Mystic Circle staat al jaren in de top klasse van Duitse black metalbands samen met Suidakra en Agathodaimon. De band heeft z'n stijl verandert sinds het vorige epos 'Infernal Satanic Verses' wat ik nog steeds beschouw als een van de betere melodieuze black metal cd's van de afgelopen jaren. Evenals landgenoot Obsidian Gate was de muziek overladen met keyboards maar werd er toch nog een duistere sfeer gecre�ert. De band speelt nu volgens eigen zeggen Dark Satanic Metal. Met dat Satanic ben ik volledig eens want de teksten zijn positief gericht op de vader van de hel. Maar of de muziek nou echt dark is durf ik in twijfel te trekken. Soms klinkt de muziek met name door de soms zelfs montere keyboardpartijen opgewekt en dat is nu niet echt de bedoeling van Dark metal. Maar het is afgezien van dit kleine foutje een heel goed album geworden met ook veel duistere melodie�n en sterke riffs. Zanger Graf von Beelzebub heeft ook z'n zangstijl verandert. Zijn geforceerde gekrijs stond vroeger al wat ter discussie, maar nu is zijn gekrijs slechts in een paar nummers nog te horen. Beelzebub brult nu meer.

Het eerste nummer met de veelbelovende titel 'Hellish Maniacs' is niet een snoeihard rag nummer als je zou verwachten met oog op de titel. Het is een melodieus nummer en het klinkt door talloze keyboards toch wel erg duister. Beelzebub brult zich een weg door riffs en keyboards. Hij klinkt soms als de duivel zelve. Het nummer wat daarop volgt 'Hate'. Persoonlijk vind ik dit het minste nummer van het album, met name door de flauwe koorpartijen in het midden van het nummer. De spanning bouwt zich op en dan opeens gaat het weer over op de riff waar het nummer rond gebouwd is. Het titel nummer is echt een geweldige metal hymn. Door de aparte keyboards en de klasse gitaarsolo is dit een topper.

'Lucifer's Angel' is het nummer wat erna komt. Hooggestemde melodieuze gitaren zorgen voor de montere sfeer. Althans, het lijkt monter. Als je wat beter luistert ontdek je de melancholische klank. De vocalen van Beelzebub komen in dit nummer zeer sterk naar voren. Helaas zijn die in het midden van het nummer van eentonig. De volgende song 'Spirits in Black' begint met een heerlijk relaxt keyboard stukje en een kort duet tussen Beelzebub en gast zangeres Ophalia. Zeer mooi. Dan barst de hel los en je zult er achter komen dat dit het hardste nummer is van de cd. 'Eyes of Horror' is zo'n nummer wat mede door een sterke solo (die ietwat door keyboards vals klinkt) en duistere vocalen goed klinkt. Dit was slechts een voorproefje op het hoogtepunt van de plaat. 'Whore of Babylon' is een uitstekend nummer met duistere keyboards en een geweldige gitaarsolo. Dit is genieten geblazen. Het genieten is nog niet afgelopen, want het liedje daarna getiteld 'Lost in the Garden of Eden' is hard, snel en soms ietwat opbeurend. een lekker nummer in ieder geval. Het laatste nummer 'In evil we shall die' kabbelt ietwat rustig langs me heen, maar de vrouwenzang klinkt me sterk in de oren.

Op de digi-pack editie die ik heb aangeschaft staat ook nog een bonus track. Een cover versie van de Bathory klassieker 'One Rode to Asa Bay' . De cover is goed uitgevoerd alleen zingt Beelzebub hier nog op de oude geforceerde manier. Desondanks klinkt het erg duister en monsterlijk. 'It's Only Just BEGUNNNNN!!!!' Mijn conclusie is dat 'The Great Beast' een zeer degelijk dark metal album is en dat het geen weggegooid geld is. Ga hem eens luisteren en oordeel zelf. Op de offici�le website van de band zijn maar liefst drie volledige nummers te downloaden. Ga het checken zou ik zeggen.

Tracklist:
1. Hellish Maniacs
2. Hate
3. The Great Beast
4. Lucifers Angel
5. Spirits in Black
6. Eyes of Horror
7. Whore Babylon
8. Lost in the garden of eden
9. And evil we shall die