Ja, en dat hadden we ook graag gewild, maar dat was niet meer mogelijk vanwege het crossmotor-ongeluk van Karl Logan (gitarist van Manowar).

Dus je bent wel teleurgesteld dat het niet doorging?

Absoluut. Alles wordt nu zes maanden vooruit geschoven. We waren met Rhapsody oorspronkelijk van plan om in het najaar onze headline-tour te doen. Maar nu gaan we dan dus eerst mee met Manowar als support en dan wordt het begin volgend jaar voor onze eigen tour.

Karl's ongeluk zorgde ervoor dat er bij hem een spier is verrekt. Is zoiets niet de nachtmerrie van elke muzikant?

Oh, jazeker. Ik kon het eerst niet geloven toen het management belde met het trieste nieuws. Het is in zijn geval erg omdat de band zich voorbereidde op het jaar dat er weer nieuwe dingen stonden te gebeuren.

En pas jijzelf er ook extra op dat zoiets niet gebeurt?

Nee, niet echt. Zoiets kan eigenlijk elk moment van de dag gebeuren. Misschien dat er een bom ontploft of je huis bij een gasexplosie.

Als jullie dit najaar weer beginnen met toeren, is er een kans dat we nog iets nieuws te horen krijgen?

We geven dan gewoon onze normale show, met misschien een paar andere nummers om het wat leuker voor ons te maken. Maar tijdens onze support met Manowar zal het zeer waarschijnlijk dezelfde setlist zijn als op de live-cd Live In Canada.Maar voor de headline-tour zullen we een heleboel dingen gaan veranderen. We zullen dan vooral onze nieuwe cd promoten, die in september of oktober uitkomt.

Wacht even, bedoel je dat we dit jaar al een nieuwe cd van Rhapsody kunnen verwachten?

Ik denk dat er 90 % kans is dat het album in september uitkomt, ja. Als het album echt af is, dan wachten we het juiste moment af om het uit te brengen. De muziek is al een tijdje geleden opgenomen.

Dus jij hebt dit jaar wel drie releases op je naam staan!

Meer, want je hebt natuurlijk ook de Live In Canada van begin dit jaar. En dan is er ook nog een live-DVD die zeer waarschijnlijk aan het eind van het jaar uitkomt. En dat is het dan wel zo'n beetje, haha.

Nou, dan kunnen we het tegen die tijd wel genoeg hebben over Rhapsody. Dan kunnen we het nu uitgebreid hebben over je nieuwste cd van jouw solo-project én jouw nieuwe band Dreamquest. Laten we maar beginnen met de cd The Infinite Wonders Of Creation. Wat kun je allemaal vertellen over het concept dat je dit keer hebt gekozen?

Dit is het laatste deel van mijn trilogie en dit keer vertel ik over het heden, waar ik op de eerdere cd's over het verleden en de toekomst heb verteld. En ik kon me geen beter onderwerp voor het heden voorstellen dan mijn liefde voor Moeder Natuur. Het geluid moest dit keer ook anders zijn dan al mijn vorige cd's.

Je kan inderdaad horen dat de aanpak iets anders is. Minder bombastisch, heavy en geen dubbele-bassdrums. Je laat de nummers veel meer ademen dan voorheen.

Dat is bewust gedaan, omdat het album nu eenmaal gaat over de wonderen van Moeder Natuur. Voor dit soort nummers had ik bijvoorbeeld geen heftige drums kunnen gebruiken en tegelijkertijd zingen "ooooh, Mother Nature, lalala", haha. Dat zou wat raar klinken. Het album klinkt nu ook wat moderner. Ook voor de albumcover is er gekozen voor een wat modernere aanpak met dit keer grafisch beeldwerk uit de computer.

Hoe moet ik dan de toch wel futuristisch uitziende albumcover plaatsen in het concept over de Aarde?

Ik spreek op dit album over verschillende onderwerpen die betrekking hebben op de Aarde. Eéntje daarvan is het ontdekken van de mysteries van het leven. Er is een nummer genaamd Pyramids And Stargates dat gaat over wat er tienduizend jaar voor Christus gebeurd zou kunnen zijn in de omgeving van Egypte. Daarin vertel ik over de connectie van de Aarde en het kosmische landschap. Men heeft een theorie dat er toen buitenaards leven was die de Egyptenaren van toen lieten zien hoe je ongelovelijk grote gebouwen kon bouwen met een speciale technologie. Er is bewijs gevonden dat er iets uit de lucht moet zijn gevallen dat al die geweldige technologie vernietigd heeft. Alles ging terug naar de prehistorie. Erg vreemd allemaal, maar ik vertel er graag over.

