Er zijn van die bands die vanwege hun positieve uitstraling, onaflatende enthousiasme en gepassioneerde performance bij voorbaat al bonuspunten verdienen. Een voorbeeld daarvan is Temperance, dat recentelijk op Brainstorm Festival in Apeldoorn uiterst gemotiveerd enkele nieuwe nummers ten gehore bracht van het nieuwe album Diamanti.
Eerst even terug voor de ontwikkeling in de sound. De Italiaanse groep werd in 2013 opgericht. Ondanks de korte geschiedenis hebben de Zuid-Europeanen al zes full-lengths op hun naam staan. Op de eerste vier brengt het kwintet vooral symfonische metal in het straatje van Visions Of Atlantis en Nightwish ten gehore. Vanaf het vorig jaar verschenen Viridian is een duidelijke verschuiving naar een modernere sound waar te nemen die aansluit bij het moderne Within Temptation en Amaranthe. Verwacht anno 2021 een mix van Within Temptation, Kamelot, Amaranthe, Nightwish en zelfs Judas Priest (Breaking The Rules Of Heavy Metal en Codebreaker).
De belangrijkste smaakmakers van Temperance zijn de drie vocalisten Alessia Scoletti, Michele Guaitoli en Marco Pastorino. Meestal krijgt de zangeres in dit genre de meeste zendtijd, maar op dit album zijn het de heren (Guaitoli en Pastorino). Met name laatstgenoemde heeft een stormachtige ontwikkeling doorgemaakt en krijgt op Viridian en Diamanti veel ruimte. Hij is degene die af en toe een rauw randje aan de muziek toevoegt. Soms wat over the top, maar het past wel in het geheel. Alle drie laten zich van hun beste kant horen. Met name op kant a van de plaat doen ze dat met memorabele zanglijnen. Daaronder valt het Italiaanstalige refrein van het titelnummer. Een prima vondst. Hoogtepunt op vocaal gebied op kant b is het acapella-deel halverwege het slotstuk Follow Me.
Op instrumentaal vlak gebeurt er niet veel bijzonders. De nummers zijn veelal simpel en standaard van opzet. Wel is een compliment voor de orkestraties op zijn plaats. Luister maar eens naar You Only Live Once. De instrumentale omlijsting is vooral degelijk en staat in dienst van de zang. The Night Before The End vormt een uitzondering op die regel. Daarin komen elementen van Whitesnake en Queen aan bod. Er is orgelspel in verwerkt en door de onverwachte wendingen is het steeds spannend.
Het ensemble voorkomt de eerste helft in de valkuil van inwisselbaarheid te stappen, maar kan niet over de gehele lengte de aandacht vasthouden. Litany Of The Northern Lights is folky, You Only Live Once is bombastisch, Breaking The Rules Of Heavy Metal is een uptempo hymne en Fairy Tales For The Stars is zoetsappig en feitelijk een melodieuze powerballad. Lets Get Started is juist een lekker uitgelaten feestnummer. Halverwege komen de wat minder bijzondere songs voorbij. De melodien zijn minder origineel en pakkend en er is minder variatie in tempo. The Night Before The End doorbreekt de sleur.
De grootste kracht van Temperance is de passie die in de performance zit. Het positivisme waarmee deze plaat is ingespeeld, is duidelijk voelbaar. De Zuid-Europese muzikanten kunnen echter de euforie van met name de eerste drie fantastische songs niet vasthouden. Wat zich daarna afspeelt, is vooral degelijk. Het is wat aan de veilige kant. Wil Temperance echt tot de top van de scene behoren, dan zal de band meer aan een eigen sound moeten werken. Dat gezegd hebbende is Diamanti een zeer fijne plaat van gepassioneerde muzikanten met een aantal uitschieters die de aanschaf van de nieuwe collectie melodieuze songs rechtvaardigt.
Tracklist:
1. Pure Life Unfolds
2. Breaking The Rules Of Heavy Metal
3. Diamanti
4. Black Is My Heart
5. Litany Of The Northern Lights
6. You Only Live Once
7. I The Loneliness
8. Codebreaker
9. The Night Before The End
10. Fairy Tales For The Stars
11. Let's Get Started
12. Follow Me
