Eerder besprak ik al Lost In Lustrous Skies, een compilatie van ouder materiaal die vorig jaar werd uitgebracht door De Tenebrarum Principio. Ondanks de tekortkomingen van die compilatie maakte het materiaal me nieuwsgierig om meer van Lustre te horen. Wonder klinkt gelukkig heel wat consistenter dan die nogal fragmentarische compilatie, waardoor de plaat veel meer als n geheel aanvoelt. Zeker in dit genre is dat belangrijk, want Wonder moet het meer hebben van de natuurlijke flow waarmee de luisteraar wordt meegetrokken in de introspectieve droomwereld van de band dan van specifieke nummers die eruit knallen.
Qua muzikale richting is er weinig veranderd: ook op Wonder is het nog steeds repetitieve ambient black metal wat de klok slaat. De nadruk ligt bovendien op de ambientaspecten, want de blackmetalinvloeden beperken zich vooral tot zalvende riffs en gepijnigde screams die, beiden weggemoffeld in de wollige eindmix, sporadisch hun opwachting maken. Qua mix doet de muziek van Lustre dan ook wel wat denken aan het werk van Vinterriket, maar ook een vergelijking met Germ ligt op de loer (hoewel die band veel minder richting ambient neigt).
Lustre maakt dan ook eigenlijk een soort meditatie black metal: kalmerend, reflectief, troostend in zijn afstandelijkheid en abstractie. Wonder is vooral een oefening in minimalisme. Dat werkt het best bij Green Worlds en vooral het erg mooie A Summer Night, maar dat minimalisme zorgt er ook voor dat er feitelijk eigenlijk niet enorm veel gebeurt op dit album. Toch is het een aanrader voor de liefhebbers van dit soort muziek. Ik raak er onder de juiste omstandigheden namelijk wel degelijk enigszins verlicht door, ook al ligt het nirwana nog niet binnen handbereik.
Tracklist:
1. Moonlit Meadow
2. Green Worlds
3. A Summer Night
4. Petrichor