Je vertelde al dat deze cd het laatste deel is van de trilogie. Wat is dan de link tussen de drie cd's??

Er is door de tijden heen altijd al oorlog geweest over het voortbestaan van de mensheid. Ik wilde dan één connectie hebben die het verleden, de toekomst en het heden bijelkaar bracht, namelijk liefde. Het is niet het soort verhaal dat ik vertel zoals bij Rhapsody. Ik wil meer uitleggen hoe liefde de reden kan zijn voor eigenlijk alles. En ja, haat kan dat ook zijn.

Nu we het toch over jouw liefde voor de Aarde hebben, wat is jouw favoriete plek op deze aardkloot?

Haha, nou, ik houd van alles. Van de Antarctische landschappen tot de rivieren diep in de Amazone. Maar ik bedoel eigenlijk niet alleen de landschappen op Aarde. Maar ook de kleine dingen zoals kleine kinderen die spelen in de tuin of een vogel in de lucht.

Als ik je zo hoor praten, dan moet je elke dag wel prachtig vinden.

Absoluut, en daarom wilde ik ook eindelijk eens een album maken over de wonderen van het leven. Ikzelf heb ook nog de kans gekregen om door te mogen gaan met mijn leven, omdat ik twaalf jaar geleden ben genezen van kanker. Dus het is voor mijzelf al een wonder dat ik hier nog steeds mag zijn.

Dat kan ik dan zeer goed begrijpen. Ok, terug naar de muziek, want wat eigenlijk het meest opvalt is het veelvoudige gebruik van een zangeres.

Dit was ik oorspronkelijk niet van plan. Tijdens de productie van The Infinite Wonders Of Creation kregen we een probleem met mijn zanger Olaf Hayer. Hij kon het niet opbrengen om de hogere melodieën te zingen. Ik gaf hem nog een tweede kans, maar drie weken later lukte het nog steeds niet. Toen namen we in ieder geval de wat lagere stukken op. Ik moest een andere oplossing verzinnen, want anders haalde ik mijn deadline niet van de platenmaatschappij. Toen besloot ik om iemand erbij te halen van het koor dat ook zong op Prophet Of Last Eclipse. Haar naam is Bridget Fogle en komt uit New York. Ze nam als test de zanglijnen van het nummer Mother Nature op, één van de nummers die Olaf dus niet kon zingen. Dat klonk erg goed en toen ontstond het idee om haar naast Olaf te gebruiken.

Was het dan zo belangrijk dat die nummers op een bepaalde manier gezongen moesten worden?

Normaal componeer ik mijn nummers met het stemgeluid en bereik van Olaf in mijn hoofd en dit keer eigenlijk ook. Dit keer moest hij zichzelf echt pushen om dit keer een hoger bereik te krijgen en het resultaat was verschrikkelijk, haha. De nummers hadden echt een hoger bereik nodig, dus het werd onmogelijk voor hem om op het hele album te zingen.

Wat ik vooral miste op het nieuwe album, zijn de grootse refreinen met epische koren.

Dat is dit keer inderdaad echt anders gedaan. Ik had eens een grote discussie met Alex [Staropoli, keyboardspeler van Rhapsody]. Hij vond het niet echt leuk dat mijn eerste twee albums teveel op Rhapsody leken. Dus hebben we afgesproken dat ik voortaan mijn solo-albums anders zal laten klinken. Dus de koren, op het hele album trouwens, zijn nu anders ingedeeld. Een echt groots refrein zal ik voortaan alleen voor Rhapsody bewaren.

Dan weet ik voorlopig wel genoeg over jouw solo-uitstapjes en dus is het nu de beurt aan jouw nieuwe band Dreamquest. Ik heb begrepen dat de band is opgericht zodat jij je kunsten op de keyboard eens kon vertonen?

Dat is juist, maar niet de enige reden. Ik wilde eens een band hebben met een andere gemoedssfeer dan met de bands die ik nu heb. Ik wil mij ook op een andere markt richten. Ik ben een grote fan van bands als Nightwish en Within Temptation. Daarom heb ik een band opgericht die dat soort muziek maakt, maar dan met mijn eigen, symfonische aanpak van componeren. En ik wilde de muziek dit keer wat meer richten op de modernere en elektronischere soundtracks van de hedendaagse films zoals The Matrix. Omdat ik bij Rhapsody al de gitaar speel, vond ik dit de uitgelezen kans om nu eens de keyboards voor mijn rekening te nemen. Ik ben namelijk veel eerder begonnen met het bespelen van de piano.

