Nou, zo ongeveer. Ik had wat nummers over van die plaat, en ik vond het zonde om er niets mee te doen want het waren wel gewoon goeie nummers. Maar ze pasten niet in het concept, en bij de andere nummers. Ik had natuurlijk met Marcela op The Human Equation gewerkt, en dat beviel super goed. Niet alleen muzikaal, maar ook persoonlijk. Ik wilde nog wel iets meer met haar doen. Toen heb ik wat nummers naar haar toe gestuurd, en gevraagd of ze zin had om het op te nemen en uit te werken, en dan zien we wel wat er gebeurt. Zij stelde toen voor om er een band van te maken, en van het een kwam het ander. We zijn nog nieuwe nummers gaan schrijven, en kwamen er bandleden bij. Voor we het wisten hadden we een cd klaar. Men was wat sceptisch over de band, omdat het allemaal via internet gebeurd was. Toen had ik zoiets van "laten we het ook lekker live gaan doen."

Het was niet jouw bedoeling om een band samen te stellen waarmee je ook weer eens kon touren?

Nee, helemaal niet. Ik had het touren afgezworen. Ik heb dat 15 jaar gedaan met Vengeance, en op een gegeven moment was ik het zat. Ik wilde lekker creëren, componeren. Maar met deze jonge gasten... iedereen wou graag, en dan laat je je snel meeslepen, en ga je er stiekem nog van genieten ook.

Met Star One heb je een paar jaar terug nog een handjevol shows gedaan. Nu met Stream Of Passion was het een veel langere tour. Viel het mee?

Met Star One waren het zeven optredens, en nu inderdaad veel meer. Ik was wel flink ziek op het eind. Maar het viel heel erg mee. Maar dat komt omdat het zo'n leuk team is. Ik heb in het verleden altijd wel gelazer gehad. Altijd waren er wel problemen, vanwege vechtpartijen of alcohol. Je kent het wel. Overal was er wel shit. Zelfs bij Star One waren er spanningen. Maar bij deze tour was dat echt totaal niet het geval.

Heeft dat er misschien mee te maken dat de rest van de band nog erg jong is, en het voor hun allemaal nieuw is?

Natuurlijk. Er zijn geen ego's. Ze genieten overal van. En ik vind het super. Het is zo gaaf om links van me te kijken en onze bassist Johan te zien, met een big smile op z'n gezicht. Prachtig.

Nu heb je weer een live cd en dvd opgenomen, en weer in Rijssen. Waarom op dezelfde plek als de vorige keer?

Omdat we wisten dat het daar goed was. De sound is er goed, en een heleboel licht. De zaal en het podium zijn niet te groot en niet te klein. Een prima zaal.

Het grote verschil met de vorige dvd is dat het nu wat beweeglijker is.

Ja, maar nu hadden we zeven camera's. Vorige keer maar twee. Toen kon het dus niet zo flitsend worden.

Precies op dat moment loopt Star One drummer Ed Warby voorbij..

Arme Ed, hij kwam helemaal niet in beeld bij Star One. Maar ja nu hadden we zeven camera's, dan kun je alles registreren.

Was het lastig om te monteren?

Dat was de taak van de editors, en ik vind dat ze goed werk verricht hebben.

Je hebt dat dus niet zelf gedaan?

Ik heb me er wel mee bemoeid, want ik ging er elke week langs om te checken of ik het er mee eens was. Ik ben een enorme control-freak, en iedereen wordt ook altijd gestoord van me.

Mijn enige klacht over de dvd is dat ie te donker is. Kon er geen extra lamp aan?

Ja, hij is erg donker. Maar ik denk niet dat het met de lampen te maken heeft, maar meer met de instellingen van de camera's. We waren zelf ook verbaasd dat het zo donker is. Aan de ene kant heeft het wel iets, want het is wel sfeervol, maar als je de uitdrukkingen op de gezichten wil zien wordt het lastiger. Ja misschien hadden we toch extra licht moeten gebruiken, maar als je dat doet is het weer niet leuk voor de mensen die er zijn. Dan is de sfeer heel anders. Dat zijn dus de keuzes die je moet maken.

