Geweldig, geweldig. Alles naar wens.

Ik zou dit interview graag willen starten middels wat opheldering over bepaalde zaken die ik tijdens de afgelopen tour heb geconstateerd. Toen ik naar Baroeg ben afgezakt voor de Suffocation tour, met Obscura, zag ik dat Terrance niet van de partij was, en Derrek zat met zijn poot in het gips achter zijn bas. Wat was er allemaal aan de hand?

Nou, Derrek was op 06-06-06 gaan stappen met een één of andere knakker en ze hadden beiden wat diep in het glaasje gekeken. En voor je het weet landt die knakker boven op Derrek, en breekt zijn been.
En Terrance, daarvan waren paspoort en identiteitkaart beide gejat en hij kon niet op tijd nieuwe regelen om met ons mee te kunnen. Dus hij mocht het land niet uit.

Hoe gingen de shows die jullie zonder Terrance hebben moeten spelen? Want zonder de leadgitarist klinkt Suffocation ineens wel een tikkie anders op de planken.

Ja, het was zeker waarneembaar anders zonder de leadgitaar van Terrance, maar we wilden de tour abosluut niet afblazen. Dus we gingen gewoon on tour en legden de situatie min of meer uit, het publiek was altijd en overal erg begripvol en supportte ons net zo hard als altijd. Dat was echt geweldig.

Was de afwezigheid van Terrance ook de reden waarom jullie slechts één nieuw nummer hebben gespeeld? Ik kan mij nog herinneren dat jij zei: "nou, ik weet niet hoe dit gaat klinken, maar we gaan 'm gewoon doen..."

Zeker, zeker. Je kan je niet voorstellen hoe moeilijk het is om compleet nieuwe nummers plots zonder de leadgitaar te moeten spelen. Dat zou de nummers geen recht doen. Dus toen hebben we na beraad maar besloten om het voor deze tour bij één nieuw nummer te houden. Als wij straks terugkomen naar Europa, dan hebben wij weer de hele band bij ons, zoals het hoort, en dan gaan we jullie eens flink om de oren meppen met brute nieuwe shit.

Maar goed, al met al was het optreden nog altijd wel ontzettend de moeite waard. Zoals altijd, eigenlijk.

Dankjewel, dat is goed om te horen. We houden immers erg veel van optreden.

Ja, dat is te merken. Potverdorie, wat word jij dan een stuiterbal op het podium. Man, wat neem je in, voor de show?

Die energie wordt gewekt door een combinatie van een aantal zaken en voor het grootste deel door jullie, voor het podium. Het is een wisselwerking. En natuurlijk doet de muziek ook een duit in de zak. Ik bedoel, hoe kun je nou brute shit spelen en niet helemaal door het lint gaan? Man, ik heb dan voor 3 mensen aan energie in mij, en ik word dan helemaal gek. En die vlam is voorlopig nog lang niet gedoofd.

Als je een nieuw nummer voor het eerst speelt, ben je dan nog een soort van nerveus voor of het aanslaat bij het publiek?

Zo zou ik het niet willen zeggen. Als wij een nieuw nummer spelen dan is het natuurlijk wel jammer als iemand daar niet helemaal op uit zijn plaat gaat, of er geen "joepie-gevoel" bij heeft, maar van mijn kant geen nervositeiten. Ik speel de muziek waar ik zelf 100% achter sta, en het is verder aan het publiek om er wat mee te doen. En bevalt een nummer niet? Helaas pindakaas.

Als ik naar jullie tourschema kijk, dan zie ik dat jullie, wanneer de mogelijkheid daar is, eigenlijk continu bezig zijn met reizen, optreden, reizen... En een flinke tijd achter elkaar. Word je het nooit zat, van die lange tours, en veel weg van huis?

Nou, soms worden we flink moe van het touren ja. We proberen ook geregeld tijd thuis door te brengen, zodra die mogelijkheid zich weer eens aandient, maar gauw gaan we weer op pad, wel 5-6 weeken hooguit hoor. Want na die tijd gaat het touren je wel flink opbreken. Maar we houden van touren, dat dan ook weer. We houden van het spelen voor onze fans, dus we proberen ze vaak mogelijk op te treden om jullie zo vaak mogelijk te kunnen zien. En jullie ons!

