Tom: Alles moest kloppen. Zowel de tekst, de muziek als het artwork en de website. Alles moet één geheel vormen. Wij zijn niet van snel een nummer opnemen en er een tekst bij kladden. We zijn ruim twee jaar met deze cd bezig geweest, zodat het toch een meerwaarde is voor de mensen, maar ook voor onszelf.

Peter: De eerste nummers schreven we in 2004.

Tom: We hebben ook drie nieuwe leden en zitten nu allemaal op één lijn. Iedereen luistert naar andere muziek en dan kom je tot dit geheel. Ever-Arch-I-Tech-Ture is daarom ook totaal anders dan ons vorige werk. Dat vonden we heel belangrijk.

Peter: We moesten er als groep ook volledig achter staan. Als we een plaat uit zouden brengen die slechts drie van de vijf leden goed vonden, dan zou dat niet goed vallen.

Hoeveel nummers hebben jullie in totaal geschreven voor deze cd?

Peter: Er staan er dertien op.

Jullie hebben niet een groot aantal nummers geschreven en daar een keuze uitgemaakt?

Tom: We hebben er dertien geschreven en in daarin zijn sommige stukken weggevallen of veranderd. We hebben geen hele nummers weggegooid, maar wel stukken geprobeerd en als die niet goed bevielen haalden we die eruit en probeerden we iets anders. Sommige nummers hebben we pas in de studio afgemaakt. Dan moesten er nog keyboards op of orkestrale stukken.

Peter: Sommige stukken in een bepaald nummer wilden we ook in een ander nummer terug laten komen.

Tom: Een klein voorbeeldje: tijdens het einde van het eerste nummer wordt er een riff gespeeld op gitaar, een vrij beukende riff, en tijdens een ander nummer komt dit terug, maar dan alleen op snaredrum. Zo hebben we nog meer kleine stukjes die in andere nummers door verschillende instrumenten worden gespeeld. Niet omdat we geen inspiratie hadden, maar omdat dat heel leuk is voor de aandachtige luistaar, die heeft dan iets van: hé, dat heb ik al eerder gehoord.

Originaliteit staat bij jullie dus hoog in het vaandel?

Peter: We waren het een beetje beu, vooral na optredens, dat men zei dat we precies als die of die band klonken. Niemand kan nu een stempel op ons drukken.

Tom: De term die we na ons vorige materiaal kregen te horen was 'fantasy black metal'. Als er iets is dat we nooit meer willen horen is het die term. We willen niet in een hokje geplaatst worden. Er staan dertien nummers op de cd, maar het is een heel breed spectrum.

Toch heb je een 'label' nodig zodat mensen weten wat ze aanschaffen als ze jullie cd kopen. Als je jullie muziek nu zou moeten omschrijven is dat waarschijnlijk een hele mond vol.

Tom: Modern, symphonic, progressive dark metal. Het neigt ook wel naar black metal, al is dat een stempel waar we niet zo happig op zijn. Je wordt dan al rap geassocieerd met Noorse black metal en dat zijn wij totaal niet natuurlijk. Met moderne black metal kom je nog wel een eind in de buurt.

Drie nummers van Ever-Arch-I-Tech-Ture stonden ook al op Incognation. Hebben jullie die totaal omgegooid of zijn die onveranderd gebleven?

Tom: Dat zijn exact dezelfde nummers, maar toen we die hadden opgenomen waren we al bezig met dit concept. Dat was eigenlijk bedoeld om de aandacht van een platenmaatschappij te trekken. We hebben er toen ook veel tijd en geld ingestoken, met fraai artwork en in een dvd-hoesje, zodat het allemaal klopte. Die nummers zijn nu helemaal verwerkt in het concept.

Volgende week spelen jullie hiernaast in de Biebob voor het eerst het nieuwe materiaal. Zijn jullie er klaar voor?

Tom: We spelen het eigenlijk al enkele maanden live. Alleen de ballad met Daniel Gildenlöw [zanger Pain Of Salvation, red.] kunnen we niet live spelen.

