Repetitie en simplisme zijn zoals altijd de sleutelwoorden in de sound van Lustre. Ieder nummer wordt gekenmerkt door slechts enkele eenvoudige basismelodien - vaak op het keyboard - waarop licht gevarieerd wordt. In deze sleutelwoorden vinden we zowel de kracht als de zwakte van Lustre. Met ogenschijnlijk zeer basale middelen weet Lustre een unieke sfeer te creren, waarin de tijd langzamer lijkt te gaan, haast tot stilstand lijkt te komen, en alle indrukken en invloeden van buitenaf langzaam wegvallen. Blossom heeft daardoor haast een therapeutisch effect en de muziek heeft dan ook een bijna tijdloze dimensie. Tegelijkertijd moet je wel een beetje vatbaar zijn voor dit soort klanken, anders is het makkelijk om het materiaal als saai en eentonig af te doen.
De 'luistercontext' maakt overigens ook uit bij dit soort platen. Op het moment van schrijven bevind ik mij in een vrijwel lege ochtendtrein. De nacht sluimert nog na, maar de ochtendkilte wordt snel verdreven. Het belooft een warme dag te worden. Terwijl de in de ochtendzon glooiende weilanden vredig aan mij voorbij schieten, dwaalt mijn blik naar buiten. Het is de perfecte setting voor dit album, dat niet tot zijn recht komt wanneer het tussen de drukke dagelijkse bedrijven door wordt geconsumeerd. Blossom is meer meditatief dan metaal en meer ambient dan black, maar degenen die het album met de juiste 'mindset' tegemoet treden, zullen veel plezier hieraan beleven.
Tracklist:
1. Part 1
2. Part 2
3. Part 3
4. Part 4
