Klopt, maar dit is ook pas de vierde dag van de tour, het bloed moet zich nog aanpassen. Maar het komt natuurlijk.

Ik heb jullie twee keer zien optreden, één keer in de vrij kleine Baroeg en nu in de grote zaal van de 013, is het voor jullie van belang in wat voor soort zaal jullie spelen om jullie show over te brengen?

Om eerlijk te zijn maakt het voor mij weinig verschil als het gaat om het optreden. Het optreden is gewoon wat we doen in het aantal vierkante meters dat we tot onze beschikking hebben. Per optreden wordt het erger en meer fucked up en dat is het enige wat belangrijk is. Het gaat om de energie die getransporteerd wordt. Waar we optreden maakt niet uit, het zijn dezelfde vijf mensen op het podium, het is dezelfde mentaliteit en hetzelfde doel dat we voor ogen hebben. Een black metal tempel op het podium creëeren, dat is wat we doen. Het is fijn om een grote ruimte ter beschikking te hebben, zo focussen we nog meer om elke hoek te vullen met Watain. Maar dit is nooit een probleem geweest en dat zal het ook nooit zijn.

Ben je tevreden met de tour en hoe is het contact met de andere bands?

In vele opzichten is het een tour die in tweeën is gedeeld. Je hebt ons en Celtic Frost, die iets bijzonder artistieks en sinisters doen. Daarnaast heb je Legion Of The Damned en Kreator die doen wat wij tijdens deze tour ‘sports metal’ noemen. Je kunt welke waarden je wil hieraan toekennen, maar het is iets totaal anders dan wat wij doen. Met Celtic Frost voelen we ons het meest mee verbonden, met de andere bands kunnen we ook goed overweg. Celtic Frost is meer ons gedeelte van de tour, zij hebben ons uitgenodigd en dat is perfect voor hun en perfect voor ons.

Het heeft ongeveer vier jaar geduurd totdat de opvolger van Casus Luciferi er was, vanwaar deze lange tijd ?

Rome is ook niet in één dag gebouwd. De meeste bands zijn veel te gehaast als het gaat om het uitbrengen van albums. Om dingen te doen als op tour gaan en andere dingen die bands doen die over tien jaar door niemand meer herinnerd zullen worden. We zijn er niet om begraven en vergeten te worden zoals de rest van de hedendaagse metalscene in vele opzichten. We zijn hier omdat we dat moeten. Om iets uit te brengen wat we niet willen zou hetzelfde zijn als onze eigen stront te eten. Het zou niet te relateren zijn aan het concept van Watain, omdat Watain er altijd is geweest om monumentale, grote, fucking slechte dingen en dat kun je niet bereiken binnen een maand. Je moet energieën opbouwen en exploderen. Dat is wat we hebben gedaan op Sworn To The Dark.

De reacties op Sworn To The Dark zijn tot nu toe vrij positief uitgevallen.

Natuurlijk, metalfans zijn niet echt verwend met bands die iets speciaals doen. De meeste bands willen alles snel doen. Wat wij presenteren betekent echt iets en zal door mensen herinnerd worden in komende jaren, natuurlijk houden mensen daarvan. Ik denk niet dat het vreemd is dat mensen positief reageren op Sworn To The Dark, omdat het niet alledaags is dat mensen iets geserveerd krijgen dat gemaakt is door artiesten. Mensen die een bedoeling hebben achter wat ze doen.

Het geluid op Sworn To The Dark klinkt opener en schoner dan ik van jullie gewend ben.

We hebben langer in de studio gezeten, maar aan de andere kant hebben we ook nooit als Beherit geklonken. Het zou jammer zijn als een band met zulke sterke intenties als wij niet verder zou willen dan het punt dat we reeds bereikt hebben. We richten ons altijd voorwaards met onze messen omhoog om iedereen in het gezicht te steken. Dat kun je niet doen als je blijft bij hetgene dat je altijd gedaan hebt. Ontsteek het vuur en ga verder, dat is de enige manier om het te doen. Wat we met Watain altijd wilden doen was grote, sinistere duisternis. Met Sworn To The Dark. zijn we op de goede weg, maar het is slechts het begin.

Hoe werkt het schrijfproces van Watain, werken jullie alles samen uit of werken jullie veel voor jezelf?

Watain is iets als een driehoek bestaande uit drie punten. Je kunt het zien als één entiteit of als drie, dat maakt niet echt uit. Dat is Watain, Sworn To The Dark is door drie personen gemaakt, het had niet op een andere manier gedaan kunnen worden.

De teksten gaan vrij diep. Hoe schrijf je deze, zijn het persoonlijk visies of val je bijvoorbeeld ook terug op bepaalde literatuur?