Een cliché vraag, maar toch wil ik deze stellen. Waar hoort Suffocation volgens jou meer thuis, in kleine stinkhokken of grote(re) zalen?

Ik zou toch beide willen zeggen. Kleine zalen zijn helemaal geschikt voor doorgedraaide, brute en intieme optredens waarbij veel contact met het publiek wordt gemaakt. Maar grotere podia maken het ons mogelijk om over een grote golf van verwoesting uit te kunnen kijken, en dat heeft ook iets krankzinnigs. Dus wij voelen ons op deze manier overal wel thuis, het is overal toch een gekkenhuis.

Laatste tourvraag, dan is het wel weer mooi geweest zo. Wanneer gaan wij jullie weer zien?

We hopen in het nieuwe jaar weer in Europa te verschijnen.

Eerder dit jaar heeft Suffocation al een live-album uitgebracht, getiteldThe Close Of A Chapter. Kun je misschien uitleggen welk hoofdstuk jullie daarmee afsluiten, als band, en waarom dit het moment voor zo'n album is geweest?

We wisten en voelden dat onze fans al ongeveer 15 jaar om een live-album vragen, dus nu werd het toch maar eens tijd om daar gehoor aan te geven. En godverdomme, het is mij een live-albumpje wel geworden. Wij zijn er ontzettend trots op, en dit live-album sluit dus als het ware een hoofdstuk af waarin wij nog geen live-album uit hadden. Niks diepgaands dus, enkel markeert deze brute en zieke live-cd voor ons weer een nieuw hoofdstuk waar het deel van uitmaakt, en een afsluiting van een oude, zonder dit album.

Ik heb overigens ook gehoord dat er twee versies van dat album in de omloop zijn...

Alleen de artwork is wat anders, verder is alles hetzelfde.

Maar goed, nu even over het belangrijkste onderwerp van dit moment... de nieuwe cd van Suffocation, Suffocation. Waarom een self-titled album, nu plots, na een hele reeks getitelde glimmerdjes?

Dat is eigenlijk gekomen doordat wij met Suffocation eens opgediept hebben wat Suffocation nou zo bruut maakt. Dit album is in onze ogen het beste wat de band heeft uitgebracht, dit zijn wij, dit is onze muziek, helemaal to the point, en het voelde goed om dit album nu gewoon geen titel te geven, omdat "Suffocation" dan alles zou bepalen en verwoorden. Wij hebben jullie altijd getracht te wurgen met de muziek die wij spelen en dit album gaat dat helemaal voor elkaar krijgen. Dus op alle vlakken vonden wij dat het gewoon bij Suffocation moest blijven.

Om eerlijk te zijn vond ik de covers van de voorgaande albums meestal niet mooi. Mij zijn ze te druk en te overladen met details. Maar het frontje van Suffocation is helemaal naar mijn hart. Het is wat soberder, maar ontzettend beklemmend. Mijn complimenten.

Dank je, dank je! Deze cover is gemaakt door John Zig, een tattoo-artiest uit Texas, en hij was wat ons betreft de beste keus voor de cover, deze keer. Het symbool in het midden is een samenvoeging van alle albums ineen, als het ware. Kijk maar: je ziet het wezen van Effigy Of The Forgotten, het mes van de zaag van Human Waste, de spikes van Pierced From Within, de S van het logo waar het allemaal mee begon en de gespietste lijken van Souls To Deny. Jaja, hier is over nagedacht!

Wat kun je ons over de geboorte van Suffocation prijsgeven?

