Goed, maar ik ben inderdaad wat zenuwachtig. De response die ik krijg van de pers is goed, maar het is nu wachten op de reacties van fans. Ik stel mijn verwachtingen niet te hoog, want dan valt het misschien weer tegen. Zo is het nu eenmaal. Ik weet van mezelf dat ik het onderste uit de kan gehaald heb, en m'n longen uit m'n lijf gezongen heb. Mezelf heb ik in ieder geval niet teleur gesteld.

Hoe lang is dit album al in de maak?

Sinds november 2003. In juli van vorig jaar ben ik met de opnames begonnen, maar dat heb ik moeten onderbreken, vanwege dat ik ging trouwen. In december was het album echt af, maar toen moest ik nog wachten totdat het album gemastered was. Nu ben ik er ook achter hoe heel dit systeem werkt, en waarom het soms lang duurt voordat een album uitkomt. Het idee voor dit album had ik trouwens al langer. Ik denk dat ik voor het eerst er over ging nadenken tijdens de Star One tour. Met Arjen [Lucassen] had ik het er toen al over. Hij wilde wel helpen maar hij had geen tijd, omdat hij met z'n eigen album bezig was. We hebben dezelfde smaak en invloeden, en zijn ongeveer even oud, dus we zitten wel op dezelfde golflengte. In eerste instantie durfde ik het niet echt aan om geen metal album te maken, maar hij heeft me overgehaald om echt te doen wat ik wilde. "Als je zin hebt om wat Black Sabbath er in te laten horen, doen. Wat Maiden invloeden? Doen. Thin Lizzy? Gewoon doen." Dat gaf me genoeg zelfvertrouwen.

De meeste nummers klinken toch alsof ze 30 jaar terug gemaakt zijn, alleen met een veel beter geluid. Heb je jezelf proberen in te leven in die tijdsperiode, zodat de songs zo zouden klinken?

Ik heb altijd van bands als Bad Company, Led Zeppelin, en Deep Purple enzo gehouden, en ik luister ze ook vaak, dus dat gevoel zit wel in me. Als we op tour zijn met Symphony X komen er veel mensen naar me toe, om bijvoorbeeld een death metal band te laten horen. Sommige andere leden in de band vinden dat wel goed, maar ik als zanger vind het eigenlijk niks. Ik hoor liever een krachtige, zuivere zanger. Jammergenoeg heb je die niet meer zoveel tegenwoordig. Daarom wilde ik ook zo'n soort album maken als dat dit geworden is, met lekker krachtige zang. Het enige wat me qua zang van de nieuwere bands echt kan boeien is Audioslave, met Chris Cornell. Hij is een van de laatste echte powerzangers, wat mij betreft. Qua muziek wilde ik een bluesy rock album maken, met een jaren '70 stijl. Maar wel met een wat frisser gitaargeluid, en een modernere productie. De zang moest op de voorgrond liggen en zuiver zijn, zodat je alles kan horen. Er zijn geen trucjes toegepast zodat de zang wat voller lijkt.

Heb je nog een nummer proberen te maken dat klinkt als je favoriete band?

Hmm nee niet echt, want m'n favoriete band is Led Zeppelin en ik vind niet dat er een nummer op het album staat wat op iets van Led Zeppelin lijkt. Nou, misschien dat het middelste stuk van The Distance het dichtste bij Zeppelin in de buurt komt. Als ik die solo speel komt er wel een beetje een Page-gevoel, maar het is verre van de echte Zeppelin-sfeer.

Het nummer wat erg opvalt tussen alle anderen is We Will Fly, omdat dat als enige nummer vrij veel als Symphony X klinkt. Hoe komt dat?

Voor dat nummer had ik niet echt iets in gedachten. Ik ben gewoon gaan schrijven, en twee dagen later had ik een nummer van 8 minuten in elkaar gezet. Hiervoor heb ik me erg door Rush laten inspireren, met daar bovenop een zanglijn die de mensen wel van me kennen van Symphony X. Glad, en melodieus. Dat was vrij makkelijk want zo zing ik de laatste acht jaar al meestal. Maar het nummer is niet zo bombastisch als bij Symphony X. Ik heb wat geprobeerd met wat keyboards, en veel harmonieën. Ik vind het goed op het album passen doordat ik het wat als Yes vind klinken, maar het is inderdaad wel het meest Symphony X-achtige nummer op het album. Gaia klinkt ook wel als Symphony X, maar dat komt omdat Mike [Romeo, Symphony X gitarist] de solo speelt en het orkestrale deel geschreven heeft.

Je gebruikt je stem wel veelzijdiger dan bij Symphony X.

Inderdaad. Ik denk dat je op iets van zes nummers op het album wel kan zeggen dat je me al eens eerder zo hebt horen zingen, maar omdat we bij Symphony X niet van dat bluesy-achtige spul kunnen doen krijg ik daar niet de kans om dat deel van mijn stem te laten horen. De blues-invloeden geven een hele nieuwe dimensie aan mijn stem. Het gaat van Seasons Of Insanity, waarop ik klink zoals de meesten me wel zullen kennen, naar een nummer als Loosin' You. Daarop heb ik dingen geprobeerd die ik nog nooit gedaan had. En ik heb echt de longen uit m'n lijf gezongen op Unjustified. Zo intens heb ik het nog nooit meegemaakt.

