Het Britse Serpentyne maakt helaas een valse start. De microfoon van zangeres Maggiebeth Sand werkt niet. Toetsenist John Haithwaite blijkt de redder in nood en in de loop van het openingsnummer krijgt hij de symfonische metalmachine op volle toeren. Sand blijkt helaas geen beste zangeres. Ze zit er regelmatig naast. Bovendien is het songmateriaal van het kwintet wat oubollig. De frontvrouw, die voorafgaand aan enkele nummers vertelt waar ze over gaan, probeert er alles aan te doen om het publiek mee te krijgen, maar ze ontlokt slechts bij enkelen reactie.

Ook is het jammer dat er veel van backingtrack klinkt, zoals de folkinstrumentatie. Het enige lichtpuntje is Prophetess Of Dreams, een nieuw nummer dat met zijn diversiteit wat meer heeft te bieden dan de andere, onopvallende tracks. Als het laatste en meest catchy nummer Angel Of Night wordt aangekondigd, klinkt opluchting in de zaal. Hoewel de aanwezigen respectvol applaudisseren, is het duidelijk dat er nog veel te verbeteren valt voor Serpentyne.

Het kan alleen maar beter gaan met Temperance. De Italiaanse groep bewees dat al eerder op de Nederlandse podia en doet dat vandaag ook. Eerder dit jaar kwam het trieste nieuws dat naast drummer Alfonso Mocerino (Fallen Sanctuary) zangeres Alessia Scolletti de symfonische metalformatie had verlaten en dat de groep op het laatste moment op zoek moest naar vervangers. Vandaag zit Marco Sacchetto achter het drumstel en staat Kristin Starkey (Twilight Force-live) achter de microfoon. Beiden doen het uitstekend, zeker gezien de korte tijd dat ze meedoen.

Starkey lijkt wel een Italiaanse, zo gepassioneerd staat ze te zingen. Wel moet ze uitkijken dat ze te enthousiast wordt, waardoor ze gaat schreeuwen. Dat gebeurt helaas een paar keer (zoals in Breaking The Riules Of Heavy Metal), maar verder niets dan lof voor haar en de anderen. Het is een optreden om blij van te worden. Wat een energieke performance, die bovendien gepaard gaat met veel onderling contact en interactie met het publiek. De setlist bestaat uit de grootste hits en meezingers, zoals Start Another Round, The Last Hope In A World Of Hopes, het Italiaanse Diamanti en superhit Of Jupiter And Moons. Het enthousiaste Temperance krijgt in toenemende mate het publiek mee en zorgt voor veel positiviteit met opbeurende songs.

Drie jaar nadat de Raw-tour van start ging, mag Tarja eindelijk haar album Into The Raw live ten gehore brengen voor het Nederlandse publiek. De Finse frontvrouw heeft er vandaag veel zin in en komt met een set die flink afwijkt van de vorige reguliere show in ons kikkerlandje. Dat komt vooral doordat er maar liefst zeven tracks van Into The Raw voorbij komen. Daarnaast zijn er nog enkele wijzigingen op de lijst met songtitels.

Wat tevens opvalt, is dat de begeleidingsband voor een deel uit andere sessiemuzikanten bestaat. Zo zien we naast de bekende gezichten (cellist Max Lilja, toetsenist Christian Kretschmar en gitarist/zanger Alex Scholpp) nieuwe sessiemuzikanten (bassist Doug Wimbish en drummer Alex Menichini). De instrumentatie staat vandaag als een huis. De heavy passages klinken lekker strak en krachtig (Demons In You, Goodbye Stranger en Dead Promises) en vooral Scholpp maakt indruk met zowel zijn zang (Dead Promises) als zijn soleerwerk. In Goodbye Stranger staan de heren in de spotlight met solo�s terwijl Tarja zich omkleedt, iets wat ze vanavond een paar keer doet.

Uiteraard is het de show van Turunen en zijn de ogen vooral op haar gericht. De zangeres heeft er plezier in, maakt veelvuldig contact met het publiek, toont zich dankbaar voor de steun (�Thank you so much for keeping me dreaming�) en is blij om weer te mogen optreden voor een goed gevulde zaal in Nederland. Net als de anderen is ze heel beweeglijk en staat ze af en toe te dansen en te headbangen. Ze blikt terug op het verleden, naar de momenten waarop haar solocarri�re nog in de kinderschoenen stond en ze zich voorafgaand aan haar soloshows afvroeg: �Is there going to be anybody?� Gelukkig bleken velen benieuwd naar haar solocarri�re en bleven die fans loyaal. Het is nog altijd genieten van haar zangstem, al moet wel gezegd worden dat ze niet altijd even goed articuleert. Daardoor komt onder meer Victim Of Ritual wat minder goed uit de verf. Zuiver is het overigens nog altijd wel en mede daardoor is het genieten van Serene, Silent Masquerade, Undertaker, Tears In Rain en I Walk Alone.

Halverwege de set neemt ze achter een keyboard plaats om The Golden Chamber (Loputon Y�) en You And I ten gehore te brengen. In de zaal is het respectvol stil en staan de fans te genieten van haar voordracht. Hoogtepunt van de set is de cover van Nemo, een van haar favoriete Nightwish-nummers. Nergens is de bijval van de aanwezigen zo uitbundig als hier. Daar kan haar solomateriaal niet tegen op, al zijn de songs die eind vorige alinea genoemd zijn beslist goede visitekaartjes. De toegift, bestaande uit Innocence, I Walk Alone, Dead Promises en het goed meegezongen Until My Last Breath, vormt een sterk einde van een professioneel en energiek optreden van een zangeres die nog altijd veel mensen weet te betoveren met haar stem.

Setlist Tarja:
1. Serene
2. Demons In You
3. My Little Phoenix
4. Anteroom Of Death
5. Diva
6. Goodbye Stranger
7. Silent Masquerade
8. Nemo (Nightwish cover)
9. The Golden Chamber (Loputon Y�) / You And I
10. Undertaker
11. Tears In Rain
12. Victim Of Ritual

Toegift:
13. Innocence
14. I Walk Alone
15. Dead Promises
16. Until My Last Breath

Setlist Temperance:
1. Pure Life Unfolds
2. Breaking The Rules Of Heavy Metal
3. Start Another Round
4. The Last Hope In A World Of Hopes
5. Diamanti
6. Of Jupiter And Moons
7. Catch the Dream

Setlist Serpentyne:
1. Onbekend
2. Away From The World
3. Jeanne d'Arc
4. Prophetess Of Dreams
5. Helen Of Troy
6. Angel Of The Night