Beyond God zit aan de atmosferische kant van de symfonische metal. The Gathering is een voorname inspiratiebron, maar ook Evanescence, Within Temptation, Nightwish en Epica hoor je in de composities terug. Ondanks de vergelijkingen met andere bands ademen de creaties van drummer/producer Ferry Guns een specifieke sfeer, mede door de rustige keyboardpartijen en orkestraties op de achtergrond. Net als op het debuut laten de songs een verzorgde indruk achter.
In vergelijking met A Moment In Black is er een aantal verbeterpunten doorgevoerd. Allereerst is er productioneel een flinke sprong voorwaarts gemaakt. Het geluid is krachtiger (drums), zwaarder (bas) en voller (gitaar). Er zit dan ook meer pit in de songs dan voorheen en bovendien meer afwisseling, mede dankzij het gevarieerde riff- en drumwerk. Het kwartet durft meer risico te nemen, zoals direct blijkt uit The Collector, maar ook Helios is een goed voorbeeld. Het album eindigt verrassend, waarover straks meer.
Toch moet gezegd worden dat er beslist nog ruimte voor verbetering is. Hoewel er meer power in de muziek zit dan op het debuut het geval is, zal een groep luisteraars het geheel nog steeds te braaf vinden klinken. Met name in de stevige stukken mist de kracht. De release heeft dan ook de neiging halverwege wat voort te kabbelen. Stronger doet echter zijn naam eer aan. Vanaf die track breekt een heel sterke fase aan waarbij het lijkt alsof er meer power in de muziek zit. Zo staan de orkestraties en het koor prominenter in de mix en zijn er doomriffs te horen. Ook zit er meer avontuur en zijn er memorabele ideen in de songs verwerkt, zoals in het interessante Tangled. Het lijkt erop dat je naar een heel andere plaat aan het luisteren bent. Dat gevoel wordt nog eens versterkt met afsluiter This Inner Fight, een duet met John Cuijpers (Praying Mantis).
Meryl heeft aan kracht gewonnen, maar laat zich tevens van haar zachte kant horen. Ze is op haar sterkst in de aangrijpende ballad All In All, dat beslist n van de hoogtepunten van de release is dankzij de prachtige zang, maar ook de prima cellopartijen van Anne Dijkstra mogen niet onvermeld blijven. Meryl staat prominent in de mix en zorgt in veel nummers voor refreinen en zanglijnen die blijven hangen. Neem het goede titelnummer, waarin ze haar diversiteit toont. Ook maakt de 22-jarige zangeres onderdeel uit van het koor. Ze krijgt daarin hulp van Yuri Foreman, Ferry Guns, Anita van der Hoeven, Sammy de Grebber en Elsbeth Vissers-Valk.
Dying To Feel Alive is uiteindelijk een album dat sterk begint, daarna een mindere fase bevat vanwege het gebrek aan power of memorabele ideen, maar overtuigend eindigt. Er is hoorbaar gewerkt aan verbeterpunten. Er is een sprong voorwaarts gemaakt met de productie en de songwriting en de songs zijn avontuurlijker. De grootste aantrekkingskracht blijft de zang van Meryl. Al met al een verbetering ten opzichte van het debuut.
Tracklist:
1. Continuum
2. The Collector
3. No Other Way
4. Helios
5. When Lightning Strikes
6. Shade And Light
7. All In All
8. Stronger
9. Dying To Feel Alive
10. Tangled
11. This Inner Fight
