Met mij gaat het uitstekend, want we zijn nu helemaal klaar met het nieuwe album. En het rockt!
Dat is mooi om te horen. Het album werd in Californië opgenomen, maar je ging naar Colin Richardson in Engeland om het te mixen. Kon Colin niet even naar de Verenigde Staten komen?
Nou, hij heeft een studio, The Chapel, en dat is echt een super studio. Het nadeel is dat die studio in Engeland ligt. Ik vond het de beste studio om het album te mixen. Ik had het in Los Angeles kunnen doen, maar dan zou ik twee keer zoveel geld kwijt zijn, en dan zou het resultaat nog minder goed zijn ook. We wilden het goed doen. Colin heeft de live plaat Hellalive daar ook gemixt, en dat klonk geweldig. Dus eigenlijk was de keus niet zo moeilijk.
Is de keus qua studio dan echt zo belangrijk voor het mixen?
Jazeker. De kwaliteit van de studio bepaalt voor een groot deel de kwaliteit van je mix. Er zijn tientallen studios waar het gewoon niet goed klinkt als je het gaat mixen. Het kan dan wel goed klinken op het moment dat je het mixt en ter plekke uit de speakers hoort komen, maar zodra je het dan ergens anders afspeelt klinkt het soms compleet anders. Bij The Chapel is dat niet het geval. Zulk soort studios zijn schaars, en als je er een gevonden hebt is er geen reden om nog verder te zoeken of een andere studio te kiezen.
Het geluid van het album doet me meer aan Burn My Eyes denken dan aan Supercharger. Was dat met opzet?
Nee, het voelde gewoon goed om deze kant op te gaan, al vanaf het moment dat we begonnen met schrijven van de songs. Het hardere materiaal vonden we toen al het beste, en het ging automatisch een beetje de Burn My Eyes kant op. We hebben dus niet bewust gekozen om die kant op te gaan, en we zijn ook zeker niet van plan om een tweede Burn My Eyes uit te brengen, ook al zouden sommige mensen dat graag willen. Elke plaat is overigens een momentopname. Het moment van Burn My Eyes is al lang voorbij; we zijn een stuk veranderd. Ik snap wel wat je bedoelt met dat de sound lijkt op die van Burn My Eyes, maar het nieuwe album is zeker geen Burn My Eyes deel 2.
Hoe zou je het album vergelijken met Supercharger, qua geluid?
We zijn dit keer meer gitaar-geörienteerd. We wilden weer een echte geluidsmuur neerzetten. Nu we Phil in de band hebben is dat weer mogelijk. Het album bevat ook veel meer riffs dan Supercharger, en minder nummers die aan een standaard-patroon voldoen. We nemen de luisteraar mee op een reis, waarvan je niet weet hoe het gaat lopen.
Gitarist Phil Demmel zit nu in de band. Hoever was hij betrokken bij het schrijven van de songs?
Hij heeft aan wat nummers meegeschreven, onder andere aan In The Presence Of My Enemies en Days Turn Blue To Gray. Het was erg prettig om hem erbij te hebben. Het meeste materiaal is echter door drummer Dave McClain en mijzelf geschreven.
Kan je wat voorbeeld geven over waar de songs over gaan?
Ok. Een nummer als Wipe the Tears gaat over dat je de hoop niet moet opgeven, ook al zit je op de bodem van de put. Days Turn Blue To Gray gaat enigzins over mijn schoonvader. Hij was een junkie en alcoholist. Hij was niet echt een toffe peer om als schoonvader te hebben. Hij is onlangs overleden. Het nummer gaat over hoe ik hem ervaren heb.
Een nummer als Elegy brengt het milieu ter sprake. Is het tijd dat men eens wakker wordt en ziet hoe we het milieu verneuken?
Inderdaad. Er heerst momenteel een graai-mentaliteit, waarin iedereen alles maar voor zichzelf wil hebben, het liefst zo snel mogelijk, en niks over heeft voor een ander. Men laat niks over voor de toekomst, en verknalt heel de aarde.
De albumtitel, Through The Ashes Of Empires, kon ik nergens terugvinden in de nummers. Waar komt de titel vandaan?
Het komt van een aantal dingen. Het verwijst enigzins naar het Amerika van na 11 september, maar ook naar onszelf. We zijn nu tien jaar bezig, en we hebben diverse tegenslagen gehad maar elke keer zijn we er bovenop gekomen.
Op de cover staat een beeld, op een kerkhof. Waar staat dat voor?
De dood.
Is dat ook het thema van het album?
Uit de dood komt nieuw leven. Dat is het thema van het album.
De eerste oplage van het album krijgt een bonus cd. Kan je wat over vertellen over de inhoud daarvan?
Er komt een filmpje op te staan over hoe we het album gemaakt hebben. En een live opname van The Blood, The Sweat, The Tears. Er komen ook nog demos op. Dat is de eerste keer dat we zoiets doen. Er komen vijf demos op, van songs van het nieuwe album. Zo kunnen de fans ook eens horen wat voor veranderingen de songs ondergaan voordat ze op het album staan. Een paar nummers zijn echt totaal anders dan de uiteindelijke versies. Ik denk dat de fans dat echt interessant zullen vinden, want er zitten een paar echt slechte demos bij hahaha.
In november staan jullie in Nederland. Wat kunnen we verwachten?
Weer een Machine Head show als vanouds. Veel lawaai, veel bier.
Wat denk je over tien of twintig jaar te doen?
Hopelijk nog altijd muziek aan het maken, en hopelijk met dezelfde jongens als ik nu in de band heb. Al ben ik dan wel iets dikker, en iets grijzer.