Ja natuurlijk. Jammergenoeg spelen we maar 1 show in Nederland, maar gelukkig is het uitverkocht dus ik ben al lang blij.

Het album is nu bijna een jaar uit. Hoe is het afgelopen jaar, sinds de release, je vergaan? Wat heb je zoal gedaan?

We hebben non-stop getourd. Als we klaar zijn zijn we in ongeveer 50 landen geweest. Dat is echt een record voor ons. We zijn nu al op tour sinds nog voor het album uitkwam. De europese tour gaat goed. We zijn op vele nieuwe plaatsen geweest, zoals Rusland, Macedonië, Bulgarijë, Griekenland, Belgrado... Eigenlijk overal waar je je maar kan voorstellen. Het gaat gewoon erg goed.

Sinds het Roots album van Sepultura heb je tribal-elementen in je albums verwerkt. Wat heeft je er toe doen besluiten dat te mixen met metal?

Ik vond het een origineel idee, en ik geloofde dat het goed te combineren viel. Ik vind dat als je ergens in gelooft, je het moet proberen, ook al is dat niet altijd makkelijk. En dus vond ik dat we met Sepultura moesten proberen om tribal of world music of hoe je het wil noemen te mixen met metal. Ik geef er niet zo om hoe mensen het noemen, maar waar ik wel om geef is om de muziek, om de mix van metal met tribal.

Hoe doe je dat live?

We hebben Braziliaanse instrumenten meegenomen op tour, onder andere de berimbau. Die halen we dan het podium op.

Sommige nummers zijn in het Portugees. Kan je wat vertellen waar ze over gaan?

Op het nieuwe album zijn twee nummers in het Portugees. Een ervan heet Brazil, dat is waar ik vandaan kom. Het gaat over de goede en slechte kanten van Brazilië. Aan de ene kant zing ik over de mooie dingen van het land, zoals het landschap en de gebruiken. Maar ook zing ik over jonge kinderen die lijm snuiven en opgejaagd worden door de politie.

Op de intro van Tree Of Pain zingt een vrouw. Wie is dat?

Ze heet Asha, ze is een zwarte zangeres uit Phoenix. Ik vond haar stem erg mooi, daarom vroeg ik haar om te zingen. Het is een rustpuntje in het album, als je een gospelstem hoort tussen alle chaos. Ik denk dat het er goed in past. En ook de tekst die ze zingt vind ik mooi, het is erg sterk. My pain is as deep as my roots. Ik vind het erge mooie text. Tree Of Pain is voor mij een geslaagd experiment.

Dat nummer heb je samen met Richie Cavalera geschreven. Wie is hij?

Dat is m'n zoon. Dit was het eerste nummer wat hij geschreven heeft.

In de intro van One Nation hoor je kinderen tekst opdreunen die ze in Amerika elke dag op school moeten zeggen. Waarom zit dat op het album?

Dat zijn mijn kinderen samen met nog 2 vriendjes van ze. Ik vind het passen, omdat het album opgedragen is aan God. Ze zeggen daar "One nation under God", en ik vind dat mooi. Voornamelijk vanwege God. Ik weet niet eens waar het precies vandaan komt, het is vast een oud volksliedje. De meeste mensen geloven het niet eens meer denk ik. Maar het geeft het nummer One Nation gewoon iets extras.

Er staat ook een eerbetoon aan de slachtoffers van de aanvallen van 11 september 2001. Hoe kijk je nu tegen de VS aan, nu ze op het punt staan om oorlog te gaan voeren?

Ik ben tegen de oorlog. Dat is niet de oplossing. Ik vind dat over de hele wereld iedereen z'n wapens moet neerleggen. Dat lijkt mij het beste voor de mens. Een oorlog in Irak gaat niet veel veranderen denk ik. Het zal alleen maar erger worden. Ze moeten wel terrorisme aanpakken. Het nummer A Call To Arms gaat over het bestrijden van terrorisme. Terrorisme is verkeerd, daarmee vermoord je voornamelijk maar onschuldigen. Dat is nergens goed. Niet in Baskenland, niet in Ierland, niet in Palestina, niet in New York. Ik ben dus voor het bestrijden van terrorisme, maar niet dat een oorlog de oplossing is tegen zoiets. Misschien moet iedereen maar zoals hier in Nederland worden, en wiet roken.

