Dat was een tijd geleden, ja. Volgens mij was de laatste keer ergens in Nijmegen in 2001. Maar we speelden vorig jaar ook alweer op Graspop in België. Dus het werd tijd dat we weer een keertje richting Nederland kwamen. En ik heb begrepen dat we dit keer spelen voor meer mensen dan ooit. Dat maakt me wel blij.

013 in Tilburg en de Oosterpoort in Groningen behoren zeker tot de grotere zalen van Nederland. Jullie komen samen met Therion. Hoe is dat tot stand gekomen?

Het was een idee van ons boekingskantoor waar Therion ook bij zit. Ze wilden een goede tournee hebben waar beide bands hun voordeel mee kunnen doen. Wij kunnen profiteren van de Therion-fans en Therion op hun beurt kunnen profiteren van Grave Digger-fans. Wij zullen de shows in Duitsland headlinen en in landen als Italië en Nederland zal Therion headliner zijn.

Hoe bekijken jullie per land wie er populairder is?

Dat kun je bepalen door te kijken naar de cd-verkopen en naar de opkomst van vorige shows. Zo zou Grave Digger nooit kunnen headlinen in Nederland. In Nijmegen kwamen er maar 67 mensen naar ons optreden.

Laten we het eens hebben over de laatste cd Liberty Or Death. Volgens mij is er dit keer gekozen voor het thema 'oorlog'.

Inderdaad. We hebben het over bijbelse verhaal van Mozes, de Franse Revolutie, mensen die op Kreta vechten tegen de Turken, Ivan de Verschrikkelijke en Ghandi. Op Liberty Or Death vertellen we over de mensheid door de eeuwen heen en hoe er altijd gevochten wordt voor vrijheid of de dood. De albumcover is bedoeld als een metafoor, dat overwinning altijd neerkijkt op de dood.

Zit er dan een boodschap verborgen dat de geschiedenis van de mensheid zich altijd herhaalt?

Nee hoor, want wij brengen heavy metal die bedoelt is als vermaak. Wij willen dat men gewoon naar de band kan luisteren en voor een bepaalde boodschap kan dat vaak wel bij andere bands. Grave Digger is geen politieke band. We hebben wel een bepaalde statement over hedendaagse onderwerpen en schrijven ook wel teksten over wat er vandaag de dag gebeurt. Maar dat statement proberen we zo ver mogelijk van de teksten te houden. Als ik met de tekst van een nummer begin, dan heb ik bepaalde beelden in mijn hoofd, als een soort film. Van daaruit begin ik met het schrijven van de tekst.

De openingstrack is Liberty Or Death zelf. Is dat bedoelt als een soort introductie van het thema?

Nee, niet echt, het is gewoon een onderdeel van het thema. Het nummer gaat over de bevolking van Kreta die tegen hun Turkse bezetters vechten. Ik heb het verhaal uit een boek van een schrijver uit Kreta. Hij schreef over deze periode uit de Kretenze geschiedenis en bevat veel bloed, trots en eergevoel. Ik vond het erg fascinerend, omdat het goed het gevoel beschrijft hoe het moet zijn als er een macht op de loer ligt om je vrouw en kinderen te vermoorden. Dan wil je wel vechten in een oorlog. Als ik daaraan moet denken, dan komt de agressieve kant van me naar boven. Ik ben van nature een vredelievend persoon. Maar niet als bijvoorbeeld mijn zoon of vrouw aangevallen zouden worden. Ik denk dat dat van nature bij de mensheid hoort en als normaal beschouwd kan worden. Behalve dan bij Ghandi.

Welk nummer gaat dan over Ghandi?

Silent Revolution gaat over de idiologie van Ghandi, om een oorlog te voeren zonder te vechten. Oorlog voeren kan volgens hem met woorden of een hongerstaking. Ik ben erg onder de indruk van hem, want wat hij gedaan heeft voor zijn mensen in India was geweldig. Misschien is hij voor die bevolking wel de moderne versie van Jezus.

En waar gaat het nummer Massada over?

Dat gaat over een grote steen in Israël. De Zeloten wonen daar en de Romeinen probeerden deze steen te veroveren. De Zeloten zouden als slaven voor de Romeinen gaan dienen en daarom pleegden ze zelfmoord. Ook dit vond ik een erg fascinerend verhaal. Hoe wanhopig moet je wel niet zijn om je eigen volk, inclusief vrouwen en kinderen, over te halen om zelfmoord te plegen?

Gaat deze cd alleen over oorlogen in de geschiedenis? Of komt er ook nog een hedendaagse oorlog op voor?

Nee nee, geen onderwerpen over bijvoorbeeld Irak. Er komen alleen historische gebeurtenissen voor op Liberty Or Death.

Daar ligt zeker jouw interesse.