Heb je de live cd wel zelf gemixt?

Ja.

Is er nog wat aan gesleuteld, zoals meestal het geval is bij live cds?

Hele kleine dingetjes. Meer kon ook niet, want de dag na het optreden gingen alle bandleden naar huis. Er zijn wat technische dingetjes die niet kloppen. Mijn gitaar had soms wat problemen, en m'n versterker viel ergens uit. Dan moet je wel wat bijschaven. Als je dat zo laat en mensen moeten dat iedere keer horen, dat klinkt voor geen meter. Wat echt verrot was en fout ging heb ik over gedaan. Maar kleine foutjes, en als het net niet zuiver is enzo, dat moet je gewoon laten staan.

Als je 'm dan terugluistert, erger je je er dan aan, of vind je dat ook zo z'n charme hebben, omdat het live is?

Nee ik erger me daar zeker weten aan. Ik kan de cd ook echt niet terugluisteren.

De studio albums wel?

Die wel, maar ook pas jaren later. Ik moet er echt een jaar niet naar luisteren, want dan denk ik steeds van "ooh had ik dit maar zus gedaan, dat maar zo." Na een jaar ga ik er naar luisteren, en denk ik "shit, niet slecht!"

Hoe kies je welke Ayreon nummers je live ging spelen?

Met een paar dingen moesten we rekening houden. Het kon maar door twee zangeresjes gezongen worden. Met Ayreon heb je, zeker op de laatste cd, nummers die door tien zangers gezongen worden. Dat kun je gewoon niet live doen. Dus daar moet je een weg zoeken. Ook moesten de nummers passen binnen het concept van Stream Of Passion. Wat natuurlijk kon was de nummers aanpassen aan Stream Of Passion. Dat vond ik wel het leukste. Een nummer pakken wat helemaal niet in dit concept past, en dat op een compleet andere manier uitvoeren zodat het wel past. Zoals Whoracle, bijvoorbeeld. Dat was een vreselijk heftig nummer wat gezongen werd door een bloedzanger met een super grote vette stem, en dan ga je het met een zangeresje doen en toch werkt het. Ik vind dat als je nummers covert, je het compleet anders moet aanpakken. Je moet niet proberen te dicht bij het origineel te blijven. Bijvoorbeeld Pain. Dat zijn 48 Devin Townsends. Dat kan hij zelf niet eens live doen. Dus dat hebben we helemaal anders aangepakt. Ik vond het een uitdaging. Mensen moeten er wel aan wennen, want ze zijn natuurlijk een enorm koor gewend.

Nog even over het studio album. Marcela heeft alle teksten geschreven. Als jij dan de muziek componeert, pak je dat anders aan als je geen rekening hoeft te houden met de teksten, dan wanneer je dat wel moet?

Ik hou sowieso geen rekening met tekst als ik muziek componeer. Het is eigenlijk zo: ik neem de hele cd op, zet alles in volgorde, en dan laat ik de muziek mij inspireren voor de teksten. Dus is er een heftig stuk, zoals je ziet bij The Human Equation want daar zijn het emoties die zingen, dan is er grote kans dat het Rage of Pride is. Is het een rustig stuk, dan is het Love of Passion.

Komt er nog een vervolg op Stream Of Passion?

Ik kijk nooit in de toekomst. Ik wil overal een vervolg op, en ik zit overal aan te denken. Ik wil een vervolg op Ayreon, daar kan ik niet op wachten. Star One zou ik super gaaf vinden. Maar ik kan niet plannen. Stel dat ik ga plannen, en ik ga bezig met ideetjes, dan wordt het misschien compleet anders dan ik van te voren van plan was.

Maar hoe doe je dat met je Ayreon albums? Het lijkt me dat je die juist goed moet plannen.