Het leven van elk persoon is opgebouwd van allerlei impressies die je opdoet langs het pad dat je volgt en in Watain is het nu eenmaal zo dat ons leven gebaseerd is op dingen waar normale mensen wellicht bang voor zijn of van walgen op verschillende manieren, voor ons is dit iets natuurlijks en daarom zijn de teksten zo goed als ze zijn. We schrijven over wie we zijn. Als death metal bands zouden toegeven wat voor mietjes ze zijn zouden ze echt goeie teksten schrijven over voetbal en op de bank zitten en popcorn eten. Daar zouden ze urenlange gedichten over kunnen schrijven, maar dat is niet wat ze doen, ze schrijven over shit die ze toch niet begrijpen. De teksten betekenen een hoop voor Watain, want zo kunnen we het publiek leiden naar de moerassen. Voor veel bands zullen teksten gewoon iets noodzakelijks zijn en schrijven ze over dingen waarvan ze denken dat het publiek het wil horen. Zo werkt het en ook ik zal waarschijnlijk naar bands luisteren die niet staan voor wat ze schrijven.

Op het podium staan jullie met vijf mensen, op de albums weken jullie met drie, kunnen deze sessieleden (gitarist Set Teitan en bassist Alvaro) ook in de vaste line-up worden opgenomen?

Het is een echte line-up, maar wat we ons al in het begin van Watain realiseerden was deze driehoek waar ik al eerder van sprak. De driehoek is de meest basic geometrische vorm die een geheel vormt. Met drie punten creëer je de eerste vorm met inhoud, het is de meest simpele vorm van energie. Hierop wordt alles van Watain op gebaseerd, dit werkt goed op spiritueel vlak en op de manier waarop we onze muziek schrijven. Live echter heeft het backup nodig van echte mensen, dan wordt een fysieke vorm, het is niet alleen iets spiritueels. Watain op het podium is de fysieke manifestatie van wat we doen als een band en dan vraagt het alle kracht die we kunnen krijgen en dat is exact wat we doen met deze nieuwe line-up, met de vijf punten van het pentagram samengevormd.

Jullie worden vaak vergeleken met Dissection, hoe sta jij tegenover deze vergelijking?

Dat is zeker goed, want er zijn niet zoveel andere bands waar we ons mee verbonden voelen.

Wat zijn de invloeden van Watain?

Natuurlijk zijn die bands er, maar de grootste inspiratie voor Watain is de black metal zelf, niet de bands die het spelen, maar black als het muziekgenre dat het is. Het concept van black metal inspireert ons, sommige bands is het gelukt dit concept te raken, velen niet.

Jullie cd boekjes zijn gevuld met allerlei symboliek die niet altijd even makkelijk te traceren en te achterhalen is. Hoe moet de luisteraar dit allemaal begrijpen

Als mensen de symbolen willen begrijpen zijn er vele manieren om dat te doen. Als mensen een week willen spenderen om Watain teksten te begrijpen in plaats van naar hun werk te gaan of voor de tv te zitten is er een hoop te vinden. Ik zal nooit degene zijn om precies aan te geven wat alles betekent, er is een diepe betekenis achter alles de symbolen zijn er omdat ze veel voor ons betekenen als een band. Er is een groot deel van Watain dat alleen toegankelijk is voor onze cirkel. Als mensen er meer over willen weten zullen ze dat vast kunnen, maar het is aan hun dit uit te vinden en er iets uit te halen.

Sworn To The Dark is het eerste album op jullie nieuwe label Season Of Mist, hoe zijn jullie hier terecht gekomen en wat verwacht je van hun?

Natuurlijk, maar over labels praten is net zo interessant als praten wat voor bankrekening ik heb. Mensen maken veel te veel verbindingen tussen bands en labels. Labels zijn er voor de distributie van de artiest, dat is alles. Ik snap dat mensen nieuwsgierig zijn wat betreft de strategie enzo. Maar zeker in het geval van Watain moeten mensen niet bezorgd zijn op welk label we zitten; ze moeten naar de muziek luisteren, de teksten lezen en naar de concerten komen en get fucked, dat is alles wat van belang is. Labels zijn bijzaak, net als bijvoorbeeld het merk gitaren we op spelen.

Je maakt grafisch werk onder de naam Cold Seed Productions, daar is vrij weinig over te vinden, kun je er iets meer over vertellen?

Het is iets wat ik gedaan heb en heeft niets met Watain te maken. Ik doe wat grafisch spul van vrienden en bands die ik respecteer.

Wat zijn zoal bands die je waardeert en respecteert?

Die zijn er wel, maar niet zoveel als mensen graag denken. Als je erover nadenkt zijn er wellicht vijf of zes bands Nifelfeim, Unpure, Adorior, Angelcorpse... bands die geen offers brengen en metal maken. Bands die mijn moeder aan het huilen zouden maken als ze er naar zou luisteren. Omdat ze zo bang was over wat ik aan het doen was.

Is ze weleens bij een Watain concert geweest?