Ik had eigenlijk graag gewild dat mijn naam er niet bijstond, want nu is het Luca Turilli's Dreamquest geworden. Natuurlijk is het een beslissing van mijn management voor commerciële doeleinden. Ik wilde dat niet, omdat men bij mijn naam de muziek van Rhapsody verwacht, met veel gitaren en gitaarsolo's. Het is dus erg belangrijk om nog eens te benadrukken dat Dreamquest totaal anders is!

Maar als je je op een andere markt wilt richten, dan zal dat toch moeilijker gaan als jouw naam erbij staat?

Nee, want de andere markt is gewoon voor Dreamquest. Mijn naam zal zeker mijn vaste fans nieuwsgierig maken voor mijn volgende stap in de muziekwereld. Voor mij is het gewoon Dreamquest.

Aangezien het een nieuwe band is, spelen er dus ook andere muzikanten op?

Ja. Ik ben al aan het werk aan het tweede album, want volgend jaar wil ik al op het podium staan met de band op wat festivals. Daarom wil ik graag een stabiele line-up. Ik heb gekozen voor Dominique Leurquin als gitaarspeler, die de tweede gitarist is van Rhapsody als we live spelen. Zijn stijl van spelen vind ik erg goed en stukken beter dan mijzelf.

En wat kun je vertellen over de zangeres van Dreamquest?

Ik wil haar graag geheim houden tot aan het tweede album. Voorlopig noemen we haar 'Myst', omdat we haar identiteit nog even een 'mystery' houden, hahaha.

Maar is ze onbekend of moeten we haar al ergens van kennen?

Nou, ze treedt al wel op voor verschillende... nee, ik vertel je verder niks meer. Ik zal haar pas presenteren als we voor het eerst op het podium gaan staan volgend jaar.

Ok, dan zal ik dat respecteren. Vormen de teksten van Lost Horizons dit keer ook weer een verhaal?

Neenee, dit keer wilde ik de mogelijkheid hebben om op een album bij elk nummer een verschillend onderwerp als tekst te hebben. Het nummer Dolphins Heart bijvoorbeeld gaat over een dolfijn die bruut van zijn leven is beroofd. Een klein stadje bij mij in de buurt had het dier geadopteerd en dus vond iedereen het verschrikkelijk. Het was groot nieuws in de Italiaanse dagbladen en een triest verhaal. Daar wilde ik dus zeker een nummer aan wijden. Het nummer Virus gaat dan weer over de evolutie van de maatschappij en de technologie in het algemeen. Het gaat niet echt hand in hand met de evolutie van de menselijke geest. Verschillende teksten voor verschillende nummers dus. Voor mij was dat belangrijk. Met Rhapsody hebben we dus die hele saga en je kan dan niet echt afwijken van dat specifieke soort muziek, omdat we het nu eenmaal hebben over een soort 'Lord Of The Rings'-achtige oorlog.

Als je aan het schrijven bent, hoe bepaal je nu eigenlijk voor welke van de drie bands je het materiaal gaat gebruiken?

Het is nu eigenlijk makkelijker voor mij geworden. Want elke band heeft een eigen gezicht en karakter. Als ik iets met een moderner geluid wil schrijven, dan wordt het voor Dreamquest. Als ik wat heb geschreven dat orkestraler en meer folky is, dan zal het voor Rhapsody gebruikt worden. Elke dag kan ik beslissen voor welke band ik nu eens wat ga schrijven. Het was alleen aan het begin moelijk toen ik begon met mijn eerste soloalbum, want die klonk nog teveel als Rhapsody.

Ben je dan ook echt elke dag bezig met het componeren?

Nou ja, ik vind gewoon dat ik meer een componist ben dan een muzikant. Want technisch vind ik mezelf geen goede muzikant en dus ook geen goede gitaarspeler. Ik vind het alleen leuk om instrumenten te bespelen omdat ik alleen dan nummers kan schrijven. Als artiest kan je je ook alleen maar echt goed uiten als je ook daadwerkelijk een instrument kan bespelen.

Maar als je zegt dat je jezelf geen goede gitaarspeler vind, zeg je dat dan alleen maar uit bescheidenheid?

Oh, nee hoor. Het is gewoon de realiteit. Ik kan dan wel de soort solo's spelen die ik doe voor Rhapsody, maar ik vind mezelf geen goede gitarist omdat ik bijvoorbeeld dan weer niet op een acoustische gitaar kan spelen. Ik ben erg beperkt wat het aantal stijlen betreft. Ik speel de gitaar dan ook helemaal niet zo vaak. Als we op tour moeten, dan heb ik daarom ook een moelijke tijd. Want dan moet ik een maand van tevoren alle nummers opeens oefenen en nog eens flink oefenen, haha. Voor het snellere gitaarwerk dat ik speel zou je elke week eigenlijk minstens drie tot vier keer per week moeten oefenen. Maar het komt vaker voor dat ik zes maanden lang geen gitaar in mijn handen heb gehad.