Op het album staat de naam Russel Allen's Atomic Soul. Is dat nou de naam die je hiervoor gaat blijven gebruiken, of is Atomic Soul toch de albumtitel?

Ik denk toch dat ik het als naam ga gebruiken voor m'n solowerk. Ik vind het een toffe naam. Het klinkt goed, en omschrijft hoe ik ben.

Je speelt gitaar, bas, keyboards, en je zingt op het album. Is dit de eerste keer dat je wat anders doet dan alleen zingen?

Ja. En ik heb het album ook geproduceerd. Ik heb veel op m'n bord genomen voor het album. Het was een geweldig goede ervaring. Ook het schrijven heb ik voor het eerst alleen gedaan. In het verleden werkte ik altijd samen, dus heb ik eigenlijk nooit alleen een heel nummer geschreven. In de band heb je nooit een moment voor jezelf, en iedereen heeft een mening over hoe de nummers moeten worden. Dit was dus de eerste keer dat de nummers compleet mijn visie waren van hoe ze moesten worden. En over de productie: ik zit zeven jaar in Symphony X en we hebben bijna altijd al onze eigen platen geproduceerd, en in onze eigen studio opgenomen. Nu alles met computers gaat werd het voor mij erg interessant, want ik ben altijd al goed met computers geweest. Eindelijk begon ik te snappen hoe ik het moest doen. Romeo heeft me nog wel wat op weg geholpen, en daar heb ik erg veel van geleerd. Bijvoorbeeld voor de drums heeft hij me uitgelegd hoe alles het beste kon klinken. Ik wilde dat ze erg organisch klonken, en ik wilde niet teveel triggers gebruiken. Robert Nelson is zo'n drummer die binnen komt en het in 1x goed doet. Je weet niet wat hij gaat spelen, maar gelijk de eerste keer speelt hij het goed.

Je hebt wel de meeste andere instrumenten ingespeeld, maar niet de drums. Dat valt toch buiten je kunnen?

Hahaha inderdaad. Ik kan wel wat spelen, en ik heb ze in de pre-productie geprogrammeerd om Robert een richtlijn te geven, maar een album voldrummen gaat me niet lukken. Ik kan wel een hoop lawaai maken op de drumkit. Dat was overigens het eerste instrument wat ik bespeelde, maar ik was te jong om daar mee door te blijven gaan. Daarna ben ik keyboards gaan spelen voor een jaar of drie. Toen was ik dat zat en begon ik met gitaarlessen, voor een jaar of acht.

Het is wel een echt solo album geworden, aangezien je zelf bijna alles ook ingespeeld hebt.

Daar heb je wel gelijk in. Ik heb geweldige input gehad van een paar mensen. Ik heb het meeste van het zware werk wel gedaan, maar dus ook alle goede input van buitenaf bij elkaar gebracht. Ik wil niet dat men me verkeerd begrijpt en denkt dat ik een controlfreak ben, want dat is niet zo. Ik ben net een schilder. Ik wil een schilderij schilderen zoals ik het wil zien. Als ik niet weet hoe iets moet dan vraag ik het aan iemand die het wel weet. Als ik dacht dat ik iets niet zou kunnen, bijvoorbeeld produceren, dan had ik het iemand anders laten doen. Maar ik wilde het gewoon proberen. Het had net zo goed kut kunnen klinken, dus het was wel wat stressen. Vorig jaar was sowieso veel gestress, want ik ben ook nog getrouwd, midden in de productie.

Hoe bevalt het om getrouwd te zijn dan?

Geweldig. Ik had m'n vrouw zojuist nog aan de telefoon. Ik heb vanochtend een doos ontvangen met de echte cd, met het boekje en doosje erbij. M'n vrouw heeft de cd meegenomen naar de school waar ze werkt. Ze geeft les in de 1e klas, dus aan kinderen van een jaar of 6. Ze had de cd opgezet, en had de klas We Will Fly laten horen. Ze belde me om te laten horen hoe heel de klas het refrein mee zat te zingen hahaha. Dat was echt geweldig, want ze vonden het prachtig. Misschien moet ik maar op tournee met de Teletubbies hahaha. Nee zonder dollen, m'n vrouw is echt te gek. Ze steunt me in alles wat ik doe. Ze heeft ook de naam Atomic Soul bedacht. Ik zat met het woord atomic te zoeken naar een goede naam, en zij stelde atomic soul voor, want dat vond ze mooi passen.

Ik las in de bijgeleverde biografie dat je geen tourplannen hebt. Is dat al veranderd?