Threnody For An Endling verschilt ook erg van de andere nummers op de plaat...

Tom: Het was de bedoeling om dat nummer er uit te laten springen.

Peter: Mochten we ooit nog op een affiche staan met Pain Of Salvation dan is dat misschien een optie, als Daniel het ook ziet zitten natuurlijk.

Tom: We blijven dromen.

Hoe jullie hem benaderd hebben is ook een verhaal op apart. Jullie hebben hem gewoon een e-mail gestuurd en recht op de man gevraagd of hij interesse had, toch?

Tom: We hebben een hele crappy pre-productie opgestuurd, dat we thuis met de computer hadden opgenomen en hij vond het concept goed.

Hoe lang geleden hebben jullie dat opgestuurd?

Peter: Een jaar geleden ongeveer.

Hoe lang duurde het voor hij reageerde op de e-mail?

Tom: Hij heeft redelijk snel gereageerd. Hij moest het eerst goed plannen.

Peter: Hij zat tussen twee tours in.

Tom: Toen bleek dat hij na die tours nog steeds interesse had hebben we een demo opgenomen en het nummer naar hem opgestuurd. Wij hadden de teksten al, maar hij heeft zelf de zanglijnen helemaal uitgevogeld. We zijn er heel content mee.

Voor de productie wisten jullie Jacob Hansen te strikken, ook niet de minste. Jullie weten ze wel uit te zoeken, hè?

Tom: We hebben goed gekeken waar zich de beste studio's voor ons bevonden en of het betaalbaar was.

Peter: We wilden ook weg uit België.

Tom: In Denemarken zit je twee weken rustig, weg van de bewoonde wereld en kun je je volledig concentreren op de muziek. We hebben een hele aparte wijze van opnemen. We nemen eerst alleen de gitaren op, zonder drums of bas. De week erop hebben we de zang, bas en drums opgenomen. Jacob is een hele relaxte kerel en dan kun je als groep ook heel relaxt te werk gaan. Verder is het album gemixt in Zweden bij Studio Fredman. We wilden flink investeren in dit album en alleen met de beste mensen werken. Als je er voor gaat, moet je er ook meteen goed voor gaan. Het heeft geen zin om eerst bij Jacob Hansen het album op te nemen en het vervolgens thuis af te mixen. Fredman heeft ook die laatste albums van Dimmu Borgir gedaan en die hebben ook met veel orkestratie gewerkt. We wisten dus dat hij daar goed mee overweg kon.

Jullie zijn daar twee weken geweest. Was dat allemaal goed te regelen, omdat jullie hier ook je werkzaamheden hebben?

Sven: We hebben wel twee weken vakantie op moeten nemen. Onze andere gitarist Ian had geen job op dat moment dus dat was geen probleem, haha. De sfeer was er in ieder geval super.

Dus het was ook wel een beetje vakantie?

Tom: We waren allemaal heel erg op ons gemak want we hadden eerst een pre-productie gemaakt voordat we daar naartoe gingen. We wisten al voor negentig procent hoe het album moest worden. Met de muziek die wij maken is het te gevaarlijk om te zeggen: we weten voor de helft hoe het moet klinken, we gaan de studio in en we zien daar wel verder. Nu was de sfeer heel relaxt. We zaten op een boerderij in the middle of nowhere.

Peter: We hebben er ook dag en nacht aan kunnen werken. Soms was de studio dicht en dan kwam Jacob de volgende dag en hadden we alweer wat klaar.

Tom: De bas en de zang zijn 's nachts opgenomen. Sven: Als we niet in de studio zaten, werkten we wel aan de keyboardstukken of aan het artwork.

Het artwork hebben jullie dus ook allemaal zelf ontworpen?

Sven: Dat hebben we allemaal zelf gedaan.

Is dat jullie werk of gewoon een hobby?

Sven: Een hobby.

