Fuck Yeah Man. Ik ben al blij dat je dat opmerkt, want ik praatte net met een Franse journalist die vond dat elke song weer hetzelfde was en dat is natuurlijk onzin. Pro-Pain maakt al zoveel jaar muziek dan wil je ook eens een afwijkende song schrijven in plaats van de drie minuten durende snelle songs. Zeker omdat we in de band houden van verschillende muziekgenres gaande van rock ‘n’ roll tot metal. Dan kan een song wel eens afwijken.
De song klinken weer of je ze simpelweg uit je mouw hebt geschud en daarna onmiddellijk hebt opgenomen.
Weet je dude, ik zal je eens wat vertellen. We hebben die songs snel geschreven en in tien dagen opgenomen. Hahaha. Je moet er bij Pro-Pain allemaal niet teveel over nadenken. Elk bandlid komt aanzetten met ideeën en zelfs afgewerkte riffs en daarna komen we samen om te jammen en het album af te maken. We werken dus op de old school manier en gaan niet weken lang nadenken over een plaat om die daarna in een half jaar op te nemen. Jakkes. We repeteren ook nooit want we wonen allen ver uit elkaar. Zo woon ik in Texas, maar een ander weer in Pittsburgh. En dat ligt mijlenver uit elkaar.
Zijn er met zo’n spontane en snelle werkwijze geen problemen in de studio?
Neen. Gewoon opnemen die hap. Nou ja, er is wel één ding gebeurd. Ik had burritos in de magnetron gezet en ze er vergeten uithalen. Dat was best een probleem. Hahahahaha.
Alle teksten gaan over de oorlog van Amerika tegen terrorisme. Blijf je het nodig vinden om de buitenlandse politiek van Amerika te viseren?
Hell yeah! We worden er misselijk van en dat blijven we vertellen. Gelukkig beginnen er al wat meer Amerikanen slim te worden en de waarheid achter de gehele oorlog tegen terrorisme door te zien. Weet je dude, vier jaar geleden toerde ik voor het eerst door Europa met Pro-Pain en ik had verwacht dat elke Europeaan ons zou haten. Maar ze bleken toch allemaal vriendelijk te zijn en het de gewone Amerikaan niet kwalijk te nemen dat er bij ons idioten in de regering zitten. Maar ze toonden ook medeleven met 9/11 en dat voelde ook goed aan.
Het artwork is ook erg duidelijk.
Dat was ook de bedoeling. Geen poespas, maar zeggen waar het opstaat. Het was het eerste ontwerp dat we kregen en we vonden het direct goed.
Wat is je favoriete song van Age Of Tyranny?
All For King George! Zeker weten!
Omdat deze song afwijkt en cleane zang van Gary bevat?
Ik vond die song al goed voor we er zanglijnen voor hadden geschreven. Die gitaarriff en groove vind ik fantastisch. Lekkere rock ‘n’ roll en dat is toch mijn favoriete genre. Pro-Pain moet swingen!
Maak dan een videoclip van deze song. Het zal vast een groter publiek aanspreken.
Er zijn nog geen officiële plannen voor een nieuwe videoclip. Maar omdat we voor het vorige album geen video hebben opgenomen, moet het er nu maar weer eens van komen. Het blijft goed voor de publiciteit, maar ook de fans vinden video’s meestal leuk.
Wat is eigenlijk je favoriete Pro-Pain album?
Je moet weten dat ik nu al drie albums bij Pro-Pain drum. Maar mijn twee favorieten blijven het harde Act of God en het immens stoere The Truth Hurts. Ook het simpelweg genoemde Pro-Pain album vind ik een erg onderschat en ijzersterk album.
Binnenkort gaat Pro-Pain op tour. Maar vorige maand hadden we eerst een doortocht van The Crumbsuckers verwacht met jullie frontman Gary Meskil.
Tja, het lag niet aan Gary dat die tour er niet is gekomen. Dat lag volledig aan de organisator en boeker van deze Europese tournee. Hier hebben ze ook een reünieconcert gedaan, maar dat heb ik zelf jammer genoeg ook gemist omdat ik wat anders had te doen. Dus ik kan je niet vertellen hoe het was.
Wat kunnen we verwachten van de komende Europe Pro-Pain tour?
Dat we naast enkele nieuwe songs ook wat klassiekers gaan spelen die we al lang niet meer hebben gespeeld. We bestaan namelijk vijftien jaar en dat moet toch worden gevierd. Dus kom zeker maar kijken.
Kiezen jullie de voorprogramma’s altijd zelf?
Dat regelt Gary allemaal. Je moet weten dat Pro-Pain een band is die alles zoveel mogelijk zelf probeert te doen. Het Do It Yourself principe is heel belangrijk in de band en zo heb je tenminste controle over werkelijk alles.
Kunnen we om het vijftienjarige bestaan van Pro-Pain nog een extraatje verwachten? Ik denk spontaan aan een tweede Run For Cover album of een DVD met daarop de geschiedenis van de band?
Ik ben bijna zeker dat we nu niet weer een coveralbum gaan maken. Misschien in de toekomst wel. Een DVD is een goed idee, ik zal het eens in de groep gooien!
Laatste vraag. Stel je voor dat je nog een uur te leven hebt en nog 1 album mag draaien. Zou het dan een metal of een hardcore plaat zijn?
Het klinkt misschien niet stoer, maar geef mij maar een rockplaat. Een Lynyrd Skynyrd album zou wel een mooi einde zijn!