Het album is alleen op internet al ‘uitgebracht’ haha, maar tot nu toe heb ik alleen wat reviews gelezen van magazines. En die zijn over het algemeen best positief, we hopen daarom het beste voor Riders on the Storm. Ik heb het gevoel dat het album een goede samenvatting is van wat we in het verleden gedaan hebben met toevoeging van wat nieuwe elementen. De nummers zijn erg goed gecomposeerd en gearrangeerd, het heeft een geweldige productie, dus eigenlijk zou geen enkele metalhead dit album moeten missen.
Is de titel van de nieuwe plaat een verwijzing naar the Doors, of is het wat anders.
Achter de titel Riders on the Storm moet niet teveel gezocht worden. Het is niets anders dan een perfecte samenvatting van het gevoel dat er momenteel rond de band hangt. Het is dan ook geen referentie naar the Doors maar we voelen ons de ‘riders’ en we bevinden ons ‘on the storm’Op de promo versie van het album is een behoorlijk dominante voice over aanwezig. Deze wordt aangekondigd door een vrij hoge ‘heavy metal’ uithaal waarna er tweemaal per nummer vermeld wordt naar welk album we luisteren, eerst in het Duits en vervolgens in het Engels. Weten jullie hiervan en zijn jullie niet bang dat dit negatief zou kunnen zijn voor beoordelingen in de pers? Deze aankondigingen kunnen vrij storend zijn en leiden regelmatig af van de muziek.
We zijn ons hiervan bewust, maar we wilden een statement maken als band tegen het illegale downloaden. Er zijn maar 300 promo’s verstuurd naar journalisten en vaak staan die versies na 1 of 2 dagen compleet op bijvoorbeeld eMule, Kazaa en de verschillende torrent sites. Het is duidelijk dat sommige journalisten behoorlijke klootzakken zijn wat dat betreft. Ons vorige album was 2 maanden voor de release al compleet te downloaden, dus we dachten dit keer onze nummers met een vrij irritante voice over te beschermen. Het zou inderdaad sommige reviewers kunnen irriteren maar uiteindelijk krijg je alsnog 44 minuten muziek en maar 2 minuten met voice over. Een andere optie had het gebruik van fade outs kunnen zijn..maargoed, ik bekijk het allemaal maar met een glimlach. Als mensen ons nieuwe album niets vinden dan zullen ze wel de illegale download hebben. Een loyale fan, die het album in de winkel koopt, weet vaak niet eens dat we de promo versie op deze manier beschermt hebben. Het is alleen een straf voor die mensen die ons materiaal willen stelen. En omdat de meeste journalisten de uiteindelijke versie toch wel krijgen denken we dat het een goede optie is om wat mensen goed te naaien, en om hen eraan te herinneren dat we niet van hun gedrag gediend zijn.
Zit er een concept achter het nieuwe album?
Het concept achter dit album is vrijheid, vrijheid van meningsuiting, vrijheid van denkwijze, vrijheid van dromen. Onze muziek kent geen grenzen, en we proberen de, door inmiddels al zovele bands, platgetreden paden te ontwijken. We willen nieuwe dingen ontdekken, we wilden een uniek album maken met hart en ziel, en het maakt niet uit in welke stijl of genre dat valt. Dat is ons doel.
Verschilde het werken aan dit album dan van jullie vorige albums?
Het schrijven van de nummers gaat al 11 jaar hetzelfde. Een van ons heeft een riff of melodie, en in de oefenruimte zetten we alles in elkaar. Vervolgens maken we een pre-productie van het album, en daarna passen we bepaalde zaken weer aan, enzovoorts. De gebruikelijke manier eigenlijk dus.
Mijn favoriete Reiter albums zijn het debuut ‘Soft and Stronger’ en jullie doorbraak ‘All You Need is Love’. Wat is jullie favoriete album, en zou je jouw visie kunnen geven over de tot nu toe uitgebrachte albums?