Nou ja, wat je speelt vind ik dan weer erg goed klinken.

Ah, maar dan heb je het vooral over de gitaarlijnen zelf en de solo's. Want technisch valt het dus allemaal wel mee. De andere leden van Rhapsody zijn vergeleken met mij wel echte rasmuzikanten. Het is dan ook mooi om te mogen spelen met al die steengoede muzikanten als we op het podium staan. Ikzelf probeer meer een goede componist te zijn.

Jouw twee nieuwste cd's komen vlak achter elkaar uit. Waarom komen ze eigenlijk vrijwel tegelijkertijd uit?

Omdat er helaas geen andere geschikte tijd was om ze uit te brengen. Ik had een beetje een conflict mijn oude en nieuwe platenmaatschappij. Toen dat voorbij was, was het eerst tijd om de laatste cd van Rhapsody uit te brengen en kon ik dus niet tegelijkertijd mijn solo-cd uitbrengen. Ondertussen had ik ook al de muziek klaar voor Dreamquest. En nu kom ik dus met alletwee.

Maar toch, twee weken tussen de releases is wel erg kort tijd.

Eigenlijk wilde men allebeide cd's op dezelfde dag uitbrengen. Maar uiteindelijk is Dreamquest toch wat anders en in de eerste plaats niet bedoeld voor mijn vaste fanbasis. Dus omdat het twee verschillende soorten muziekstijlen zijn, maakt het eigenlijk niet zoveel uit dat het vlak achter elkaar uitkomt. Toch zijn er nu al mensen die over allebeide cd's erg te spreken zijn. Tegenwoordig staat men toch wat meer open voor verschillende soorten muziek.

Jij bent dus druk bezig naast Rhapsody, maar hoe zit het eigenlijk met de rest van de band?

Alex Staropoli is bezig met zijn eerste soloalbum, maar ik denk dat die niet eerder uitkomt dan volgend jaar. Hij werkt erg hard aan zijn debuut. Voor Fabio Lione is het wat moelijker om een soloalbum te schrijven, want hij is niet echt handig met de computer en moet het puur van zijn stem hebben. Hij zal een vast iemand moeten zoeken om samen daarmee te schrijven. Volgens mij heeft hij op het moment al wat mensen gevonden en wat nummers klaar liggen. De beste gok die ik kan nemen is dat hij aan het einde van volgend jaar met iets op de proppen komt.

Ik meende dat sinds Rhapsody een nieuw management heeft, het hem verboden was om iets naast de band te doen.

Het management spoort hem dat juist aan.

Maar hij moest toch zijn andere band Vision Divine verlaten?

Ah, maar dat is iets anders. Het management wil niet dat hij voor een andere band zingt dan Rhapsody. Voor de rest mag hij zoveel mogelijk bands oprichten als hij wil, zolang hij maar de bandleider is. Ik weet niet precies hoe het verder in elkaar steekt. Maar het management wil dat hij ten alle tijde voor Rhapsody klaar moet kunnen staan.

Jullie basgitarist Patrice Guers heeft ook een eigen band genaamd Inner Visions. Wat vind je van zijn power metal-geinspireerde plaat Control The Past?

Die cd ken ik eerlijk gezegd niet. Maar ik weet dat hij erg van die stijl houd. Maar Patrice vind vele soorten muziek mooi. Hij speelt bijvoorbeeld ook graag jazz en zo.

Nu ik verder geen vragen meer heb, heb verder je nog iets te zeggen?

Met Rhapsody kun je ons in Nederland in maart volgend jaar verwachten. We hebben nog niet exact alle datums klaarliggen, maar het wordt in ieder geval het voorjaar plus een aantal festivals. Het wordt dit keer erg opwindend voor ons, want we hebben eindelijk een goed geluid voor op het podium. Dankzij onze nieuwe geluidsman kunnen we nu fatsoenlijk het geluid van Rhapsody overbrengen naar het publiek. We hebben goede herinneringen aan ons laatste concert in Nederland, maar zeker niet aan het geluid. Het was erg moelijk om dat goed voor elkaar te krijgen. Je moet de juiste balans vinden tussen het symfonische en het metal-geluid zodat wij goed kunnen horen wat we spelen, maar tegelijkertijd ook het publiek. Tijdens onze tour met Manowar kunnen we het verbeterde geluid gelukkig al laten horen.

Maarre, komen jullie dit jaar al niet naar Nederland met Manowar?

Nee, ik denk het niet. We spelen wel dicht bij de grens ergens in Duitsland. En aangezien we daar wel veel shows hebben, is dat waarschijnlijk de enige kans.