Bedankt, we zijn er erg tevreden mee! Ik denk dat het komt doordat we allemaal de wereld willen zien en muziek maken met elkaar terwijl we dat doen. We willen met zoveel mogelijk mensen onze muziek delen en daar werken we graag voor. Ook hebben we inderdaad met David het geluk dat hij simpelweg briljant is wanneer hij nummers aan het schrijven is. Met een stevig skelet van hem kunnen we nummers binnen een paar weken al af hebben.
Thimo heeft de lyrics geschreven, maar hebben de anderen ook nog wat ingebracht? Hoe zijn de taken verdeeld?
Thimo schrijft de lyrics. Hij heeft een duidelijk onderwerp waar hij over wil schrijven en daar blijven we zoveel mogelijk van af om verwarring in de teksten te voorkomen. Qua taakverdeling zijn we afgelopen jaar tot nu veel aan het kijken wat wel en niet werkt. We denken deze gevonden te hebben in David die het muzikale overziet, dus de nummers, mixes, producties enzovoort. Terwijl ik (Pim) de zakelijke kant verzorg met hulp van Bart. Ook schrijven we allemaal mee, maar David speelt hierin wel de grootste rol.
Is het tempo waarin je dingen doet (oefenen, optreden, randzaken) voor Bart als enige niet Metal Factory-lid wel een beetje bij te houden? Wat doet hij buiten de band om?
Jazeker, Bart zorgt zelf voor de planningen en is dus altijd op de hoogte van alles wat er moet gebeuren. We zijn ook van plan sneller te gaan werken dan nu, dus die planningen komen goed van pas. Bart doet ook de dingen die ik niet doe. Als ik het heel druk heb met de shows te regelen, zal ik hem vragen om de repetities te plannen of interviews af te handelen. Een vliegende keep als het ware. Naast bassist bij ons is Bart bioloog bij Florensis.
De eerste luisterbeurt viel me direct de productie op. Beslist een meerwaarde naar mijn mening. Hoe was het om met Jochem Jacobs samen te werken? Wat hebben jullie van hem geleerd? Waarom hebben jullie ervoor gekozen om niet wederom met Joost van den Broek samen te werken?
We hebben eigenlijk voornamelijk met Sander van Gelswijck gewerkt. Hij heeft samen met ons de drumsound gekozen en ook opgenomen. Jochem heeft de finishing touch aangebracht met de mastering. Het was vooral David die aan de productie heeft gezeten, door ongeveer tien uur per dag, twee weken lang de mixing te doen. We hebben gekeken naar verschillende studio’s om drums op te nemen en we hebben zeker gedacht om weer bij Joost op te nemen, maar we vonden de Textures-platen zo vet klinken qua productie, dat we naar Split Second Sound zijn gegaan voor de drums en mastering. Ook hebben we tips gekregen van Sander en Jochem voor de mixing om de ep nog vetter te laten klinken.
Gijs Stokman heeft een lyricvideo gemaakt voor Thousand Faces. Een veelzijdige track die zowel de krachtige, melodieuze, atmosferische als progressieve kant van Extremities laat horen. Mijn favoriet trouwens. Waarom hebben jullie voor deze track gekozen? Hoe is erop gereageerd en heeft het wat interessante contacten opgeleverd?
Tot nu toe is er alleen maar positief gereageerd eigenlijk. We wilden niet alles weggeven voordat de plaat uit was, dus dachten we eraan om een verkorte versie te releasen van een nummer, zodat als je de plaat luistert, je niet al weet wat er gaat komen in het nummer. Zo blijft het toch nog een kleine verrassing. We kozen dus het nummer wat het beste klonk als je de structuur zou aanpassen en inkorten. Het was nog best lastig om met z'n vijven daar tevreden over te zijn. Het is voor ons makkelijker om naar een zaal te gaan met dit nummer, aangezien het laat zien waar we nu mee bezig zijn. Ik denk dat we echt het juiste nummer hebben uitgekozen!
