Jazeker. Veel beter dan ik verwacht had, want het is slechts het eerste album van Leaves' Eyes en ik had al een tijdje niks gedaan. Sinds het laatste Theatre Of Tragedy al niks meer, eigenlijk.

Wat heb je dan sinds die tijd allemaal gedaan?

We waren demo's aan het opnemen toen met Theatre Of Tragedy, en ik had voor een stuk of tien nummers al de zang opgenomen voor een demo, maar toen werd ik ineens uit de band gezet. Sindsdien heb ik niks meer van hen gehoord, en dat was al meer dan een jaar terug. Daarna heb ik al m'n tijd in Leaves' Eyes gestoken. Daarmee hebben we zes maanden in de studio gezeten, en ik ben sindsdien ook nog moeder geworden. Ik heb ook nog meer dan een jaar als lerares gewerkt, maar daarmee ben ik gestopt toen ik zwanger werd. En dan heb ik ook mijn studie Engels afgemaakt aan de universiteit van Stuttgart. Ik heb dus zeker niet stil gezeten.

Je was lerares?

Jazeker. Ik gaf les aan jongeren tussen de 16 en 24, die het op school nooit zo goed gedaan hadden. Het zijn voornamelijk jongeren die geen kansen meer hadden, en werkeloos waren. Je geeft les, maar helpt ze ook tegelijkertijd. Zo hebben we ze bijvoorbeeld een keer meegenomen naar onze eigen studio, de Mastersound Studio, om ze te laten zien hoe dat allemaal werkt. Dat was erg leuk, en ik vind het altijd leuk om met jongeren te werken.

Ik kan me voorstellen dat je erg down was nadat je uit Theatre Of Tragedy gezet werd. Dan moet het vast goed voelen nu je eigen album goede reviews krijgt.

Ik vroeg me af wat er allemaal aan de hand was. Ik moest notabene op de website lezen dat ik niet meer in de band zat. We waren al tien jaar vrienden en collega's en dan hadden ze me op z'n minst wel even zelf kunnen vertellen wat er aan de hand was. En inderdaad, het voelt waanzinnig goed om te horen dat mensen Leaves' Eyes goed vinden. Het is een statement van mezelf om te laten zien dat ik het op mezelf ook wel red, en m'n vorige band niet nodig heb. Na tien jaar in dit vak gezeten te hebben was ik niet bereid om zomaar te stoppen, nadat ze me bij Theatre Of Tragedy aan de kant gezet haden.

Je nieuwe materiaal heeft ook een heel positieve klank. Ik had een depressiever album verwacht, na wat er gebeurd was. Ben je nu dan ook gelukkiger dan laten we zeggen vijf jaar terug?

Zeker. Ik denk niet dat ik ooit al gelukkiger geweest ben dan vandaag de dag. En ik hoop dat het zo blijft. We hebben veel ups en downs gehad de afgelopen vijf jaar. Er gebeurden veel dingen waar ik toch niet zo blij mee was. Zo bracht ik bijvoorbeeld een solo album uit, Deus Ex Machina, wat een popalbum was. Het was een project van mij, de producer en het label. Ik was blij toen het album uit kwam, en wilde misschien nog een tweede solo album uitbrengen. Maar toen werd ik aangeklaagd en moest ik in de rechtbank de rechten van m'n solo album zien te behouden. Dit heeft jaren geduurd, en het heeft me erg uitgeput. Het is een verspilling van geld en tijd, maar vorig jaar kwam het eindelijk goed. Ik heb de rechten terug. Maar dat wil ik dus nooit meer meemaken. Dat was echt het ergste wat me is overkomen in deze business. Er zijn dus mensen die niet met je willen samenwerken, maar alleen maar geld aan je willen verdienen. Nu gaat het gelukkig goed. Met Leaves' Eyes, met de baby, met de studio. Ik ben nu dus zeker gelukkiger dan ooit.

Waarom wilden ze dan tegenhouden dat je nog een solo album zou maken?

