horen we Duits, Frans en Engels langskomen.
Alle composities zijn stuk voor stuk pareltjes en risicos worden zeker niet vermeden, waardoor je af en toe ineens een stukje scratchen of wat gangvocals om de oren gesmeten krijgt, naast al het vlammende gitaarwerk en de riffs om je vingers bij af te likken. De solos zijn aanmerkelijk melodieuzer dan we gewend zijn van de gemiddelde deathgrind band en ook dat geeft een extra dimensie aan deze plaat. Op geen enkel moment is het contrast tussen de brute kracht en melodie hinderlijk.
Het moge duidelijk zijn: Asylum Cave overtuigt op alle fronten en zal vermoedelijk niet alleen bij mij in de jaarlijsten prijken. Als je erg van brute deathgrind houdt, dan is deze laatste plaat van Benighted absoluut een aanrader.
Tracklist:
1. Asylum Cave
2. Let The Blood Spill Between My Broken Teeth
3. Prey
4. Hostile
5. Fritzl
6. Unborn Infected Children
7. The Cold Remains
8. A Quiet Day
9. Shadows Descend
10. Swallow
11. Lethal Merycism
12. Drowning