Dat klopt, ja. Voor onderwerpen voor een nieuwe cd doe ik veel onderzoek op het internet. Voor Liverty Or Death heb ik ook veel gelezen en sommige dingen wist ik nog van mijn geschiedenislessen van vroeger. Er staat trouwens ook nummer op de cd dat gaat over het Nazi-regime. In March Of The Innocent probeer ik het gevoel van de Joden te omschrijven terwijl ze marcheerden op weg naar de gaskamer.

Met Highland Tears gaan jullie ook weer eens terug naar Schotland

Dat nummer is een terugblik naar ons album Tunes Of War. Als je over oorlogen door de eeuwen heen schrijft, dan kan het onderwerp van de Schotten natuurlijk niet onderbreken. Ze hebben toch wel zo'n 800 jaar tegen de Engelsen gevochten. Een geweldig verhaal, want ze hebben nooit de strijd opgegeven voor vrijheid.

Hoe gaat het eigenlijk tijdens het schrijven van de nummers? Bepaal je eerst het onderwerp alvorens je de muziek gaat schrijven?

Dat verschilt per nummer. Soms heb ik eerst de tekst en soms eerst de muziek.

En schrijft de hele band mee aan de muziek?

Alle bandleden schrijven mee aan de basis van de nummers. En gitarist Manni Schmidt en ik maken dan de nummers af.

Jullie produceren alle albums alleen. Waarom gebruikt Grave Digger nooit een producer?

Omdat we zelf wel weten hoe de band moet klinken. Het enige wat we uiteindelijk nodig hebben is een goede geluidsengineer die het geluid wat we voor ogen hebben kan realiseren. Die vragen we of hij onze plaat dit keer zus en zo kan laten klinken. En dat pakt vaak goed uit. We gebruiken alweer vele jaren dezelfde studio en als band kennen we elkaar door en door. Het maken van een album is telkens weer hetzelfde klusje dat even geklaard moet worden.

Dat is nog altijd even leuk om te doen?

Ja, want als we weer beginnen met het componeren, dan mag je weer even je creativiteit benutten. Als je je creativiteit kan gebruiken voor je werk, dan is dat meer dan leuk! Het is geweldig om wat je eerst in je hoofd had te horen als eindresultaat op cd.

Jullie komen netjes om de twee jaar met een nieuw album. Is dat waar de band altijd voor gaat?

Hmmm, ik weet het niet. De volgende cd zal er waarschijnlijk iets sneller aankomen. Die kun je wel verwachten ergens in september 2008.

Hoe kun je dat nu al zeggen?

We zijn gewoon een band die z'n planning over een lange periode maakt, haha.

Jullie hebben ook een nieuwe versie van het oude nummer Yesterday uitgebracht. Wat was reden van deze single?

Dat was iets dat al een lange tijd een wens van de band was. We wilden altijd al eens één van onze favoriete nummers opnieuw opnemen met een beter geluid. We besloten er dan maar een single van te maken. We hadden namelijk ook nog het nieuwe nummer The Reaper's Dance die niet echt op Liberty Or Death paste. En ook vonden we nog de Led Zeppelin-cover No Quarter in de archieven van onze platenmaatschappij Locomotive Records. Dit alles kon mooi op een single en er zit verder geen diepe gedachte achter. We zijn tevreden met Yesterday in het nieuwe jasje, want het geluid is stukken beter en ook komt mijn stem beter tot zijn recht. Maar ik denk niet dat we nog een keer zoiets gaan doen.

De muziek op Liberty Or Death is gemiddeld genomen een stuk langzamer in vergelijking met andere Grave Digger-cd's.

Als wij aan 'metal' denken, dan denken wij aan energie en kracht. Dat kan je denk ik beter bereiken met mid-tempo nummers of snelle nummers die niet te snel zijn. Daarom gaan we de laatste tijd meer die richting in. Maar niet getreurd, Oceans Of Blood is een snel nummer en in andere nummers zitten ook snellere stukken.

Op mijn promo staan er tien nummers vermeld, maar er kwam zowaar nog een elfde nummer voorbij.

Dat is een klein foutje van de platenmaatschappij, want dat staat inderdaad niet vermeld. Dat elfde nummer zal de bonustrack worden voor de digipack van Liberty Or Death en die heet Ships Of Hope.

De albumcover van Liberty Or Death is weer erg mooi geworden zoals altijd. Volgens mij is dat iets waar jullie erg op letten.

Ja, want we vinden dat je niet alleen muziek verkoopt, maar ook een stukje kunst. De albumcover is een goede graadmeter voor het publiek om een indruk te geven wat voor muziek we spelen. Ik houdt niet van een cliché-albumcover. Ik weet dat de muziek dat we maken erg cliché is, maar ik wil graag goede cliché maken. Daarom steken we erg veel tijd in het maken van de cover.

Maar vind je dan dat een goede albumcover meer kopers aantrekt.

Hmmm. nee, niet echt. Men zal denk ik gewoon onder de indruk zijn van een goede albumcover zodat ze de muziek uitchecken. Dan zullen ze nog altijd zelf beslissen of ze de muziek goed vinden of niet. Je kan een mooie cover hebben, maar slechte muziek maken, of andersom. Wij willen voor allebeide zorgen. We willen gewoon een product afleveren met 110 procent kwaliteit. Soms is het misschien 98 procent, maar het nieuwe album is zeker 150 procent, haha!