Nou niet iedereen doet dat hier hoor.

Dat weet ik, ik maakte maar een grapje. Ik rook het ook niet trouwens. Maar ik vind dat mensen hier een goede instelling hebben. Nederlanders zijn erg nuchter. En ze staan veel opener voor dingen, veel meer dan landen als bijvoorbeeld Irak en de Verenigde Staten. Saddam Hussein is een dictator, George Bush is een redneck. Je zou ze allebei een pistool moeten geven en elkaar laten vermoorden. Dat is misschien een goeie oplossing.

In het cdboekje roep je je fans op om te geven aan een fonds voor diabetische kinderen. Wat heeft je daartoe doen besluiten?

Mijn zoon is diabetisch. Hij is 8, en al sinds z'n 2e diabetisch. We hebben een fonds opgericht, waarmee we al zo'n 50.000 dollar opgehaald hebben. Dat geven we aan arme gezinnen met diabetische kinderen, om hun leven wat makkelijker te maken. Bij Sepultura konden zulke dingen me niet zoveel schelen, toen was ik alleen maar met metal bezig, en headbangen, fuck the world, dat soort dingen. Nu ben ik wat ouder geworden en heb ik met Soulfly wat meer dingen meegemaakt, en vind ik dat wij muzikanten mensen moeten helpen die het nodig hebben. Zoiets als dit kost me weinig tijd maar het kan zoveel betekenen voor arme gezinnen.

Ben je al bezig met nieuwe nummers te schrijven, voor een volgend Soulfly album?

Nee. Ik schrijf de meeste nummers thuis, in de keuken. Dat is m'n favoriete plek in het huis. Daar zit ik gewoon lekker. Het is niets speciaals, ik heb gewoon een hele simpele keuken. Ik zit dan aan m'n tafel, met m'n gitaar, en de muziek komt dan vanzelf. Op tour heb ik m'n keuken niet bij me dus kan ik niet schrijven hahaha.

Heb je er dan al over gedacht om een live album op te nemen?

Ja, wel een beetje. Het eerste wat we nu willen uitbrengen is een dvd, met wat gaaf materiaal wat ik in de argelopen jaren met Soulfly verzameld heb. Het kan nog wel een paar jaar duren voordat we een live album uitbrengen. Voornamelijk vanwege dat Sepultura net een live album uitgebracht heeft waarop ik zing, van de Brixton show, dus ik wil nog even wachten tot we meer albums hebben om met Soulfly er een uit te brengen.

Met Soulfly heb je altijd diverse gastmuzikanten op je albums. Hoe krijg je dat voor elkaar?

Soms bel ik mensen op om te vragen of ze mee willen spelen. Dan heb ik een nummer waarvan ik denk dat ze geschikt voor zouden zijn. Terrorist is eeen voorbeeld daarvan. Dat schreef ik met Tom Araya's stem in gedachten. Ik wilde een episch metal nummer schrijven. Het was de bedoeling dat ik samen met Tom dat zou zingen, als twee echte metal warriors. Maar sommigen vragen het me, of ze op m'n album mogen spelen. Zoals bijvoorbeeld Fear Factory deed, voor Eye For An Eye. Dino ging echt van "mag ik alsjeblieft meespelen?". Dus ik gaf hem een gitaar en liet hem meespelen zodat hij ophield met me lastig te vallen hahaha. En soms gaat het spontaan, zoals met Sean Lennon op Son Song. Ik leerde hem kennen toen we in Australie waren. We houden van dezelfde muziek, en uiteindelijk hebben we samen een nummer opgenomen.

Heb je al ideeën over met wie je op een volgend album wil samenwerken?