Alleen maar positieve woorden, echt waar! Het was al met al een fantastische ervaring. Dat houd je niet voor mogelijk, maar alles ging volgens plan, alles ging helemaal geweldig, onder de beste omstandigheden. We hadden een fijne tijd in de studio, de juiste klik met alles en iedereen die aan ons album heeft meegewerkt, zo'n harmonieuze samenloop van werkzaamheden heb ik nog nooit meegemaakt. Ook het schrijven ging deze keer zeer soepel, dus alles was buitensporig positief.

Hield de band tijdens het werkproces aan Suffocation nog rekening met het feit dat Pierced From Within nog altijd favoriet is onder de Suffocation-fans en de death metal-liefhebbers over het algemeen?

Nee, niet echt. We hebben sowieso nooit echt last van een bepaalde druk als we een nieuw album maken. En juist dáárom blijven we zieke shit uitbengen. Weet je, als je je zelf druk oplegt en jezelf er dan in verliest, want dat kan, kan dat funest zijn voor een band en jou ondertussen ook helemaal gek maken. Dus wij doen daar niet aan en schrijven gewoon wat we voelen, en wat goed voelt. Ja, Pierced From Within is favoriet voor een aantal mensen. Welnu, dít album wordt dan wel favoriet bij iemand anders.

Nu moet ik zeggen dat ik mij wel kan vinden in de "nieuwe" sound. Het heeft even geduurd, maar het kwartje is wel gevallen. Het is beslist geen kattenpis

Voor dit album hadden wij sowieso meer tijd in de studio dan anders, en we hadden ook een betere technische uitrusting tot onze beschikking. En daarmee hebben we uiteindelijk ons beste album in elkaar gedraaid. We wilden dat alles echt gigantisch zou klinken, en zo heavy mogelijk, maar tegelijkertijd ook definiëerbaar. Geen brei aan geluid, maar een geweldig bruut album waarop je wel degelijk de noten van elkaar kan onderscheiden. En al met al hebben we anderhalve maand in de studio doorgebracht, dus het was ons geraden ook, dat het album helemaal te gek zou klinken, na afloop.

Hoe reageren de media en fans op dit nieuwe creatuur? Je zal reeds wel wat vernomen hebben, toch?

Iedereen reageert tot dusver beduidend positief en loopt behoorlijk met de nieuwe cd weg. Mensen zeggen dat deze geweldig klinkt en wellicht nog beter is dan Pierced From Within. Maar buiten dat, als je de vergelijking gewoon niet maakt, vindt men dat het album zelf uitstekend is geworden. Dus men is er duidelijk blij mee.

Nou, da's mooi om te horen, toch?

Jazeker. Wij zijn ook ontzettend tevreden met het resultaat. Dit album is geheel naar wens geworden en wij gaan er op de blote knieën voor!

Komt er, by the way, nog een vinyl-versie uit van Suffocation, of een andere speciale uitgave?

Jazeker, er komt een gelimiteerde oplage aan van Suffocation-vinyl en wij leggen nu de laaste hand aan onze DVD. Volgend jaar kun je deze verwachten, dus houd ons goed in de gaten!!!

Dan wat anders: stel, je had de keus om één Suffocation-album opnieuw op te nemen. Welke zou dat zijn, en waarom?

Als we een album opnieuw hadden mogen doen, dan zou dat zeker Breeding The Spawn zijn. Die heeft nu zo'n kutproductie...

En als je iets mocht kiezen om over te doen in het bestaan van Suffocation...?

Ik zou om eerlijk te zijn niet weten wat ik zou moeten kiezen. Voor mijn gevoel zijn alle dingen die gebeurd zijn, goed voor ons geweest.

Stel, je mocht 1 oorlog uit de geschiedenis ongedaan maken...

Dan zou dat de Vietnamoorlog zijn. Zoveel levens zijn daar verloren gegaan...

En een gebeurtenis uit je eigen leven die je liever vergeet? De dag waarop ik ben gescheiden.

Duidelijk, allemaal. Ik ga je niet langer vervelen met tijdrovende bullshit. Succes op de komende tour en we zien jullie graag weer terug keren voor de kaas en tulpen enzo.

Dank voor het interview en we zullen jullie gauw weer terugzien in Nederland. Stay brutal!