Als een kind zo blij was ik doen deze cd op m'n deurmat viel. Mystic Circle is altijd ��n van m'n favoriete bands geweest en volgens velen is dit de beste Duitse black dark metal band. De prachtige melodieuze black metal ten tijde van Drachenblut en mijn favoriet Infernal Satanic Verses mocht dan soms wat commercieel klinken, ik was altijd dik tevreden over die cd's. Bijna twee jaar geleden bracht men de plaat The Great Beast uit. Ook dat was best een redelijke plaat, maar naar mijn mening was de fut er lichtelijk uit en na een tijdje begon ik me te irriteren aan de eindeloze doordreunende ietwat geforceerde death grunt van zanger Beelzebub. Toch beloonde ik de plaat met een redelijk cijfer, hopende dat men met de volgende plaat er nog dik overheen zou gaan. Nu dus deze plaat: Damien

In de afgelopen periode heeft de band heel wat veranderingen moeten doorstaan. Drummer Abyss is vertrokken en is vervangen door een heerschap met de lieflijke naam Necrodeamon. Ook is helaas meester keyboarder (volgens mijn mening dan) Baalsurgorr vertrokken. Belachelijke naam trouwens, maar ja. Je bent jong en je wilt wat. De band heeft besloten om voortaan als drietal door het leven te gaan en is dankzij het vertrek van de toetsenman een stuk harder gaan spelen. Onlangs nog enkele keyboardstukjes en melodieuze gitaarlijnen ramt men vrijwel het hele album door. Natuurlijk niets mis mee als je er van houdt.

Ook zeer orgineel overigens om een film als The Omen te kiezen als concept voor het album. Gaf het verhaal over de Ring Des Nibelungen tijdens Drachenblut een wat nare nazi bijsmaak, aangezien figuren uit dat verhaal als boegbeelden werden gebruikt in de propaganda van die Hitler. (Overigens had het er niets mee te maken ) Dit is dus een zeer goed verhaal. Tekstueel is men dus niet bekeerd tot het christendom. Neen zo satanisch als de duivel zelve.

De band opent duister met een intro dat zeer eng klinkt. De cd is opgedeeld in drie hoofdstukken en elk vertellen ze een deel van het verhaal. Elk hoofdstuk word ingeleid met een melodieus intro. De meeste songs blazen je echt de verdoemenis in. Satan arrives again..zullen we maar zeggen. Niets mis mee, zolang het muzikaal is.

Ik moet eerlijk zeggen dat Damien mij iets teleurstelde. Ik was altijd gek van Mystic Circle vanwege de heerlijke melodie�n van zowel keyboard als gitaar. Nu zijn er slechts sporadisch keyboards ingezet en gitarist Ezpharess is nou niet bepaald een wereld snarenplukker. De riffs zijn op zich strak , maar kennen een herhalend karakter en na een tijdje ben je dat wel zat. Oorverdovende rampestampers als God is Dead - Satan Arise en Kingdom of Blasphemy klinken absoluut lekker. Over die titels, heren ..clich�? zegt jullie dat wat. Maar er staan ook songs op het album die redelijk melodieus zijn zoals Unholy Alliance en Armaggedon War al doet de naam anders vermoeden. Fantastische overgang bevat dat nummer en de monsterlijke krijsen en lekker in het gehoor liggende brullen van kalle knikker Beelzebub passen goed bij dit lekkere nummer.

Al met al een hele aardige, maar niet baanbrekende cd die best wat aardige idee�n bevat. Dit kunnen we natuurlijk wel echt DARK SATANIC METAL noemen. Zo omschrijft de band zijn stijl. Was de stijl op The Great Beast eerder te omschrijven als Light Satanic Metal, dit is soms echt pure fucking darkness. Ik hoop stiekem op iets meer melodie, maar als de band zich nog verder ontwikkelt deze kant op, dan verwacht ik er ook nog wel heel wat van. Op productief vlak is opnieuw een beroep gedaan op Gerhard Magin en opnieuw klinkt alles helder en als de drums nou nog net iets knallender hadden geklonken dan had ik meer punten toegekend. Eindconclusie..zeer degelijk album, maar geen wereldwerkstuk.

Tracklist
1. Intro-Chapter 1 The Revelation
2. 666 (Mark of the Devil)
3. God is dead - Satan Arise
4. Servants of Twillight
5. Intro-Chapter 2 The Omen
6. Kingdom of Blasphemy
7. The Seventh Sign
8. Armageddon War
9. Intro-Chapter 3 The Deduction
10. Unholy Alliance
11. Image of The Antichrist