Het ging om de rechten van wie er met me zou werken op het volgende album. Ik wilde het meer zelf bepalen. In de muziekbusiness word je namelijk erg slecht behandeld. Er wordt voor je bepaald hoe je moet zingen, hoe je moet bewegen, wat je moet zeggen. Dat wilde ik niet, en zei tegen de anderen dat ik het wilde doen zoals ik het wilde. Dat vonden ze niks, en besloten me aan te klagen.

Dan maar weer terug naar Leaves' Eyes. In een aantal nummers op het album komen weer grunts voor, dus het "beauty & the beast" concept wat in Theatre Of Tragedy zat is ook hierop terug. Wilde je dat vanaf het begin al, of is dat er langzaam aan in gekomen?

Ik wilde dat vanaf het begin al. Het past bij de muziek, bij het concept, en bij de atmosfeer van de nummers. Ik hou erg van dit soort mannelijke zang, maar dat kan ik natuurlijk niet zelf doen. Dus heb ik het aan mijn man gevraagd.

Heb je het wel eens geprobeerd?

Hahaha ja, wel eens. Een jaar of tien terug luisterden we naar Anathema en Paradise Lost, die ook dat soort zang gebruiken, en toen probeerde ik het te immiteren. Dat doe ik namelijk graag. Al jaren probeer ik stemmen van mensen na te doen. Het maakt me niet uit wat voor stem het is, maar ik doe het na. Dat is ook de beste manier om je stem te trainen. Ik heb nooit zanglessen genomen, ik doe gewoon anderen na. Maar om terug te komen op de grunts: dat was me net iets te moeilijk, dus dat laat ik aan anderen over.

De laatste jaren is dit soort muziek erg populair. Jij bent er nu al tien jaar mee bezig, maar als je dan een nieuwere band hoort, en je hoort iets wat je zelf nog nooit gedaan hebt, denk je dan ook van "he, dat moet ik eens proberen"?

Dat is een lastige vraag. Ik luister niet echt naar bands om geïnspireerd te raken door wat ze doen. Ik haal mijn inspiratie meer van de mensen om me heen, van de natuur, en van wat ik zelf meemaak. Dat geldt ook voor de anderen in de band.

Je hebt Atrocity als je begeleidingsband. Dat was natuurlijk wel een makkelijke keuze.

Dat was mijn eerste keuze. Ze zijn mijn beste vrienden, en we zijn net een familie hier in de Mastersound studios. Ze zijn briljante muzikanten. Ik heb dus niet naar muzikanten hoeven zoeken, of ze twee keer moeten vragen voordat ze ja zeiden.

Jullie gaan samen op tournee, dus met Leaves' Eyes en Atrocity. Zij gaan het elke avond erg zwaar krijgen, als ze twee optredens moeten doen.

Jazeker. Ik ben blij dat ik niet de drummer ben! Mijn stem houdt het wel, maar de drummer gaat een paar liter zweten, elke avond.

Jij zingt toch ook wat mee bij Atrocity?

Ja. Maar geen lead vocals dus ik heb het dan makkelijk.

Wat kunnen we van Leaves' Eyes verwachten op tour?

We spelen ongeveer een uur, denk ik. Atrocity speelt iets langer. Maar het hangt er vanaf waar we spelen. Soms is Leaves' Eyes de co-headliner, maar als we in bijvoorbeeld mijn geboortestad spelen is Leaves' Eyes de headliner.

Speel je alleen Leaves' Eyes nummers, of ook nog iets uit je verleden?

Nee, niks van Theatre Of Tragedy, want die willen niet meer met me praten. Ik denk dat als ik dat materiaal speel dat er een oorlog uitbreekt. Daar heb ik ook geen zin in.

Zou je ze nog wel willen spelen?

Jahoor, ik vind ze nog te gek, en ik denk dat de jongens van Atrocity ze ook wel willen spelen. Maar het is voorlopig beter om dat niet te doen. Ik zie ze ook niet als vijanden ofzo hoor. Ik vind het gewoon vreemd dat ze niks meer zeggen en me zomaar ontslagen hebben. Ik heb het hoofdstuk inmiddels wel afgesloten, maar toch vind ik het jammer.