Roadkill bestaat al sinds 1997 en nu is er dan eindelijk de eerste full-lenght cd. Dat werd dus wel tijd, aangezien we het tot nu toe moesten doen met de demo Crititicus Patheticus en de mini-cd Pyramid. Ze komen uit Nederland en dat is op zich niet zo bijzonder. Ze spelen alleen de wat minder populaire variant van metal. Dus geen gothic, death of black, maar true heavy metal. De echte experts van dat genre komen nog altijd uit Duitsland, Zweden en Italie. Echter, met deze cd laat Roadkill horen dat de Nederlanders er ook wel wat van kunnen.

De muziek is ge�nspireerd door de jaren 80 metal, zo heb ik gelezen op de hun site. En inderdaad, ik hoor Judas Priest- en Megadeth-achtige riffs afgewisseld worden met Maiden-achtige melodieen. Door deze combinatie zou je bijna kunnen zeggen dat Roadkill de Nederlandse Iced Earth is. Nummers als The Dream en The Last Vote hadden zo van de hand van Jon Schaffer kunnen zijn. Of wat dacht je van No One. Het begint als Judas Priest ten tijde van Painkiller, om tijdens het refrein om te slaan naar een Iron Maiden-nummer. Nu wil ik niet zeggen dat alles gejat wordt van deze bands. Er is gewoon goed gespiekt.

De zang past erg goed bij de muziek. Ik wist niet eens dat er in NL geschikte zangers waren voor het heavy metal-genre. Hij zingt onder andere over de elektrische stoel (10.000 Volts, auw!), de president (Last Vote) en natuurlijk de tovenaar Merlijn in het titelnummer, De teksten zijn lekker simpel gebleven en daar houd ik wel van. Met King Of Swords gaan ze op de Manowar-toer en ik hoop dat ze dat nooit meer doen! Wat een vreselijke tekst! En er is nog ��n ding wat me niet bevalt. Soms eindigen de nummers plotseling totaal onverwacht. Bijvoorbeeld na de solo-sectie verwacht je nog een keertje het refrein of zo, maar dan wordt het nummer afgekapt. Dit wordt mij wat te vaak gedaan. Misschien dat het hun manier is om een eigen geluid te creeeren, maar ik vind het niks.

De band heeft de beschikking over twee gitaristen en het is duidelijk te horen dat ze de solo's met elkaar delen. Ze mogen zich van mij wel wat meer uitleven, want het lijkt wel alsof ze zich een beetje inhouden. Het openingsnummer bevat namelijk indrukwekkend gitaarwerk en dat mis ik verderop in de cd toch wel een beetje. De riffs klinken gelukkig wel lekker vet, mede door de prima productie. Ja, Roadkill heeft een leuke eerste cd uitgebracht. Het is niet allemaal niet bijzonder. Maar als je een avondje lekker wilt headbangen, heb je aan Merlin wel een goede.

Tracklist:
1. 10.000 Volts
2. No One
3. Merlin
4. Dying World
5. Smooth Lookin' Creep
6. Rapin' Justice
7. Died Trying
8. King Of Swords
9. Human Season
10. Pyramid
11. The Dream
12. Last Vote
13. Turned Page