Madder Mortem speelde tijdens die shows onder meer nummers van de zevende full-length Marrow. Op dit recente album hoor je een veelvoud aan stijlen, van folk tot alternatieve rock, van metal tot pop. Zo is Untethered een intro dat je terug zou kunnen vinden op een progrockplaat uit de jaren zeventig en rockt men er daarna stevig op los in Liberator. Deze track bevat een vette breakdown tegen het einde, die niet zou misstaan bij een metalcoreband.
De Noren denken niet in hokjes, getuige het knappe Moonlight Over Silver White. Deze compositie begint breekbaar, maar vervolgt als een headbanger. Spierballenriffs en screams maken de dienst uit, maar daarna is er een sectie met een Carabisch ritme en melodieuze rock. Volgt u het nog?
De dynamiek is tekenend voor deze confronterende en opbeurende release. De diversiteit in stijlen komt ook terug in de zang van altsopraan Agnete M. Kirkevaag, die de ene keer een Schotse touch heeft (Amy Mc Donald) en de andere keer in de buurt komt van Kobra Paige van Kobra And The Lotus. De overtuigingskracht en beleving is een groot pluspunt. Agnete geeft de luisteraar vertrouwen in eigen kunnen. Ze heeft een krachtige stem, maar maakt ook een positieve indruk op lager volume, zoals blijkt uit het door Radiohead genspireerde Until You Return. Deze track werpt zich al tijdens de eerste luisterbeurt op als een van de hoogtepunten en blijft al snel hangen. De eerste helft doet de bluesy track het rustig aan, maar tijdens de tweede helft zijn er ook een paar ruige woede-ontladingen. Op die momenten komt een naam als het Nederlandse Caesar in gedachten op.
Andere nummers hebben wat meer draaibeurten nodig, want de experimentele muziek zit vol met ideen, contrasten en loopjes die je niet in een keer kunt verwerken. De zware, prominente bas van Richard Wikstrand en de krachtige drumslagen van Mads Sols geven de muziek power. Luister maar eens naar het keiharde, groovy My Will Be Done, met screams van Agnetes gitaarspelende broer BP M. Kirkevaag. Een volgend moment is er juist weer ingetogen spel met roffels van Mads Sols. Hij is niet de enige die de nummers met zijn gevarieerde drumspel verrijkt. Ook de andere muzikanten laten van zich horen. Neem het gevarieerde gitaarspel (van doomriffs tot getokkel, van psychedelische klanken tot melodieuze leads) van BP en de inmiddels vertrokken Richard Wikstrand. De krachtige productie laat voldoende ruimte om alle bandleden goed tot hun recht te laten komen.
Marrow is een zeer dynamisch album, dat de luisteraar van de ene emotie in de andere kiepert. Zo volgt na het krachtige My Will Be Done het prachtige, melancholische Far From Home, dat wel iets heeft van Armour (van Eight Days). White Snow, Red Shadows is een swingende rocker met System Of A Down-achtige zanglijnen en het experimentele titelnummer met slide-gitaar is juist weer verwarrend en intrigerend. Dit is nu pas echt progressieve muziek. Madder Mortem mag zonder meer trots zijn op deze release, die veel te bieden heeft en de luisteraar vertrouwen in eigen kunnen inboezemt. "Keep your will alive, keep holding on."
Tracklist:
1. Untethered
2. Liberator
3. Moonlight Over Silver White
4. Until You Return
5. My Will Be Done
6. Far From Home
7. Marrow
8. White Snow, Red Shadows
9. Stumble On
10. Waiting To Fall
11. Tethered