Nee, ik pak m'n gitaar en ga gewoon een jaar lang ideetjes opnemen, en uiteindelijk zet ik alles in de computer en ga ik luisteren wat ik allemaal heb. Als ik veel riffs heb is er grote kans dat het Star One wordt. Is het erg verschillend, en symfonisch en electronisch, dan is er grote kans dat het Ayreon wordt. Is het mysterieus, dan Stream Of Passion. Ik wil me niet beperken, maar m'n inspiratie laten vloeien. Achteraf hoor ik wel wat ik ga doen. Maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik heel graag een volgende Ayreon wil gaan maken. Maar ja, je weet niet hoe het gaat lopen. Star One was origineel een soloplaat voor Bruce Dickinson. Ambeon was een instrumentale electronische cd. Stream Of Passion was eigenlijk een acoustische singer/songwriter cd met Marcela. Nou je hebt gezien wat de eindresultaten geworden zijn. Ik kan niet plannen.

Het wordt ook altijd groter bij jou.

Ja, ik kan het niet klein houden. Iedere keer luister ik naar Pink Floyd, I Wish You Were Here, en dan denk ik "dat is bijna niks, dat wil ik ook doen." Dus dan probeer ik het minimaal te houden, maar dan groeit het toch steeds weer verder.

Pink Floyd is nog steeds je grote voorbeeld?

Jaaa!

Heb je Roger Waters dan ook onlangs gezien, toen hij Dark Side Of The Moon speelde?

Nee helaas niet. Ik kon niet. Maar voor mij is het de combinatie Gilmour en Waters, dat is echt super. Toen onlangs met Live Aid... ongelofelijk. Ik zat echt met tranen in m'n ogen. Echt prachtig.

Het zou mooi zijn als die nog eens samen gaan touren.

Een droom, maar dat komt er niet van. Ik heb Gilmour ooit eens geïnterviewd voor de Oor, en hij ziet dat niet zitten. Dus dat komt er niet ben ik bang.

Denk jij dat je nog meer gaat touren? Bijvoorbeeld met Stream Of Passion?

Ik durf niks meer te zeggen. Ik heb al zovaak gezegd dat ik niet meer zou touren, maar je ziet het. Nee dit is zo'n leuk team, en dat zie je op de bühne. Als het op deze manier kan is het zo leuk. Dan doe ik het misschien.

Zijn er geen aanbiedingen om nog terug te komen met Stream Of Passion?

Ja, we zouden eventueel aan het einde van het jaar nog een tour kunnen doen, maar ik heb zoiets van "er is geen nieuwe cd, en dan speel je weer dezelfde nummers, voor dezelfde mensen." Ik denk dat het niet goed is. We hebben een heleboel aanbiedingen gehad, dus we zouden zo nog een tour neer kunnen zetten. Een heleboel zalen waren de 1e keer uitverkocht, en willen ons terug hebben.

Hoe was dat in het buitenland?

Sowieso was het super gaaf, echt te gek. Maar niet uitverkocht. In Duitsland was het niet uitverkocht, maar daar is het aanbod ook zo groot. Engeland was verrassend goed. Italië en Spanje was wat stiller, maar het publiek wat er was was helemaal gestoord. Daardoor was het ook zeer de moeite waard.

Hoe zit het met Vengeance? Er was ooit een bericht dat jij met Vengeance zou meedoen op Bang Your Head, maar later bleek dat je zelf moest spelen.

Ja dat klopt. Het was de bedoeling dat ik daar een nummertje zou meedoen, en dat leek me erg gaaf. Maar op een gegeven moment kreeg ik een telefoontje van Bob van Graspop, die zei dat we met Stream Of Passion op Graspop konden spelen. Ik was helemaal blij, maar heb hem gezegd dat ik toch eerst even met Vengeance wou overleggen. Dus ik heb de jongens van Vengeance gebeld, en het probleem voorgelegd, en gevraagd wat zij vonden. Ze vonden dat ik die kans niet kon laten schieten. Anders had ik zeker met Vengeance een nummer of drie meegedaan.

Je bent nog wel te horen op hun nieuwe cd. Hoe was dat om te doen?

Ik speel één solo. Ik heb de opnames thuis gehad, en de solo ingespeeld. Dat was het eigenlijk. Ik heb de plaat nog niet eens gehoord.