Daar heb ik nog niet over nagedacht. Er zijn nog genoeg muzikanten waarmee ik ooit nog eens wil samenwerken, maar ik heb nog niks voor het volgende album.

Ongeveer 10 jaar terug nam je het Nailbomb album op, met Alex Newport. Is er kans dat je ooit nog 's wat met hem opneemt?

Niet als Nailbomb, want dat hebben we begraven. Op het Dynamo festival hebben we Nailbomb afgemaakt hahaha. Als ik iets met Alex doe zal het onder een andere naam zijn.

Vorig jaar stond je op het Crossing Border festival in Amsterdam, een monoloog te houden. Waar heb je het toen over gehad?

Ik had van te voren niet echt uitgestippeld wat ik ging vertellen. Ik had wel wat aantekeningen gemaakt, van onderwerpen waarover ik wilde vertellen, maar het meeste heb ik geïmproviseerd. Daarom doe ik dat ook maar een of twee keer per jaar, want ik wil dat het spontaan is, en niet geforceerd. Ik vind het erg gaaf om te doen. Dan sta ik daar alleen op het podium, met m'n microfoon. Vaak krijg ik het publiek goed aan het lachen door de gekke dingen die ik vertel over m'n leven, maar ik heb dan ook een gek leven om over te vertellen. Ik heb niet echt een normaal leven hahaha. Daar vertel ik dus over, en mensen vinden dat leuk om te horen. Het meeste gaat wel over muziek, want daar leef ik voor.

Hoe kwam je op het idee om dat te doen?

Een aantal jaar terug kreeg ik een uitnodiging om het te doen. Ik denk dat het zo rond het eerste Soulfly album was. Voor het eerst deed ik dat in Belgie, en daarna in Nederland en New York. En de mensen vinden het te gek, omdat het spontaan is. Ik denk dat ze het leuk vinden omdat het het tegenovergestelde is van bijvoorbeeld Henry Rollins en Jello Biafra. Zij bereiden zich goed voor, en weten precies wat ze gaan vertellen. Bij mij is het een zootje. Ik vergat zelfs m'n verjaardag toen ik daar stond te vertellen. Dat kwam vast doordat ik nerveus was.

Het lijkt me heel anders dan normaal optreden. Ik kan me dan ook voorstellen dat de eerste keer bijzonder moeilijk was om te doen.

Elke keer is moeilijk! Ik word altijd heel nerveus, want ik moet dan in m'n eentje het podium op. Daar sta ik dan, met alleen de microfoon. Dan zoek ik m'n gitaar en kijk rond me of ik het drumstel zie, maar dat mist dan. Maar ik ben ook nerveus als ik met Soulfly op het podium sta loop. En daar ben ik wel blij om, want als ik niet zenuwachtig zou zijn dan zou het teveel op een normale baan lijken, en dat wil ik niet.

Wat is er enger? Met je band op het podium staan, of alleen?

Beide zijn ongeveer gelijk, denk ik. Bij het Crossing Border festival was ik nog wel nerveuser denk ik, want ik wist niet precies hoe het publiek zou reageren. Als ik met Soulfly op het podium sta heb ik tenminste nog m'n gitaar bij me. Als het publiek het niks vindt dan kan ik ze daarmee verpletteren, want m'n gitaar is net als een machinegeweer. Op het Crossing Border festival kon ik dat dus niet. Maar beide zijn even leuk om te doen.

Je had het net al even over het live album van Sepultura. Was jij daar nog bij betrokken, behalve dat je erop zingt?

Ik heb de titel bedacht, en ik heb de mastertapes en mixen goedgekeurd. Er zijn geen overdubs op het album, dus het is echt allemaal live. In tegenstelling tot de Motörhead en Judas Priest live albums, die zijn niet helemaal live. Begrijp me niet verkeerd, ik vind ze te gek, aar toen ik er achter kwam dat ze niet echt live waren brak m'n hart. Bij Sepultura is het dus echt live. Ik ben er tevreden mee. Het geeft een goed beeld van de band.

