Eight Ways is alweer album nummer vijf en er is eigenlijk niet zoveel veranderd. De productie is wellicht wat minder open, waardoor de plaat je niet gelijk van de sokken blaast, maar daar gaat het eigenlijk niet om bij Madder Mortem. Waar het wel om gaat is dat de band opnieuw een zeer apart album heeft geschreven. Agnete duikt weer ongestoord in de diepten en vliegt daar net zo hard weer uit om hoge noten te kraken. De instrumenten gaan daarbij hun eigen weg, waardoor een zeer breed palet aan klanken ontstaat. Het kost wellicht wat luisterbeurten, maar de plaat ontpopt zich na veelvuldig draaien als een rasechte groeiplaat. Dat bewijzen stukken als het opzwepende The Little Tings, maar ook het behoedzaam opgebouwde Formaldehyde, waarin vooral de zwoele zanglijnen en hysterische uitbarstingen van Kirkevaag de dienst uitmaken. De zangeres gaat zowel de strijd aan met haar eigen schizofrene stemuitbarstingen, maar ze redt zich ook prima tussen rauwe gitaarriffs en spannend percussiewerk.
Eight Ways mag gerust tot n van de beste albums van deze Noren worden gerekend. Misschien dat de ontwikkeling niet zo groot is ten opzichte van het zeker niet misselijke Desiderata, maar deze band heeft nog altijd iets wat veel andere groepen niet hebben, namelijk een eigen geluid. Dat is te danken aan de zangeres, maar ook aan de onorthodoxe structuren die de muzikanten hanteren. Zeker niet de makkelijkste plaat, maar absoluut een lekkere uitdaging voor de liefhebbers van het progressieve werk. Donkere expressie ten top.
Tracklist
1. Formaldehyde
2. The Little Things
3. Armour
4. Resolution
5. A Different Kind Of Hell
6. Riddle Wants To Be
7. Where Dream And Day Collide
8. The Flesh, The Blood And The Man
9. Get That Monster Out Of Here
10. Life, Lust & Liberty
11. All I Know
12. The Eighth Wave
