Het is een ongeschreven regel dat alleen bepaalde bands wegkomen met het keer op keer uitbrengen van hetzelfde album. De meest bekende voorbeelden van groepen die het in herhaling vallen tot een kunstvorm hebben verheven, zijn natuurlijk AC/DC en Mot�rhead. Binnen de extreme metal gelden wellicht Vader en Deicide als voorbeelden, hoewel die groepen toch ook een bepaalde ontwikkeling in hun sound laten horen. Het punt is: lang niet iedereen komt ermee weg. De Engelse blackmetalband Winterfylleth in ieder geval niet.

Dit vijftal uit Manchester levert met het onlangs verschenen The Reckoning Dawn een album af dat werkelijk exact hetzelfde klinkt als de overige werkstukken van deze band � met uitzondering van het akoestische The Hallowing Of Heirdom. De productie is identiek, de opbouw van de nummers is zeer herkenbaar en zelfs de riffs die voorbijkomen lijken gerecycled van eerder materiaal. Zelfs het artwork, hoe fraai ook, lijkt op dat van de vorige albums. Daardoor zijn de eerste luisterbeurten van The Reckoning Dawn wat onbevredigend. Althans: voor degenen die de ontwikkeling van Winterfylleth hebben gevolgd en bekend zijn met het oudere werk van de Britten. Die horen namelijk identieke ingredi�nten terugkeren.

Natuurlijk: de band slaagt er nog steeds in om een grootse, meeslepende sfeer te cre�ren. De nummers zijn episch en hero�sch van karakter. Binnen zijn eigen ontwikkelde stijl is Winterfylleth nog steeds heer en meester. Maar de grote herhalingsfactor maakt wel dat deze nieuwe langspeler me � ondanks de onmiskenbaar aanwezige kwaliteit en sfeer - eigenlijk geen moment echt weet te pakken. Alle tracks zijn onderling inwisselbaar. Het titelnummer is misschien wel het beste voorbeeld. De epische riffs, de uitgerekte screams (die in iedere track precies hetzelfde lijken opgebouwd), het jachtige tempo: het klinkt allemaal prima, maar had ook zo op een willekeurig ander album van deze groep kunnen staan.

The Reckoning Dawn is een album dat paradoxaal genoeg slaapverwekkend is in zijn poging episch te zijn. Het lijkt volledig op de automatische piloot gemaakt. Degenen die nog niet bekend zijn met de muziek van Winterfylleth en die houden van groepen als Wodensthrone, Saor en Imperium Dekadenz, zullen deze schijf ongetwijfeld kunnen waarderen. Wie de eerste platen in de kast heeft staan, kan deze full-length negeren, want die voegt helemaal niets toe aan het oeuvre.

Tracklist:
1. Misdeeds Of Faith
2. A Hostile Fate (The Wayfarer Pt. 4)
3. Absolved In Fire
4. The Reckoning Dawn
5. A Greatness Undone
6. Betwixt Two Crowns
7. Yielding The March Law
8. In Darkness Begotten