Allereerst Entheos. De Amerikaanse formatie bestaat uit multi-instrumentalist Navene Koperweis en zangeres Chaney Crabb. Live krijgt het duo ondersteuning van het gitaristenduo Brian James (ex-Fallujah, ex-Aenimus) en Robert Brown (ex-So This Is Suffering). Helaas geen bassist en dat terwijl het basspel een belangrijke rol speelt in de technische deathcore/death metal. Vandaag vooral aandacht voor het binnenkort te verschijnen album Time Will Take Us All, een prima plaat, getuige de tracks die vandaag aan bod komen en verschillende stijlen bevatten. Moderne death metal vormt de hoofdmoot, maar de breakdowns verraden de voorliefde voor deathcore en groove metal, terwijl het smaakvolle gitaarwerk af en toe de jazzkant belicht. The Sinking Sun doet zeker aan het begin aan Necrophagist denken. Gevarieerd dus, en vanwege de prima uitvoering blijft het interessant. Het kwartet toont bovendien enorme werklust en speelplezier. De gitaristen staan te springen en Crabb werkt zich al snel in het zweet. Een bloedneus, opgelopen doordat ze de microfoon per ongeluk tegen zich aan krijgt, brengt haar niet van de wijs. Een gepassioneerd Entheos vermaakt het publiek en krijgt terecht veel bijval.
De tweede band van de avond heeft geen nieuwe plaat te promoten. Benighted richt zich evenwel vooral op de twee meest recente platen Necrobreed (2017) en Obscene Repressed (2020). Op razend tempo ragt het kwartet de set erdoorheen. De deathgrind van de Fransen wordt naar behoren uitgevoerd, maar mist op enkele momenten na toch wel de nodige memorabele momenten. Het blijft wat vlak. Hoewel binnen de kortste keren een circle pit van start gaat op verzoek van brulboei Julien Truchan, neemt in de loop van het optreden de participatie van het publiek dan ook af. Dat doet niets af aan de prima prestaties van de heren, waarbij vooral Truchan imponeert met zijn krachtige, extreme vocalen. Hij deelt bovendien enkele vermakelijke woorden met de toeschouwers, zoals This is a love song. Its about a young boy who loves his mom so much, he want to get back inside his mom. Let The Blood Spill Between My Broken Teeth is veruit de sterkste track op de setlist. Benighted is zonder meer bruut, maar het optreden wil helaas niet vlammen.
Were Psycroptic, mostly from Hobart, Tasmania!, grapt Jason Keyser, vooral bekend vanwege zijn bijdragen als vocalist van Origin, maar sinds 2019 is hij al vaker te zien bij de Australische groep zodra Jason Peppiatt verhinderd is. Hoewel zijn extreme vocalen wat aan de onopvallende kant zijn, werkt hij hard en maakt hij vooral indruk met zijn droge humor tussen de nummers door. We go all the way back way back to the merch table. Vermakelijk is ook dat Oliver Rae Aleron van Archspire samen met Keyser een brute versie van Happy Birthday To You ten gehore brengt vanwege de verjaardag van drummer David Haley. Er wordt taart uitgedeeld, waarbij iemand in de pit wordt aangewezen om de taart boven zijn hoofd te houden, terwijl de circlepittende bezoekers om hem heen af en toe een stuk taart pakken. Een hilarisch tafereel! Er is ondertussen ook nog muziek. Het is vooral Joe Haley die imponeert. Zijn gitaarspel staat net als op het studiowerk prominent in de mix. Een terechte keuze, want zijn riffs zijn een genot voor het oor. Van begin tot eind is het smullen geblazen, waarbij de nieuwste tracks Rend Asunder en het uitstekende slotakkoord Enslavement tot de hoogtepunten behoren.
Toch is de reden dat het optreden vandaag is uitverkocht, vooral het succes van Archspire. Niet alleen zijn de laatste twee langspelers techdeathklassiekers (in wording), de shows zijn ook nog eens vermakelijk. Lets play fucking Twister, roept Oliver Rae Aleron terwijl de zanger een Twistermat het publiek ingooit en twee deelnemers aan het werk zet. Ze worden beloond met een t-shirt om vervolgens een wall of death te verwerken te krijgen. Aleron heeft daarvoor al de feestvreugde verhoogd door met een bellenblaaspistool een show-element toe te voegen.
De Canadese groep speelt vanavond negen nummers, alle van de laatste twee albums Relentless Mutation (2017) en Bleed The Future (2021). Onderscheidende platen in de techdeathscene, want niet alleen zijn de heren hun instrumenten meester, ook begrijpen ze hoe dat in dienst moet staan van de compositie. Memorabele songs als Remote Tumour Seeker, Calamus Will Animate, Golden Mouth Of Ruin en Drone Corpse Aviator zijn het gevolg. Het is van begin tot eind genieten van de uitvoering, hoewel het jammer is dat zeker de eerste helft van het optreden de geluidsafstelling verre van ideaal is en lang niet alle details goed te horen zijn. Het publiek lijkt zich niet heel erg te storen en geniet van het adembenemende spel van de heren musici. Dean Lamb heeft tussen al het vingervlugge gitaarwerk ook nog eens tijd voor wat gekke bekken trekken. Hopelijk treffen we volgende keer een geluidsman in betere vorm dan vanavond. Het is met name vanwege zijn toedoen niet het beste Archspire-optreden ooit, maar desondanks kunnen de techdeathmeesters niet stuk vanavond en gaan we met Celebration van Kool & The Gang weer richting uitgang.
Setlist Archspire:
1. Remote Tumour Seeker
2. Bleed The Future
3. Abandon The Linear
4. A Dark Horizontal
5. Human Murmuration
6. Golden Mouth Of Ruin
7. Calamus Will Animate
8. Involuntary Doppelgnger
9. Drone Corpse Aviator
Setlist Psycroptic:
1. Euphorinasia
2. Frozen Gaze
3. Rend Asunder
4. A Fools Errand
5. Ob(Servant)
6. The Watcher Of All
7. Enslavement
Setlist Benighted
1. Martyr
2. The Starving Beast
3. Cum With Disgust
4. Implore The Negative
5. Nails
6. Reeks Of Darkened Zoopsia
7. Necrobreed
8. Muzzle
9. Versipellis
10. Brutus
11. Let The Blood Spill Between My Broken Teeth
Setlist Entheos:
1. Chemical Flashbacks
2. Absolute Zero
3. In Purgatory
4. White Noise (II)
5. Darkest Day
6. Remember You Are Dust
7. The Sinking Sun
