Fantastisch, magistraal, wonderschoon en bikkelhard. Allemaal termen die van toepassing zijn op deze derde volledige schijf van het Noorse Emperor. Er bestaat simpelweg geen betere black metalband en volgens mij komt er ook nooit een echte troonopvolger. Darkthrone was misschien revolutionair met de rauwe aanpak en Burzum buitte het minimalisme zorgvuldig uit, maar Emperor bewees tijdens haar bestaan dat black metal niet per definitie simpel hoeft te zijn. Sterker nog, het werk dat hier gepresenteerd wordt is zo doortastend geschreven, fabuleus gearrangeerd en spetterend uitgevoerd, dat de sound eigenlijk weinig met het oorspronkelijke black metalgeluid van doen heeft.

Wat mij altijd nog het meeste verbaast, is dat veel fans dit als de minste plaat van de Noren beschouwen. Daar kan ik simpelweg niet over uit. Het album bevat weliswaar minder pure black metal en doet door de intensiteit van songs als de geniale opener Curse You All Men en Sworn wel eens wat denken aan death metal, maar het is een bewuste keuze geweest. Emperor verzet opnieuw de bakens en doet dat met verve.

Ondanks dat de plaat een stuk harder is, betekent dat ook dat alles veel beter en duidelijker uit de speakers knalt. Hoewel de composities het op een paar uitzonderingen na wel enigszins afleggen tegenover Anthems To The Welkin At Dusk, klinkt de plaat simpelweg een stuk krachtiger. Door de heldere sound klinken de riffs, symfonische accenten en brutale passages bovendien een stuk meer in your face dan ooit eerder bij de Noren het geval was. Dat geldt eveneens voor de melodie�n en de clean zang. Ihsahn laat zich meermaals heerlijk gaan in ijzingwekkend hoge uithalen en verwerkt veel meer variatie in zijn zanglijnen. Zijn gekrijs is nog steeds een voorname attractie, maar meer en meer toont de man dat hij tot veel meer dan dat in staat is.

Met de volle productie en de hoeveelheid vette songs op deze hardste schijf uit de geschiedenis van Emperor is het ook zo veel jaar na dato nog altijd uitstekend toeven. De muziek heeft misschien wat meer tijd nodig dan de (iets) eenvoudigere werkwijze van de oude werkstukken, maar dat betaalt zich dan ook uit in een onbetwiste klassieker. Dat ik niet de perfecte score toe ken, is toch vanwege dat de voorganger net wat meer memorabele passages bevat. Het scheelt echter bijna niets. Briljant tot op het bot.

Tracklist
1.Curse you all men!
2.Decrystallizing Reason
3.An Elegy Of Icaros
4.The Source Of Icon E
5.Sworn
6.Nonus Aequilibrium
7.The Warriors Of Modern Death
8.Of Blindness And Subsequent Seers