Soft and Stronger was een goede start, het album was erg rauw en ‘in your face’. Met daarop gelijk al een aantal klassiekers zoals Metal Will Never Die en Iron Fist. We spelen deze nummers nog steeds live trouwens.
Allegro Barbaro was een aardige opvolger hiervan. Min of meer de logische stap na het debuut, productioneel gezien was het iets beter, en bevatte het wat minder speltechnische fouten in vergelijking met het eerste album.
All You Need is Love was een mijlpaal. Voor het eerst betraden we een echte studio. Het complete album is een klassieker en zeker het meest extreme album wat we gedaan hebben. We hadden allemaal vele redenen om ons kwaad te maken over verschillende zaken, en de muziek op dat album beeld deze gevoelens goed uit.
Have A Nice Trip. Dit album kwam 3 jaar na All You Need is Love uit, en was min of meer een herstart voor de band. Al de dingen die ons op het vorige album nog dwarszaten en kwaad maakten waren opgelost en verdwenen, dus ditmaal wilden we verder gaan, we wilden meer melodie en meer positieve elementen op het album. We voelden ons simpelweg geweldig, en naar ons idee bevat het album enkele klassiekers zoals We Will Never Die, Terra Nola, Der Kleine Wicht en Komm. Klassiekers omdat ze een tijd terug gekozen zijn tot de favoriete nummers van onze fans.
Samurai was het eerste album dat we niet in Duitsland opnamen, we gingen hiervoor naar Denemarken en hadden daar een geweldige zomer. We zaten veel op het strand en maakten ons meest experimentele album tot nu toe. Van black metal tot aan reggae, het is allemaal te vinden op dat album.
Riders on the Storm is meer beïnvloed door de dagelijkse gang van zaken, dit kwam omdat het ongeveer compleet geschreven is in Duitsland. Daarom klinkt het waarschijnlijk wat meer old-school en down to earth.
Persoonlijk ben ik niet al te enthousiast over de laatste twee Reiter platen, Samurai en Have a Nice Trip. Naar mijn mening klinken ze wat minder geinspireerd dan bijvoorbeeld All You Need is Love en het nieuwe album. Deel je deze mening?
Nee, eigenlijk helemaal niet. Rond die tijd hebben we veel gereisd en veel invloeden uit andere landen opgedaan, deze invloeden hoor je terug op die albums. Na All You Need is Love was iedereen in de band het spelen van alleen maar harde en brute metal behoorlijk zat. We hadden een muzikale visie en deze visie lag ver verwijderd van alleen maar deathgrunts en blastbeats. Je moet niet vergeten dat we alleen maar over echte dingen zingen, het is geen fantasy over draken, of gore over afgehakte ledematen. Alleen de realiteit. Daar zingen we over, over de dingen die ons overkomen. Dus de ene keer zijn we kwaad, op All You Need is Love dus, en andere keren zijn we weer vrolijk, en daar resulteerden Samurai en Have a Nice Trip weer uit. Maar je moet nooit vergeten, het maakt niet uit wat je stemming ook is, je kan altijd een album van ons opzetten dat aansluit bij die stemming op dat moment. Hoeveel andere bands kunnen dit bieden?
De invloeden in de muziek van Die Apokalyptischen Reiter zijn legio. Er zijn zelfs mensen die, ondanks dat de bands niet echt te vergelijken zijn, Die Apokalyptischen Reiter de Duitse System of a Down noemen.
Ja, dat heb ik inderdaad ook vaker gehoord, ondanks dat we niet te vergelijken zijn denk ik wel dat een band als System of a Down maar ook Soulfly bijvoorbeeld dingen met ons gemeen hebben. Het maakt hun niet uit wat de regels zijn en waar normaal gesproken de grenzen liggen in de metal. Ze spelen hun eigen ding zonder aan die regels en grenzen te denken. Ze creëren iets nieuws, en zijn zeker niet gefocussed op een stijl. Het is daarom ook onmogelijk om onze stijl te categoriseren, we noemen het gewoon ‘Reiter music’.
Die Apokalyptischen Reiter genieten, voorzover ik weet, vooral bekendheid in de Duitssprekende landen. Kunnen jullie van de muziek leven?