Een aantal ideeën op de ep doet aan Textures en Gojira denken, maar in Thousand Faces en in het titelnummer hoor ik toch ook wel eigen invloeden en jazz die meer richting een eigen sound gaan. Gaan jullie, om de vergelijking met jullie voorbeelden in de toekomst te voorkomen, meer richting een eigen stijl of zien jullie de vergelijking juist als een compliment?
We schrijven wat we tof vinden en zijn bewust bezig met wat voor gevoel iets oproept. Als wij denken: “Het klinkt nogal als Gojira” en dat is positief, dan doen we dat. Als wij zelf vinden dat een stuk niet past, passen wij het aan. We weten dat als je aan het eind van een nummer nog een refreintje plakt, het een commerciëler gevoel oproept. Als dit goed klinkt doen we dat, zo niet dan niet.
De vocalen zijn zeer gevarieerd. Ze dragen bij aan de diversiteit op de release en ze zijn onderscheidend. Hoe moeilijk is het om binnen een nummer te switchen van de ene techniek naar de andere en hoe ontwikkel je ze?
Oefenen, oefenen en meer oefenen! Door op school te leren en thuis te oefenen, kun je van alles doen. Ook zelf dingen proberen wat fijn voelt en wat niet, een goede warming-up voor een show doet ook al wonderen.
Drie titels verwijzen naar het mythologische monster Rakshasa. De songs zijn verbonden door middel van een concept. Waar komt de fascinatie voor de Hindoestaanse cultuur vandaan en kun je wat vertellen over de protagonist die heeft te lijden onder de gekte van de wereld en het overheersen van zijn duistere kant en uiteindelijk helemaal doordraait?
Onze zanger (Thimo – red.) is opgegroeid in Bali waar meer dan 90% van de bevolking hindoeïstisch is. Vanuit vroeger heeft hij dus de mythologische verhalen meegekregen en besloot erover te schrijven. Het fijne aan de schrijfstijl van Thimo is dat het verhaal meerdere manieren van interpretatie heeft, dus voor iedereen is het anders. Het kan in het hedendaagse afspelen of vroeger, andere werelden enzovoort. Het idee is inderdaad dat de hoofdpersoon de eerste nummers het positieve en negatieve in de wereld ziet om hem heen, maar langzaamaan ziet hij steeds meer negativiteit om zich heen, waardoor hij tegen het eind van het verhaal doordraait. Niet elk verhaal loopt goed af...
De muziek is zeer gelaagd. Op welke manier trachten jullie dat te reproduceren tijdens de optredens?
Wij zorgen dat wat we in de studio spelen, ook live kunnen doen. Geen backingtracks, geen veel te snelle partijen die je niet kunt volhouden na een half uur spelen. Alles wat je hoort, dat kunnen we ook spelen. Hiervoor hebben we vooral onze andere gitarist Koen, die effectpedalen gebruikt om sfeerstukken neer te zetten. Een mooi compliment dat we kregen op Stonehenge Festival was dat het klonk alsof er een symfonische backingtrack meespeelde.
Hoe was het om voor een paar duizend man Dynamo Metal Fest te openen? Dat moet een geweldige ervaring zijn geweest.
Fantastisch! Leukste ervaring tot nu toe, goede reacties gehad, veel contacten opgedaan en wat een geweldig publiek!
Jullie speelden goed en ondanks de spanning was de presentatie energiek, maar het geluid viel wat tegen. Nu jullie een momentum te pakken hebben met het winnen van een paar battles, willen jullie dan ook doorpakken door met een eigen geluidstechnicus te werken of is dat financieel nog niet haalbaar?
Het is natuurlijk ook lastig om in het begin een goed geluid te krijgen in zo'n half overkapte ijshal. Er zijn al verschillende ideeën onderling over hoe we in de toekomst ons geluid willen regelen. Een goede geluidsman/vrouw maakt heel erg veel verschil.
Jullie hebben al veel optredens achter de rug en staan ook nog eens dankzij het winnen van twee battles op een zevental festivals geprogrammeerd deze zomer. Dat je binnen een jaar daar al staat, komt vast als een verrassing. Betekent het ook dat jullie langetermijnplanning daardoor verandert?