Dat was jouw laatste optreden met Sepultura. Was dat dan geen moeilijk optreden?

Ik wist op dat moment niet dat dat m'n laatste show was. Pas daarna besloot ik uit de band te stappen. Als ik naar dat album luister hoor ik Max die z'n uiterste geeft. Elke keer als ik op het podium sta geef ik alles. Ik wist toen niet dat dat m'n laatste show zou worden.

Heb je nog contact met de jongens van Sepultura?

Ehm.... nee.

Je vindt dat niet nodig?

Als de tijd rijp is weer wel. Net als met Ozzy en Black Sabbath, die waren 20 jaar gescheiden, maar kwamen uiteindelijk ook weer bij elkaar. Ik denk die tijd voor mij en Sepultura ook zal komen, maar die tijd is nog niet aangebroken. De split was behoorlijk heftig.

Maar je sluit dus niet uit dat je ooit nog met ze zal samenspelen?

Zeker. Ik ben geen haatdragend type.

Je broer zit nog in Sepultura. Spreek je hem nog wel eens?

Dat is persoonlijk, daar wil ik het liever niet over hebben.

Heb je hun albums gehoord?

Ik heb wat nummers gehoord van hun 1e album na m'n vertrek. Ik vind het moeilijk om te horen. Het is een compleet andere band. Ik hoor van de fans dat ze het niet zo goed vinden. Het maakt me niet zoveel uit eigenlijk wat Sepultura doet. Maar als zij er blij mee zijn moeten ze het doen.

Speel je nog Sepultura nummers live?

Ja, we spelen een aantal nummers die de fans willen horen, zoals Arise, Inner Self, Roots, etc.

Vind je het nog leuk om die nummers te spelen?

Zeker. Ik ben er trots op dat ik die nummers geschreven heb. En de fans zingen ze volledig mee, dus die willen ze wel horen. Maar het is net als dat je Ozzy Paranoid hoort zingen. Sommigen vragen zich dan af waarom Ozzy nog altijd Paranoid speelt, maar ik vind juist dat Paranoid alleen goed klinkt als Ozzy het zingt. En zo denk ik ook over bijvoorbeeld Roots. Als iemand anders het zingt is het toch niet hetzelfde.

Ik heb begrepen dat je zelf wilde dat Dimension Seven in het voorprogramma stond. Klopt dat?

Dat is deels waar. Ik had gehoord dat ze een goeie Nederlandse band zijn. Daarom wilde ik ze in het voorprogramma. Ik hoop dat ik straks hun album kan krijgen, dan kan ik ze eens horen.

Doe je dat vaker, lokale bands in het voorprogramma zetten?

Ja. Die band die ik nu luister komt uit Belgrado. Ze heten Ice Burn, en openden voor ons in Belgrado. Ik wil bands de kans geven voor een groter publiek te laten optreden. En zo ontdek ik zelf ook weer nieuwe bands. Misschien dat ik ze later dan nog 's kan produceren.

Je hebt op zowat elk groot festival gespeeld, je hebt Brazilië op de metalkaart gezet, je hebt met velen samengewerkt. Wat is er nog wat je wil bereiken?

Het is niet echt iets wat ik nog wil bereiken. Ik wil gewoon zo lang mogelijk doorgaan met muziekmaken. Dat vind ik belangrijker dan bijvoorbeeld een hit scoren.

Denk je dat je over 20 of 30 jaar nog op het podium staat?

Zeker. Met een lange grijze baard hahaha.

Met dezelfe muziek?

De muziek groeit met je mee. Toen ik 15 jaar terug begon was de muziek die ik maakte ook anders dan die ik nu maak. Maar de kern is nog altijd hetzelfde. Ik denk dat ik over 20 jaar nog wel op het podium kan staan. Als ik kijk naar iemand als BB King, die treedt ook nog vaak op. Dus waarom niet? Ik blijf altijd doorspelen.

Bedankt voor het interview.

Jij ook bedankt!