Nee. Maar ik gebruik haar als een voorbeeld voor een normaal persoon.

Jullie zijn deel van de black metal underground, hoe zie je deze undergound?

Ik denk dat black metal scene in een vrij rusteloze staat verkeert omdat het lang geleden is dat er echt iets gebeurd is. Er zijn veel bands die van de blauwdrukken uitgegaan zijn van wat Mayhem en Darkthrone gedaan hebben en dit nu al 15 jaar volhouden en mensen realiseren zich dat dit niet meer werkt en naar een nieuw niveau gebracht moet worden Ik bedoel niet dat het uit de underground gehaald moet worden, maar naar een meer serieus en spiritueel niveau zodat mensen zichzelf moeten afvragen wat wil je als je de oefenruimte ingaat, je gitaar omhangt en je spikes en make-up opdoet, wat wil je echt? Wil je gewoon wat muziek maken of wil je de wereld in brand zetten? Nu zijn we op het punt waar iedereen zit te klagen, er zijn veel meningen en weinig acties. Met Watain zijn we hier om dat te veranderen en om het vuur in de harten van mensen te stoppen. Het is oke dat je een mes in je riem hebt, maar soms moet je het eruit trekken en gebruiken. Je kunt dat interpreteren zoals je wilt, aan de ene kant dat je de straat opgaat en iemand neersteekt die je niet mag of dat je bijvoorbeeld je baan opgeeft en doet wat je wilt. Deze muziek is er nu lang genoeg om mensen te laten begrijpen dat het om meer draait dan alleen een hardrocker zijn. Ik bedoel Fuck the world waar wacht je nog op, het leven is kort.

Er was nogal wat te doen rondom wat politiek incorrecte acties die jullie backstage zouden hebben uitgehaald tijdens het PartySan festival in Duitsland.

Ja, het was Alvaro (wijst op de bassist). Hij is de Nazi, onze Chileen. Om het simpel te zeggen: kun je je voorstellen; een mooi groen veld en een paar schapen die er grazen en opeens komt er een roedel wolven vol met bloed aan. Wat is dan de reactie van mensen? Wat is dit, het moeten wel Nazi's zijn. Dit is wie we zijn, we zijn de zwarte schapen, eh wolven in de metalscene. We zijn hier op te eten, te vernietigen, te verslinden en te branden. Het is niet zo leuk uiteindelijk waar we hier voor zijn, Party San, wat ook door RockHard gepresenteerd was, was hier een goed goed voorbeeld van. Mensen waren verbaasd dat wij er waren, omdat mensen niet gewend waren aan ons, we zijn niet de leuke jongens die ze gewend zijn. Ik snap dat ze het nazistisch vinden. Het enige dat ze in Duitsland op school geleerd kregen over het kwaad was het nazisme, nieteens communisme. Voor hen is nazisme het enige kwade dat heeft bestaan op deze aardbol. Het is niet nieuw voor me dat mensen achter betonnen muren leven en niets begrijpen. In ieder geval is de RockHard een goed medium geweest om duidelijk te maken dat we niks te maken hebben met nationaal socialisme, een ideologie die uiteindelijk gebaseerd is op het redden van de wereld en het creëeren van een paradijsje. Iets waar Watain tegen is.

Zijn er bepaalde toekomstplannen die je nog met ons wil delen?

Ja na dit concert kappen we ermee. Nee komop, er is geen limiet. Het is een standaardvraag die je een standaardband kunt stellen en die ze ook zullen beantwoorden. Wij zijn hier om te doen wat andere bands niet durven te doen, we zijn de missing link tussen compleet fanatisme en normale muzikanten.

Ben je bekend met de Nederlandse black metal scene?

Niet echt meer, Bestial Summoning was goed toendertijd, maar die zijn niet zo modern.

Wat komt het eerst bij je op bij de volgende woorden, termen of namen.

- De Zweedse scene: Nifelheim, Unpure and Watain
- Drugs en alcohol: Goed, geestverruimend en verkent de grenzen waar je lichaam je normaal aan houdt. Na een tijdje heb je ze wellicht niet meer nodig. Maar ze zijn altijd goed om het perspectief van mensen te verbreden en alles los te laten
- Dood: de dood is pas het begin
- Dissection: één van de weinige bands waarmee we verwant zijn in dit metalwereldje, ze hadden het vuur, de passie en de wil om te doen wat andere bands nooit zullen durven. Ze kwamen in gebieden waar tieners natte dromen over hebben en zich voor schamen als ze wakker worden. Dat was Dissection en het erfgoed dat wij uitdragen.

Zijn er nog laatste woorden die je kwijt wilt?

Nee, niet echt. Laat alles los, Fuck The world. Doe wat je wil. Open jezelf voor de duisternis, want er is een grote leegte die gevuld dient te worden achter het raam dat voor iedereen is wanneer ze wakker worden. Sla het glas kapot en laat alles gaan.