Ja, we zijn fulltime muzikant, en dat is iets waar we erg trots op zijn. We hebben allemaal onze baan opgezegd en kunnen nu onze dromen naleven; het maken van muziek, touren, optreden, de hele wereld rondreizen. Natuurlijk heeft een ieder naast de band nog zijn bezigheden. Zo is Fuchs, onze zanger, een schilder en ik schrijf graag. Maar over het algemeen gezien is de band de hoofdzaak in ons leven.
De reden dat men alleen groot is in het Duitstalige gedeelte van Europa is dat de teksten vooral in het Duits zijn. Zouden jullie niet succesvoller in de rest van Europa zijn als er meer gebruik van Engelstalige teksten zou worden?
Het aanpassen van de teksten EN de bandnaam zou misschien inderdaad wel een manier voor ons zijn om ook meer fans buiten Duitsland te krijgen. Maar aan de andere kant, in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland (onze grootste markten) leven 100 miljoen mensen, dus die markt is echt ontzettend groot. We zijn succesvol hier, onze laatste DVD stond op de 7e plaats in de Duitse hitlijsten, ons motto is dus eigenlijk ‘never change a winning team’. We krijgen bovendien zoveel positieve feedback van onze fans dat we eigenlijk niet teveel willen veranderen. Buiten de eerder genoemde landen zijn we inderdaad niet zo bekend, ik denk dat we maar 5% van al onze shows buiten Duitsland hebben gespeeld. Natuurlijk willen we heel graag meer in het buitenland spelen, maar op het moment werkt ons concept erg goed hier. De andere markten in Europa zien we eigenlijk als optie, als een leuke bonus. Ik kan me trouwens niet voorstellen dat wij in landen als Engeland, Spanje of Italië even groot kunnen groeien als in ons thuisland.
Wat is de reden eigenlijk dat jullie nog zo weinig in Nederland hebben gespeeld?
Simpel, de clubs boeken ons niet. Het is heel lastig om geboekt te worden in Nederland. Natuurlijk willen we erg graag bij jullie spelen, maar er komen bijna geen aanbiedingen binnen. Eind november doen we trouwens wel een Europese tour. En er zijn op zijn minst 1 of 2 shows in Nederland gepland. Kijk op http://www.myspace.com/reitermania voor updates met betrekking tot onze tour. Als je ons nog nooit gezien hebt is onze laatste DVD Freide Sei Mit Dir trouwens wel aan te bevelen. Daar staat een complete show uit 2005 voor 15.000 man op het Summerbreeze festival op. Een Reiter show is lastig te omschrijven, je zou het met je eigen ogen moeten zien, het is in ieder geval erg speciaal en erg vermakelijk.
Even iets anders, ik las in een oud artikel over jullie dat jullie 2 jaar terug een benefietoptreden hebben gedaan voor een weeshuis in Ecuador. Hiermee hebben jullie toen 4.000 euro opgehaald. Is dit iets dat jullie vaker doen, en wat was de reden hiervoor?
Een vriend van ons, die in dezelfde stad als ons is opgegroeid, is sociaal werker en dat weeshuis in Ecuador is zijn eigen project. Dus we dachten dat het een goed idee was om hem te helpen, het is inderdaad iets wat we graag doen. Wij in de rijke landen hebben namelijk een grote verantwoordelijkheid tegenover al de mensen in de Derde Wereld. Persoonlijk ben ik in Zuid-Amerika geweest twee jaar terug, en geloof me, al onze zogenaamde problemen zijn een grote grap als je in de ogen van al die arme mensen en kinderen daar kijkt.
Ok, bedankt voor het antwoorden van mijn vragen. Heb je misschien nog een paar laatste woorden voor onze lezers?
Bedankt voor het interview. Vergeet niet ons nieuwe album te checken en voor updates met betrekking tot de band en tour check onze website, http://www.reitermania.de en myspace., http://www.myspace.com/reitermania te bekijken.
.jpeg){kind=small}