Onze langetermijnplanning had meerdere routes, door het winnen van de battles hebben wij de snelle route genomen. We zijn redelijk vooruit aan het plannen op het moment, denk aan album releases, tours, video's enzovoort. Onze prioriteit ligt nu vooral bij het promoten van deze ep en we zijn ook al stiekem aan het werk voor de volgende plaat.
Jullie staan al vroeg met de neuzen de zelfde kant op. Wat is jullie ambitie?
Onze ambitie is om onze muziek met zoveel mogelijk mensen te delen en ook de wereld rond te gaan. We werken hard om die doelen te halen en door een duidelijke planning en taakverdeling zorgen we ervoor dat dingen die onmogelijk lijken, toch mogelijk worden.
Kun je iets over de Metal Factory vertellen? Denk dan onder andere aan de volgende punten. Hoe vaak hebben jullie les? Van wie hebben jullie les? Waar bestaan de lessen uit? Hoe lang duurt de opleiding? Waaruit bestaat de begeleiding? Ben je er full-time mee bezig?
Metal Factory is een drie-jarige opleiding en zorgt ervoor dat je na die drie jaar een zelfstandig ondernemer bent in de metal-branche. Dit lukt natuurlijk alleen als je er full-time mee bezig bent. Je kunt wel een diploma halen als je je huiswerk maakt en wat kunt trommelen. Maar je doel hoort te zijn dat als jij afstudeert, je gewoon je brood kunt verdienen met muziek, of dat nou management is, touren, lesgeven of misschien ga je wel gewoon verder studeren. Je zit er voor jezelf, omdat jij wat wil maken van passie. Wij hebben ongeveer van 10 tot 5 les elke dag in je instrument, samenspel, bands, covers, management, geschiedenis, muziektheorie en natuurlijk Nederlands, rekenen en Engels. Dit wordt gegeven door mensen als Bart Hennephof en Stef Broks van Textures, Johan van Stratum en Marcela Bovio van Stream of Passion, Ruud Jolie van Within Temptation, Rob van de Loo van Epica. Maar ook Daan Holthuis (geschiedenis) die ongeveer net zou oud is als wij en net zo leergierig. Niet alles is leuk natuurlijk, maar wel noodzakelijk. Als jij een plaat wilt uitbrengen, moet je weten hoe de rechten in z'n werk gaan. Je kunt kijken of er subsidies zijn voor je band. Je moet ook snappen hoe toonladders in elkaar zitten als je gaat schrijven. Als een drummer dat ook weet, is de communicatie veel makkelijker. En geschiedenis is ook heel belangrijk, want als jij backstage bent op een festival en je staat te praten met iemand en je hebt geen idee wie Led Zeppelin is, kom je ook niet zo snugger over. Daarbij leer je veel van oude ervaringen van die bands en kun je je ook nog breed ontwikkelen door als symfonische metalknul te gaan luisteren naar jaren 80 thrash metal uit de Bay Area.
Wat is voor jullie de toegevoegde waarde van de opleiding op dit moment?
Voor mij is dat bijvoorbeeld het ontdekken van management. Ik leerde het eerste jaar daar veel over en het tweede jaar ben ik het aan het toepassen in Extremities. Voor een ander kan het zijn dat ze door onze showcases te spelen, wat meer live ervaring opdoen. Voor ons gezamenlijk is het vooral fijn dat als we iets willen weten, we het vijf stappen verder al kunnen vragen. Je hebt een overvloed aan netwerkmogelijkheden, zowel van leerkrachten als van Dynamo zelf. Een soort bibliotheek voor metalmuziek en randzaken.
Wat kunnen we het komende jaar van jullie verwachten? Veel optredens, de ep promoten en daarna concentreren op de eerste full-length?
We gaan ons concentreren op een full-length en een tour in 2017. Welke eerst komt, weten we nog niet. Dat ligt eraan hoe snel het schrijfproces gaat. Maar sowieso gaan jullie nog van ons horen! Als je van Hindoeïsme, goede muziek of moeilijke bandnamen houdt, check ons dan op Facebook of YouTube. Bedankt voor het lezen!