Tom: Een uit de hand gelopen hobby kan je wel zeggen. Als je zelf je artwork ontwerpt is het helemaal naar jouw smaakt. Jij weet wat je wilt. Als je het door iemand anders laat doen is het niet altijd zoals je het zou willen. We hebben geluk dat we iemand in de groep hebben die dat kan en die ook de website heeft ontworpen. Alles sluit nu op elkaar aan.

Het album heeft een opmerkelijke titel meegekregen: Ever-Arch-I-Tech-Ture. Allereerst, wie heeft die titel bedacht?

Peter: Ik!

En wat betekent het?

Peter: We hebben hier heel lang over nagedacht en we hebben een aantal werktitels gehad. Eigenlijk moet je er twee nummers bijpakken: Prophet Set To Witness en Demons Shelter Within. Het hoofdpersonage van het verhaal spreekt in allebei de nummers een zin uit. In Demons Shelter Within zegt het hoofdpersonage “I open my eyes and there was nothing left to fill this void.” In 'Prophet Set To Witness' zegt het zelfde personage “I open my eyes and I saw everything… the blueprints of the Greater Design.” In het concept van het verhaal komt één personage voor in verschillende tijden en verschillende werelden.

Sven: Dat zijn eigenlijk de bouwstenen.

Peter: Juist. En zo kwam ik al snel op architectuur. 'Ever' slaat op de constante incarnaties en de veranderende werelden. Het is een continuïteit van bouwstenen. De 'I' is er speciaal uitgenomen omdat het op één hoofdpersonage slaat. Hadden we de titel aaneengeschreven, dus 'Everarchitecture' dan had het minder betekenis gehad dan nu.

Sven: Die persoon komt ook te weten wat er zich achter de schermen afspeelt. Het is eigenlijk te veel voor hem. Het totaalbesef van wat er gebeurt ligt zover boven zijn bevattingsvermogen... Eigenlijk is de synopsis van het verhaal dat hij op een gegeven moment op straat wordt gevonden, helemaal knettergek. Hij wordt dan opgesloten in een gekkenhuis. Zijn zus komt op bezoek en hij verteld zijn verhaal aan haar. Zij weet eerst ook niet wat ze hoort, maar ze begint het uit te zoeken en vindt notities van hem. Die notities kun je vinden in het cd-boekje. Het verhaal draait erom of het klopt wat hij voorspelt of niet.

Tom: Wat ook belangrijk is, is dat alles klopt in het artwork. Die kerel wordt gevonden op een brug die werkelijk bestaat en in Londen te vinden is.

Sven: Met die incarnaties... Dat proces vindt plaats op die brug in Londen. Als dat in het echt zou gebeuren zouden er mensen zijn die de brandweer bellen en in het artwork is een krantenartikel terug te vinden waarin die brandweer vermeld wordt en dat is een brandweerkazerne die echt bestaat. Het is net of het echt gebeurd is.

Kunnen we het verhaal samen vatten als dat ene personage dat verschillende gebeurtenissen in verschillende tijdperken meemaakt?

Peter: Hij maakt alles in eerste persoon mee.

Sven: Op een gegeven moment is hij bijvoorbeeld getuige van de ondergang van Atlantis. Later komt hij in Egypte terecht en een andere keer zitten we in 2033 in Antarctica en gebeurt daar weer iets.

Sommige gebeurtenissen hebben dus ook daadwerkelijk plaatsgevonden?

Sven: De meeste wel. Als je naar het eerste nummer luistert, dat gaat over een explosie in Tunguska, Siberië dat werkelijk is gebeurt. Over Atlantis...

Peter: ...en de plagen van Egypte, dat is in het midden te laten natuurlijk.

Het is dus eigenlijk een combinatie van fictie en realiteit?

Sven: We zijn opzoek gegaan naar onverklaarde mysteries en dat hebben we ook verwerkt in het artwork. UFO's hebben we derhalve terzijde gelaten, hahaha.