Deze vijfde full-length grijpt enerzijds terug op het verleden, maar is anderzijds vernieuwend. Zodanig zelfs dat het als het meest gevarieerde en ambitieuze werk de boeken ingaat. Dit blijkt direct uit de veelzijdige, zeventien minuten durende opener. Hierin wisselen post-rock en atmosferische black elkaar af en vallen vooral de progressieve twists en het basspel op. Het memorabele, rauwe getokkel zorgt voor het nodige houvast. Luister eens naar het prachtige getokkel in I (Pathway), met daaroverheen de postrocktremeloleads. Schitterend.
De overige tracks duren (bijna) tien minuten of meer. Elk nummer behelst een breed arsenaal aan stijlen en emoties die soepel in elkaar overgaan. Het beste beluister je dit album dan ook in zijn geheel. Zo is het ook bedoeld door de band. Dat zie je af aan de titels die als hoofdstukken dienen. Vijfenzeventig minuten is een lange zit, maar vanwege de afwisseling bepaald geen straf. Zo houdt II (Penance) de aandacht goed vast middels zijn sterke opbouw die uitmondt in Agallochiaanse, mistige black. Ook hier duikt het uiterst fraaie en bovendien onderscheidende baswerk op.
Wat Fen uitstekend doet, is zowel sfeervolle als aanstekelijke muziek maken die de luisteraar er op korte termijn bij pakt en hypnotiseert en op lange termijn interessant blijft vanwege de complexe posities die bepaalde geheimen pas later vrijgeven. Het trio muzikanten wisselt tussen ambient soundscapes waarin de donkere wolken even verdwijnen en bouwt middels dreiging weer op naar een stormachtige passage die zich soms pas laat aandient (in de opener na twaalf minuten) voordat de storm gaat liggen. Slechts als de stevige black wat langer aanhoudt (zoals in III (Fear) dreigt de aandacht weg te ebben. Een volgende moment grijpt een epische passage je er weer bij de haren bij.
Vijf kwartier minuten is een lange rit, maar wie zich mee laat voeren door de atmosferische muziek van de Engelse muzikanten, heeft daar geen erg in. Het ene moment droom je weg met rustige post-rock, een paar minuten later brengen de blasts en het rauwe gitaarwerk je bij de les. Winter is een groots opgezet werk, dat tot in detail is uitgewerkt. Dit werk is karakteristiek als het drassige Fenland, dat geldt als inspiratie. Deze kolos is memorabel middels terugkerende, beklijvende ideen en verrassend middels zijn proggy twists en onderscheidende basspel. Deze vijfde full-length is als een soundtrack van het gelijknamige jaargetijde en vertaalt de mistige kilte, de striemende koude wind, maar ook de schoonheid en de mysterie van de natuur.
Tracklist:
1. I (Pathway)
2. II (Penance)
3. III (Fear)
4. IV (Interment)
5. V (Death)
6. VI (Sight)