Dus jij vind dat deze cd van de nieuwste line-up van Grave Digger de beste is?

Zeker weten. Maar ik geef ook nog altijd de voorkeur aan The Grave Digger, omdat dat album een speciale donkere sfeer heeft. Maar omdat de combinatie van goede nummers, geluid en albumcover zo geslaagd is, vind ik Liberty Or Death de beste.

Sinds de komst van gitarist Manni Schmidt in 2001 is dit alweer de vierde cd van de gewijzigde line-up. Hoe werkt de band als team?

Wij werken democratisch met een kleine dictator in de achtergrond. Ik, haha. We beslissen alles samen, maar ik heb toch wel het laatste woord. Dit werkt prima, want er is totaal geen concurentie onder elkaar of zo. Iedereen is een professional en erg makkelijk om mee te werken.

Ik heb iets ontdekt op de nieuwe bandfoto's. Keyboardspeler HP Katzenburg was altijd verkleed als de Reaper, jullie mascotte. Maar nu is hij te zien zonder kostuum.

We vonden eigenlijk de tijd dat de Reaper als muzikant voorbij is. Dat hebben we nu zo'n tien jaar gedaan. Het begon zo langzamerhand een beetje saai te worden. Dus besloten we om de Reaper te laten zien zonder zijn kostuum. Het nadeel is dat HP nu niet meer onherkenbaar over straat kan, haha. De Reaper zal verder ook niet meer op het podium verschijnen.

Jullie hebben Nuclear Blast ingeruild voor het kleinere Locomotive Records. Waarom?

We wilden bij een platenmaatschappij zijn waar we als band de topprioriteit kunnen zijn. Bij Locomotive zijn we de bestverkopende band. Iedereen daar zet zich in voor Grave Digger en dat is voor ons een comfortabelere positie. Er komt ook nog eens bij dat ik er zelf nu ook werk. Ik ben de labelmanager. Dat is natuurlijk ook goed voor de band.

De laatste DVD-release heet 25 To Live. Kun je daar iets over vertellen?

Het was de 25ste verjaardag van de band. Het optreden was opgenomen in Sao Paulo met 3000 totaal gestoorde fans. Het was een erg lange show met 27 nummers op de setlist. Het was een éénmalige show in deze vorm, speciaal voor de DVD. We hebben nergens anders deze setlist gespeeld.

De setlist is een mooie mix van oude en nieuwe nummers, waarbij elk album uit de discografie vertegenwoordigd is met twee of drie nummers. Was dat ook de bedoeling?

Dat wilden we inderdaad zo doen. De band had dat graag, maar we vroegen ook naar de mening van onze fanclubleden.

Jij bent de enige die echt 25 jaar bij de band is. Had je het gevoel dat het vooral jouw feestje was?

Nee nee, want ik zie het echt als een band die 25 jaar bestaat. Het ging vooral om de nummers. En als band staan we op het podium als een eenheid. Nee, het was echt een feestje voor de band en de fans.

Hoe heb jij het al die jaren volgehouden?

Mijn creativiteit en de liefde voor metal, dat is alles. Er zit voor mij verder niks achter. Oh ja, en geld, haha. Ach, geld verdienen is natuurlijk ook belangrijk, maar dat is echt niet het belangrijkste om Grave Digger levende te houden. Het plezier om heavy metal te spelen, live en in de studio, dat is voor mij de drijvende kracht.

Jij hebt natuurlijk dat unieke, rauwe stemgeluid. Hoe is het zo gekomen dat je begon met zingen?

Oorspronkelijk was ik de basgitarist en de gitarist van vroeger zong altijd. Op een dag was hij zijn stem opeens kwijt. Toen probeerde ik het en die dag was de geboorte van Chris als zanger, ergens in 1983 denk ik. Ik kon alleen niet tegelijk zingen en basgitaar spelen, dus haalden we er een aparte basgitarist erbij.

Kon men jouw stem meteen waarderen?

In het begin waren er mensen die er of van hielden of het haten. Tegenwoordig is dat nog wel hetzelfde. Men vind mijn stem goed of niet. Zo niet, dan heb ik er geen probleem mee. We hebben een sterke fanbasis en men is tegenwoordig gewend geraakt aan mijn stem.

Wat zijn de plannen allemaal voor volgend jaar?

Eerst gaan we dus op tournee met Therion, waarvoor we begin 2007 gaan oefenen. Daarna nemen we een kleine pauze, om vervolgens naar Rusland te gaan voor twaalf optredens. We gaan daar onder andere ook naar Siberië. Onze ervaring daar zou een leuk onderwerp zijn voor het volgende album, haha. Dan gaan we wat zomerfestivals aandoen en in de herfst gaan we naar Zuid Amerika.