Iedereen vraagt het me, en ik had eigenlijk niet verwacht dat men me dat zou vragen. Ik had geen idee hoe de Europese markt het album zou ontvangen, maar de Europese pers reageert echt erg positief. Omdat het geen prog was of op Symphony X lijkt, en ook niet echt metal is, had ik geen idee of jullie het daar goed zouden vinden. Maar nu krijg ik dus toch wat twijfels over of ik misschien toch moet gaan touren. Ik moet het nog wat afwachten, hoe het gaat lopen. Je hebt toch een maand of drie nodig om een tour op te zetten, dus dan had ik daar al lang mee bezig moeten zijn. Als blijkt dat mensen het toch willen zijn wil ik toch proberen om wat op te zetten en die kant op te komen. Maar dan zit ik nog wel met een dilemma, want ik heb niet echt de tijd. Met Symphony X ben ik ook druk bezig, en dat album zit er in oktober aan te komen. Als we daar eenmaal mee op tour zijn ben ik bang dat ik m'n vrouw dus een heel jaar niet zal zien. Zo druk heb ik het dan. Ik hoop dat ik in augustus of september dan nog wat met Atomic Soul kan doen.

Je hebt toch ook nog een album opgenomen met Jorn Lande van Masterplan?

Ja. Ik heb hem overigens niet eens gezien voor de opnames, want alles is via telefoon en email afgesproken. Ik vind hem een geweldige zanger. Ik heb hem jaren terug eens ontmoet toen hij nog in Ark zat, en toen vond ik hem al gelijk een goeie gozer. Hij is ongeveer even oud als ik, heeft een zelfde soort stem. Dus toen de mogelijkheid er kwam om dit album te doen wilde ik wel. Het album is meer een pop-metal album. Het is moeilijk te omschrijven. Het is erg catchy. De nummers blijven erg goed hangen. Het is ook allemaal niet te complex, maar heeft toch wel erg goed gitaarspel. Er zit ook wel een beetje een jaren '80 metal geluid aan.

Is het album al af?

Ik weet het niet precies. Ik heb mijn delen enkele weken terug opgenomen en opgestuurd, en nu zullen ze het wel aan het mixen zijn denk ik. De titel zou The Battle worden, hoorde ik laatst, maar dat kan nog wel veranderen. Meer weet ik er nu ook even niet over, en ik doe er nu niet veel aan want ik ben zelf druk bezig met Symphony X. Ik hoop dat ze tevreden zijn met mijn aandeel, en nu wacht ik eigenlijk net als jij totdat de schijf in de brievenbus zit.

Hoe gaat het met het nieuwe Symphony X album?

Het gaat erg goed. Het is wel anders dan wat we gewend zijn, maar op een goede manier. De nummers zijn erg solide. Ik heb Mike nog nooit zulke goeie riffs horen spelen. Hij schrijft nu geniale riffs, die een geweldige flow hebben. En ik ben een soul-man, zoals je op m'n solo album wel kan horen, en kan hier direct wat mee. Dit heeft echt een lekkere groove. Ik heb nog niet veel bombastische orkestrale delen gehoord. Dat is allemaal wel heel sfeervol, maar ook dreigend. Michael's riffs zijn zwaar, en ook erg donker.

Is donker een sleutelwoord voor de nummers?

Ik denk het wel. Er zit iets heel mystieks aan de nummers.

En de release staat gepland voor oktober?

Ja, zoiets. Voor het eind van het jaar in ieder geval. We zijn nu al tourdatums aan het boeken, dus dan moeten we wel zorgen dat het album af is. Ik vind het wel lekker, want hierdoor hebben we een soort deadline. Want we kunnen wel eeuwig blijven sleutelen aan het album, maar op den duur moet je toch weten waar je moet stoppen. Als we weten dat we in oktober gaan optreden moeten we toch in september gaan oefenen, dus moet het album in juli af zijn. Dus hebben we een deadline.

Wanneer kunnen we jullie in Europa verwachten?

Ik denk begin volgend jaar.

Je had het daarnet al over Arjen Lucassen. Je hebt op diverse van zijn albums meegezongen en bent met hem op tour geweest. Denk je dat er nog een samenwerking komt?

Ik hoop het wel. Zoals ik zei had ik het met hem over m'n solo album, en hij bood ook z'n hulp aan. Maar omdat hij met Ayreon bezig ging had hij geen tijd. Zo zijn we elkaar misgelopen. Als hij aan Star Two gaat werken en mij er weer bij wilt hebben wil ik graag meedoen. Het Star One album was echt leuk om te doen, met alle verschillende zangers. En ook de tournee was een te gekke tijd.

Dat was te zien, iedereen had het zo naar z'n zin op het podium.

Inderdaad. Het was net een Broadway-show, waarbij de zangers steeds wisselden op het podium. Heel leuk om te doen. Arjen is een erg serieuze muzikant, maar hij neemt niet alles te serieus. Hij heeft echt een goede balans gevonden. Zoals op het eind van de dvd, waar je ons de polonaise ziet doen. Het is muziek, het is entertainment, daar hoor je plezier in te maken. Daarom vind ik het tof om met hem te werken, want hij heeft dezelfde instelling als ik.