D grootheden van de black/thrash metal zijn natuurlijk Destryer 666. Cold SteelFor An Iron Age en Phoenix Rising zijn albums om als liefhebber van het genre je vingers bij af te likken. Flink gevuld met agressieve en pakkende nummers staan zij garant voor jaren luisterplezier.
Nu, zon zeven jaar na de release van Cold Steel.., komt de band met een nieuw album. Hebben ze het torenhoge niveau van de vorige albums weten vast te houden is de vraag.
Defiance begint redelijk vertrouwd met wat aardig snelle en agressieve nummers. Het roer gaat echter al snel om. Het derde nummer, Blood For Blood, is, zeker naar Destryer 666 begrippen, nogal rustig en zo staan er wel meer vrij kalme nummers op het album. Eigenlijk wat teveel naar mijn zin. 'Now Destryer 666 return to a more melodic offensive' staat er op de infosheet die ik bij de promo kreeg en dat blijkt te kloppen. Ik vind dit niet bepaald een goede ontwikkeling. De band is naar mijn mening op hun best als ze agressieve, razende muziek maken.
De voor Destryer 666 typerende combinatie van thrash metal gitaarwerk met black metalvocalen werkt ook op Defiance best weer goed. Het luistert lekker weg, zeker de agressievere nummers. Maar het mist allemaal kracht . Nergens knalt het zo goed als in oude nummers zoals Sons Of Perdition en I Am The Wargod. De rustige nummers halen nogal de vaart uit het album, waardoor je aandacht neigt te verslappen.
Als er mensen zijn die het geluid van Destryer 666 wel waarderen, maar Cold Steel net wat te heftig vonden, zouden die aan Defiance wel eens een fijn album kunnen hebben. Anderen raad ik aan Homage To Martyrs van Razor Of Occam te proberen. Dat album heeft namelijk precies de venijnigheid die Defiance mist.
Tracklist:
1. Weapons Of Conquest
2. I Am Not Deceived
3. Blood For Blood
4. The Barricades Are Breaking
5. A Stand Defiant
6. A Path To Conflict
7. A Thousand Plagues
8. Human All Too Human
9. Sermon To The Dead
.jpeg){kind=small}
